tag:blogger.com,1999:blog-249704952024-03-08T06:02:27.889+04:00ഏറനാടന് ചരിതങ്ങള്ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.comBlogger82125tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-26804956204907516642019-05-02T08:28:00.003+04:002019-05-02T08:28:52.645+04:00ഈശ്വരന് ഒരിക്കല് വിരുന്നിന് പോയി..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">രാത്രിയില്
വിജനമായ വീഥിയിലൂടെ കറുത്ത ബൈക്കോടിച്ച് പോവുന്ന സിറാജ് ആകെ അസ്വസ്ഥനാണ്. ലക്ഷ്യം
ഗുരുവായൂരാണ്. റോഡിലെ ബോര്ഡില് നൂറ് കിലോമീറ്റര് എന്ന് കണ്ട് ബൈക്കിന്റെ വേഗം
കൂട്ടി. ഗുരുവായൂരപ്പനെ കണി കാണണം, തന്റെ സങ്കടങ്ങള് പറയണം, ദൂരെ നിന്നിട്ട്
എങ്കിലും.. അതാണ് അയാളുടെ ആഗ്രഹം. </span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">ചെറുപ്പത്തിലേ
ശ്രീകൃഷ്ണ കഥകള് സിറാജിന്റെ മനസ്സില് ചേക്കേറിയിരുന്നു. കണ്ണനും തോഴിമാരും
വൃന്ദാവനവും, മഹാഭാരത യുദ്ധത്തില് അര്ജുനന് നല്കിയ ഗീതോപദേശങ്ങളും അയാളെ ചെറുപ്പത്തിലേ
ആകര്ഷിച്ചു. തനിച്ച് ജീവിക്കുമ്പോള് വല്ലാതെ ഒറ്റപ്പെട്ട അയാള് ഒരു രാത്രി
പെട്ടെന്ന് കണ്ണനെ കാണാന് മോഹമുദിച്ച് വീട് പൂട്ടിയിറങ്ങി ബൈക്കില്
പുറപ്പെട്ടതാണ്.</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഏറെദൂരം
ബൈക്കോടിക്കുമ്പോള് സിറാജിന്റെ കണ്ണുകള് ഉറക്കം വന്ന് അടയാന് തുടങ്ങിയതും
ബൈക്ക് ഒരു ഗട്ടറില് വീണതും പെട്ടെന്നായിരുന്നു. അയാള് തെറിച്ച് വീണു. ഹെല്മെറ്റ്
ഉള്ളതിനാല് ഒന്നും പറ്റിയില്ല. കാലില് തൊലി പോയിട്ടുണ്ട്. അയാള് എണീറ്റ് വേച്ച്
വേച്ച് നടന്ന് ബൈക്ക് താങ്ങി സ്റ്റാന്ഡില് നിറുത്തി. എന്നിട്ട് അടുത്തുള്ള പീടിക
കോലായില് കിടന്നു ക്ഷീണം മാറ്റി, വീണ്ടും യാത്ര തുടര്ന്നു. ‘ഒരു നേരമെങ്കിലും
കാണാതെ വയ്യെന്റെ ഗുരുവായൂരപ്പാ നിന്..’ സിറാജ് എത്രയാവര്ത്തി ഈ ഗാനം പാടി
എന്നോര്മ്മയില്ല.</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">നേരം
വെളുക്കുമ്പോള് സിറാജ് ഏതോ ഗ്രാമത്തില് എത്തിയിരുന്നു. അടുത്തുള്ള റെയില്പാളത്തിലൂടെ
ഒരു ട്രെയിന് കുതിച്ചുപോയി. അതിനുമപ്പുറം ഒരു ചെറിയ അമ്പലത്തില് നിന്നും
ഭക്തിഗാനം കേള്ക്കായി. സിറാജ് ബൈക്ക് നിറുത്തി, അങ്ങോട്ട് നടന്നു.
അമ്പലപ്പറമ്പില് ആരുമില്ല. അവിടെയുള്ള കിണറില് നിന്നും വെള്ളം കോരി തലയിലൂടെ
ഒഴിച്ച് പ്രതിഷ്ട നോക്കി കൈകൂപ്പി തിരിഞ്ഞപ്പോള് ഒരു വൃദ്ധ തൊഴാന്
വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവര് അയാളെ നോക്കി ‘മോനേതാ? ഇവിടെ ഇതിനു മുന്പ്
കണ്ടിട്ടില്ലാലോ?’ എന്ന് ചോദിച്ചു. ‘ഞാനൊരു വഴിപോക്കന്’ സിറാജ് മറുപടി കൊടുത്ത്
നടന്നു. വീണ്ടും ബൈക്കില് യാത്ര തുടങ്ങി. ഗുരുവായൂര് വഴി ഏതാന്ന് ഒരെത്തും
പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല. പാടത്തിന് നടുവിലൂടെയുള്ള റോഡിലൂടെ അയാള് പോവുമ്പോള്
ചിലരോട് വഴി ചോദിച്ചു. അപ്പോഴാണ് തനിക്ക് വഴി തെറ്റിയ കാര്യം സിറാജ് അറിയുന്നത്.
താന് പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ ഏതോ ഭാഗത്ത് എത്തിയിരിക്കുന്നു! </span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">അയാള്
കുറച്ചൂടെ മുന്നോട്ട് വണ്ടി ഓടിച്ചപ്പോള് ഒരു ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ബോര്ഡ് കണ്ടു.
റോഡില് നിന്നും അങ്ങോട്ട് തിരിയുന്ന മണ്പാതയിലൂടെ അയാള് ബൈക്കില് ചെന്നു.
വണ്ടി സൈഡാക്കി, സിറാജ് ഭക്തിപുരസ്സരം കാട് മൂടിക്കിടക്കുന്ന ക്ഷേത്രമുറ്റത്ത്
പ്രവേശിച്ചു. വിജനമായ അവിടെ കൌണ്ടറില് ഇരിക്കുന്ന ആളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് തനിക്ക്
ഗുരുവായൂര് ആണ് പോവേണ്ടതെന്നും വഴി തെറ്റി ഇവിടെ എത്തിയതാണെന്നും സിറാജ്
അറിയിച്ചു. ‘ഗുരുവായൂരപ്പനെ കാണാന് താങ്കള്ക്ക് സമയം ആയില്ലാന്ന് കരുത്യാ മതി.
സാരല്ല്യ, ഇവിടേം എല്ലാ ദൈവങ്ങളുടേയും സാന്നിധ്യമുണ്ട് എന്ന് വിചാരിച്ചോളൂ..’</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഭക്തിയോടെ
നിന്ന സിറാജ് ‘എനിക്ക് ഒരു ശത്രു സംഹാരോം ഒരു പുഷ്പാഞ്ജലിയും നേരണം.’</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">‘അവരുടെ
പേരും നാളും പറഞ്ഞോളൂ.. ചീട്ടാക്കാം..’ അയാള് പറഞ്ഞു.</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">തന്റെ
ശത്രുവായ ചതിയന്റെ പേരും നാളും പിന്നെ തനിക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടമായിരുന്ന കൂടെ പഠിച്ച
കോലോത്തെ തമ്പ്രാട്ടികുട്ടിയുടെ പേരും നാളും സിറാജ് കൊടുത്തു. കാശ് അടച്ച് ചീട്ടാക്കി.
കൌണ്ടറിലെ ആള് പുറത്ത് വന്ന് സിറാജിനോട് ഷര്ട്ട് ഊരിവെച്ച് തന്റെ കൂടെ വരാന്
ആവശ്യപ്പെട്ടു. സിറാജ് ഷര്ട്ട് ഊരി ഒരിടത്ത് വെച്ച് അയാളെ പിന്തുടര്ന്നു. </span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">ക്ഷേത്രത്തിന്റെ
ഒരു ഭാഗത്ത് എല്ലാ അവതാരങ്ങളുടെയും പ്രതിമകള് സ്ഥാപിച്ച ഒരു കല്മണ്ഡപം. സിറാജിന്റെ
ശ്രദ്ധ ശ്രീകൃഷ്ണ വിഗ്രഹത്തില് ചെന്നുടക്കി. അയാള് അടുത്ത് ചെന്ന് അതില്
തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മാറാല കൈകൊണ്ട് തട്ടിമാറ്റി തഴുകി. പൂജാരി ‘വരൂ..’
എന്നറിയിച്ചപ്പോള് സിറാജ് ചെന്നു. ക്ഷേത്രത്തിന്റെ അകത്തളത്തില്
പ്രവേശിച്ചപ്പോള് സിറാജിന് എന്തോ ഒരനുഭൂതി അനുഭവപ്പെട്ടു. വേറൊരു പൂജാരിയും
അവിടെയുണ്ട്. അദ്ദേഹം നിവേദിച്ച പൂക്കളും തീര്ത്ഥവും സിറാജ് കൈകുമ്പിളില്
സ്വീകരിച്ചു. അവനെ ശ്രദ്ധിച്ച ആ രണ്ട് അമ്പലവാസികള്ക്കും മനസ്സിലായി അയാള്
ഹിന്ദുവല്ല എന്നത്. അവര് അയാളെ കൂടെനിന്ന് ആരാധനാ കര്മ്മങ്ങളില് സഹായിച്ചു.
ക്ഷേത്രം വലം വെച്ച് പുറത്ത് വന്ന അയാളെ അവര് നാഗദേവന്മാരുടെ പ്രതിഷ്ടകള് വെച്ച
കാവില് കൊണ്ടുപോയി. അവനോട് കണ്ണടച്ച് <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>തൊഴാന്
പറഞ്ഞു. സിറാജ് കൈകൂപ്പി കണ്ണടച്ച് നിന്നു. </span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">കണ്ണ്
തുറന്നപ്പോള് ക്ഷേത്രത്തിനകത്ത് നിന്നും ഒരു പൌരുഷ ശബ്ദം: ‘അയാള് പോയോ?’ സിറാജ് തിരിഞ്ഞുനോക്കി.
ഇരുനിറത്തിലുള്ള നല്ല വടിവൊത്ത ശരീരമുള്ള കളരിയഭ്യാസിയുടെ പോലെ തുണിയുടുത്ത ഒരു
ചെറുപ്പക്കാരന് തന്റെ നേരെ മന്ദഹസിച്ച് നടന്നുവരുന്നത് കണ്ടു. നിലം തൊടാതെ ഒരു
കാറ്റിന്റെ അകമ്പടിയോടെ ഒഴുകിവരുന്ന പോലെയാണ് സിറാജിന് തോന്നിയത്. ചെറുപ്പക്കാരന്
അരികില് വന്നുനിന്നു. സിറാജ് അയാളെ ആകെമൊത്തം നോക്കി. നെറ്റിയില് ഒരു ചെറിയ
കുറി. ദേഹത്ത് നിന്നും നല്ല ചന്ദനത്തിന്റെ വാസന. താന് വരുമ്പോഴും ക്ഷേത്രം വലം
വെച്ചപ്പോഴും ഉണ്ടായിരുന്ന ആ രണ്ടു പൂജാരികള് എവിടെ പോയി? സിറാജ് ചുറ്റും നോക്കി.
ഇല്ല അവരെ അവിടെയൊന്നും കാണുന്നില്ല. വരുമ്പോള് കാണാതിരുന്ന ഇപ്പോള്
പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട ഈ ചെറുപ്പക്കാരന് ആരാണ്? എവിടെയായിരുന്നു? സിറാജ് ആകെ
ചിന്താകുഴപ്പത്തിലായി.</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">‘മനസ്സും
ശരീരവും എപ്പോഴും ശുദ്ധമാക്കി വെക്കുക. ചിന്താകുഴപ്പം ഇല്ലാതാവും. ഏത് മതത്തില്
വിശ്വസിച്ചാലും ഏത് ദൈവത്തില് പ്രാപിച്ചാലും പ്രാര്ത്ഥന മുടക്കരുത്.’
ചെറുപ്പക്കാരന് വിദൂരതയില് നോക്കി മുഴങ്ങുന്ന ശബ്ദത്തില് ഉപദേശിച്ചു. </span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">എന്നിട്ട്
സിറാജിനെ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞുനോക്കി ചോദിച്ചു: ‘എന്താണ് നിങ്ങളെ
അലട്ടുന്നത്? എന്തായാലും മനമുരുകി താങ്കള് വിശ്വസിക്കുന്ന ദൈവത്തോട് പറയുക. പരിഹാരമില്ലാത്ത
പ്രശ്നങ്ങള് ഒന്നുമേയില്ല ഈ ലോകത്തില്.’</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">‘ഞാന്
തീവ്രമായി ആഗ്രഹിച്ചവ, ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവ എന്നില് നിന്നും നഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഞാന്
ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവ, എന്നില് അടിച്ചേല്പ്പിച്ചവ എന്നില് നിന്നും അകന്നും
പോയിട്ടുണ്ട്. ജീവിതത്തില് ഒരു മനസമാധാനവും കിട്ടുന്നില്ല. അതാണെന്റെ പ്രശ്നം.’
സിറാജ് ആഗതനോട് അറിയിച്ചു.</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">ചെറുപ്പക്കാരന്
മന്ദസ്മിതത്തോടെ തല കുലുക്കി മുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു ‘നിങ്ങള് ധൈര്യമായി
മടങ്ങി പോവൂ.. എന്റെ ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു. ഞാന് പോവുന്നു.’</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">അയാളുടെ
കഴുത്തിലെ മാലലോക്കറ്റില് സിറാജിന്റെ കണ്ണുടക്കി. ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ ചിത്രം!
അയാളുടെ മുഖത്ത് നോക്കിയ സിറാജിന് അവിടേയും ആ മുഖചൈതന്യം അനുഭവപ്പെട്ടു. സിറാജ്
കണ്ണടച്ച് കൈകൂപ്പി ‘ഭഗവാനേ ഗുരുവായൂരപ്പാ!’ എന്ന് മന്ത്രിച്ചു. കണ്ണ്
തുറന്നപ്പോള് ആ ക്ഷേത്രമുറ്റത്ത് താനല്ലാതെ വേറെ ആരുമില്ലെന്ന് സിറാജിന്
ബോധ്യമായി!</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi;">കാട്
മൂടിക്കിടക്കുന്ന ആ ക്ഷേത്രപറമ്പില് നിന്നും അയാള് തന്റെ ഊരിവെച്ച ഷര്ട്ട്
എടുത്തണിഞ്ഞ് വേഗം നടന്ന്, ബൈക്ക് സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്ത് ഓടിച്ചുപോയി. താന്
കണ്ടതും കേട്ടതും സത്യമോ മിഥ്യയോ എന്നറിയാതെ വന്ന വഴി അയാള് മടങ്ങി.</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"><o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-3390415044199332502019-01-08T17:50:00.000+04:002019-01-08T17:50:10.133+04:00തോമാച്ചന്റെ വീട്ടിലെ യേശുകൃസ്തുവിന്റെ പടം<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
തോമാച്ചൻ പുതിയ വീട് പണിത് താമസമായി. കൂടെ അമ്മയും കുട്ടികളില്ലാത്ത ഭാര്യയും.. ദൈവഭക്തിയില്ലാത്ത തോമാച്ചനോട് അവർ മുട്ടിപ്പായി പ്രാർത്ഥനയിൽ പങ്കെടുക്കാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും അതിൽനിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറാൻ അങ്ങേര് ഒരു പോംവഴി കണ്ടു. യേശുകൃസ്തുവിന്റെ നല്ലൊരു പടം കളിമണ്ണിൽ ചുട്ടെടുത്തത് വീട്ടിൽ വെയ്ക്കാം, എന്നിട്ട് പ്രാർത്ഥന തുടങ്ങാം..<br />
<br />
നാട്ടിലെ അറിയപ്പെടുന്ന ചിത്രകാരൻ കൃഷ്ണനെ കണ്ട് കാര്യം അറിയിച്ചു പെട്ടെന്ന് ഏർപ്പാടാക്കി. തിരക്കിനിടയിൽ കൃഷ്ണൻ യേശുവിന്റെ ചിത്രം കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ തയ്യാറാക്കി തോമാച്ചന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോവാൻ നേരത്ത് ഒരു സംഗതി കണ്ണിൽ പെട്ടു. യേശുവിന്റെ ഒരു ചെവിയുടെ സ്ഥാനത്ത് ഒരു വിടവ്! ചെവി വിട്ടുപോയിരിക്കുന്നു. കൃഷ്ണന്റെ പണിക്കാരൻ ബംഗാളി വേഗം അല്പം കളിമണ്ണ് കുഴച്ച് അവിടെ ഒട്ടിച്ച് വെച്ചു. തോമാച്ചന്റെ തുടരെയുള്ള വിളി വന്നപ്പോൾ ആ പടവുമായി അവരവിടെ ചെന്ന് ചുമരിൽ സ്ഥാപിച്ച് കാശിനുവേണ്ടി നിന്നപ്പോൾ അടുത്ത ആഴ്ച്ച വിളിച്ചിട്ട് വരാൻ തോമാച്ചൻ അറിയിച്ചു.<br />
<br />
ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞ് കൃഷ്ണൻ തോമാച്ചനെ ഫോൺ ചെയ്തു, യേശുക്രിസ്തു പടത്തിന്റെ കാശ് റെഡിയല്ലേ എന്നാരാഞ്ഞപ്പോൾ തോമാച്ചൻ ഞെട്ടിക്കുന്ന കാര്യമാണ് അറിയിച്ചത്.<br />
<br />
'അല്പം ഭ്രാന്തുള്ള അമ്മയ്ക്ക് മുഴുഭ്രാന്തായി ചികിത്സയിലാണ്. കാരണം കൃഷ്ണൻ ഉണ്ടാക്കിയ യേശുകൃസ്തുവിന്റെ പടമാണ്!'<br />
<br />
ഞെട്ടിപ്പോയ കൃഷ്ണൻ എന്താ ഉണ്ടായേ എന്ന് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
'ഒരു ദിവസം അമ്മ പ്രാർത്ഥിക്കാൻ യേശുവിന്റെ പടത്തിന് മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ അതാ യേശുവിന്റെ ഒരു ചെവിയിൽ നിന്നും മൂളികൊണ്ടൊരു വലിയ വണ്ട് വട്ടമിട്ട് പറന്നുപോവുന്നു! അതു കണ്ട അമ്മ സ്തോത്രം ചൊല്ലി ബോധം കെട്ട് വീണു. വെള്ളം തളിച്ച് ഉണർത്തിയപ്പോൾ പിച്ചും പേയും പറഞ്ഞു വട്ട് മൂത്തു. എവിടെയോ കന്യാമറിയത്തിന്റെ കണ്ണിലൂടെ പാലൊഴുകി, ഇവിടെയിതാ കൃസ്തുവിന്റെ കാതിലൂടെ വണ്ട് പറക്കുന്നു! ഹലേലൂയ്യാ, സ്തോത്രം!'<br />
<br />
കൃഷ്ണൻ ഫ്ളാഷ്ബാക്കിൽ കൃസ്തുവിന്റെ പടത്തിൽ ചെവിയുടെ ഒഴിഞ്ഞ ഭാഗത്ത് ബംഗാളി പണിക്കാരൻ കളിമണ്ണ് കുഴച്ച് ഒട്ടിച്ചത് ഓർത്തു.<br />
<br />
'അപ്പോൾ എന്റെ പണിക്കൂലി?' കൃഷ്ണൻ ചോദിച്ചു.<br />
<br />
'അമ്മയുടെ ഭ്രാന്ത് മാറിയിട്ട് തരാം. പക്ഷെ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് കുറേക്കാലം എടുക്കും നോർമൽ ആവാനെന്നാണ്. അമ്മയ്ക്ക് ഇല്ലാത്തത് കണ്ടതായി തോന്നിയതാന്നാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്. ഞങ്ങളും കണ്ടതാ യേശുവിന്റെ പടത്തിൽ ചെവിയിലൂടെ വണ്ട് പാറുന്നത്. ഞാനതിനെ തല്ലിക്കൊന്ന് ഡോക്ടറെ കാണിച്ച് ഉള്ള കാര്യം പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടും ഡോക്ടർ അമ്മയെ ഡിസ്ചാർജ് ആക്കാതെ ചികില്സിക്കുവാ.. അപ്പൊ ശരി, രോഗം ഭേതമായിട്ട് കാശ് തരാം. എല്ലാം കൃഷ്ണൻ ഉണ്ടാക്കിയ ചിത്രം കാരണമല്ലേ?'<br />
<br />
ഫോൺ കട്ടായപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ ബംഗാളി പണിക്കാരന്റെ ഒരു ദിവസത്തെ കൂലി വെട്ടി, ചുട്ടെടുത്ത കളിമണ്ണ് ചിത്രത്തിൽ വെറും കളിമണ്ണ് കൊണ്ട് ചെവി കൃസ്തുവിന് വെച്ചതിലാണ് വണ്ട് കൂട് കൂട്ടിയത്!<br />
<br />
ഇത് കഥയല്ല, നടന്ന സംഭവവും ആവാം..</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-82191852011858720262018-08-02T10:36:00.000+04:002018-08-02T10:36:18.399+04:00മീശ വില്പനയ്ക്ക്..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
ബിസി ബുക്ക് ഷോറൂമിന്റെ മുന്നിലെ ഗ്ളാസ്സിൽ തെളിഞ്ഞ പ്രതിബിംബങ്ങളെ നോക്കുമ്പോഴാണ് കോളേജ് പെൺകുട്ടികൾ ഡോറിനരികിൽ നിൽക്കുന്ന കൊമ്പൻമീശക്കാരൻ സെക്യൂരിറ്റിക്കാരനെ ശ്രദ്ധിച്ചത്. കണ്ടാൽ കാട്ടുകള്ളൻ വീരപ്പന്റെ മീശ പോലുണ്ടെന്നവർക്ക് തോന്നി.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
അയാളുടെ കൊമ്പൻ മീശയെ ഒന്ന് 'ആക്കി'ക്കളയാമെന്ന തീരുമാനത്തിലെത്തിയ പെൺകുട്ടികൾ അടുത്തെത്തി ആ മീശയിൽ നിർന്നിമേഷരായി നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ ഗൗരവത്തിൽ അയാൾ നിന്നു.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
'എന്ത് വേണം?' - സെക്യൂരിറ്റിക്കാരൻ കൊമ്പൻമീശയിൽ വിരലാൽ വീണമീട്ടി ചോദിച്ചു.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
അയാളുടെ ആകാരത്തിനും കൊമ്പൻമീശയ്ക്കും ചേരാത്ത കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ സ്വരത്തിലുള്ള ആ ചോദ്യം പെൺകുട്ടികൾ പ്രതീക്ഷിച്ചതല്ല. അവർ ചിരിയടക്കി അയാളോട് ഒരു കാര്യം ആവശ്യപ്പെട്ടു.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
'ചേട്ടാ, ചേട്ടന്റെ മീശ ഞങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടായി. അതീന്ന് വലിയ രണ്ടുമൂന്ന് രോമങ്ങൾ പറിച്ചുതരാവോ?'</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
'എന്നാത്തിനാ എന്റെ മീശ?' - അയാൾ കണ്ണുതുറിപ്പിച്ച് ചോദിച്ചു.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
'ആ മീശേലെ രോമം കൊണ്ട് മോതിരം ഉണ്ടാക്കിയിടാനാ, ഈ ആനവാൽ മോതിരം പോലെ.. പേടി മാറിക്കിട്ടാനാ ചേട്ടാ..' - സുന്ദരികൊച്ചിന്റെ പറച്ചിൽ കേട്ട അയാൾക്ക് അവർ തന്നെ കളിയാക്കുകയാണെന്നത് മനസ്സിലായെങ്കിലും ഗൗരവം നടിച്ച് അയാൾ പറഞ്ഞു.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
'വർഷങ്ങളെടുത്ത് ഞാനുണ്ടാക്കി പരിപാലിച്ചുപോരുന്ന മീശയാണിത്. നിങ്ങളെപോലെത്തെ പെങ്കുട്ട്യോൾ ചോദിച്ചാൽ ഞാനെന്താ ചെയ്യാ.. ഉം.. ശരി, ഇരുന്നൂറ് രൂപാ എടുക്ക്, മീശേലെ രണ്ട് രോമം തരാ..'</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
പെൺകുട്ടികൾ വിലപേശി നൂറ് രൂപാ കൊടുത്തത് മേടിച്ച് ഇപ്പോൾ വരാമെന്നറിയിച്ച സെക്യൂരിറ്റിക്കാരൻ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അവരുടെ മുന്നിലേക്കെത്തി, നീണ്ട് വളഞ്ഞ് സ്പ്രിംഗ് പോലുള്ള രണ്ട് ചെമ്പൻ രോമങ്ങൾ അവർക്ക് നേരെ നീട്ടി.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
'അയ്യോ ചേട്ടാ! ഇതേതാ ഈ ചെമ്പൻ രോമങ്ങൾ?' - അവർ ഞെട്ടി.</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
കൊമ്പൻമീശ തടവിക്കൊണ്ടയാൾ പറഞ്ഞു: 'ഇത് വെറും ഷോറൂം, വില്പനയില്ല. ഇഷ്ടംപോലെ സ്റ്റോക്കുള്ള ഗോഡൗണിൽ മാത്രമേ വില്പനയുള്ളൂ..'</div>
<div style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
അയാളുടെ വിരലുകൾ അരയ്ക്ക് താഴോട്ട് പോവുന്നത് കാണാൻ നിൽക്കാതെ പെൺകുട്ടികൾ കണ്ണുപൊത്തി.</div>
</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-77823137252153541992018-02-13T10:13:00.000+04:002018-02-13T10:13:46.627+04:00പെൺകുട്ടിയുടെ അച്ഛൻ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
അയാൾ എന്നും ഭക്ഷണം കഴിക്കാറുള്ള ഒരിടത്തരം ഹോട്ടലിൽ, രാത്രി, ടേബിളിൽ അപ്പുറത്ത് ഒരു മിടുക്കി പെൺകുട്ടിയും അതിന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും വന്ന് ഇരിപ്പായി. പെൺകുട്ടിക്ക് ഏതാണ്ട് 12 വയസ്സായിട്ടുണ്ടാവും.<br />
<br />
എന്താ കഴിക്കാൻ വേണ്ടതെന്ന അമ്മയുടെ ചോദ്യത്തിന് 'പൊറോട്ട' എന്ന് പറഞ്ഞ പെൺകുട്ടിയുടെ ഉത്സാഹം അച്ഛൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കിലും അയാൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. അച്ഛൻ വേറെ കറികളൊക്കെ ഓർഡർ കൊടുത്തു. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് ഭക്ഷണം എത്തി.<br />
<br />
അയാൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോഴും ആ കുട്ടിയെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുട്ടിയും അമ്മയും അയാളുടെ നോട്ടം ശ്രദ്ധിച്ചു. അച്ഛൻ പരിസരം മറന്ന് തിന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്..<br />
<br />
പെൺകുട്ടി വാതോരാതെ അമ്മയോട് പലതും സംസാരിക്കുന്നത് അയാൾ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി ഇരുന്നു. കുട്ടിയുടെ സുന്ദരമായ കണ്ണുകൾ അയാളിൽ പതിഞ്ഞു. അയാൾ പുഞ്ചിരിച്ചു. പെൺകുട്ടി നാണത്തോടെ അമ്മയോട് എന്തോ സ്വകാര്യമോതി.<br />
<br />
അമ്മ അയാളെ തുറിച്ചുനോക്കി, പിന്നെ ഭർത്താവിനോട് ആംഗ്യത്തിൽ അയാളിലേക്ക് ശ്രദ്ധ വരുത്തിച്ചു. ധൈര്യം കിട്ടിയ പെൺകുട്ടി 'അച്ഛാ.. അയാളെന്നെ നോക്കി വല്ലാത്ത ചിരി'<br />
<br />
അമ്മയും പരാതി തുടങ്ങി 'കുറേനേരായി ഇയാൾ ഞങ്ങളെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നു. ഞരമ്പുരോഗി!'<br />
<br />
പെൺകുട്ടിയുടെ കലി മൂത്ത അച്ഛൻ ഗ്ലാസ്സിലെ ചൂടുവെള്ളം അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഊക്കോടെ ചിന്തികൊണ്ട് അലറി: 'എന്താടോ തന്റെ സൂക്കേട്? ഞാനിപ്പോൾ പോലീസിനെ വിളിച്ചാ താൻ പിന്നെ പുറംലോകം കാണൂല്ല. ബാലികാ പീഢനം അറിയാലോ?'<br />
<br />
ഹോട്ടലിലെ എല്ലാവരും നിശബ്ദരായി ചുറ്റും നോക്കി ഇരുന്നു. അയാളെ അറിയുന്ന മാനേജർ ശാന്തമാക്കാൻ അടുത്തെത്തിയെങ്കിലും കുട്ടിയുടെ അച്ഛൻ തട്ടിമാറ്റി, മൊബൈലിൽ പോലീസിനെ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.<br />
<br />
ചൂടുവെള്ളം മുഖത്തുനിന്നും തുടച്ച് അയാൾ കുട്ടിയുടെ പിതാവിൽനിന്നും മൊബൈൽ തട്ടിമാറ്റി. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നിരുന്നു.<br />
<br />
പെൺകുട്ടിയും അമ്മയും മിഴിച്ചു നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ അയാൾ ആ സത്യം എല്ലാവരും കേൾക്കെ പറഞ്ഞു:<br />
<br />
'നിങ്ങളെന്നെ തെറ്റിദ്ധരിക്കുകയാണ് മിസ്റ്റർ. ഞാൻ നിങ്ങൾ കരുതുമ്പോലെ ബാലികാ പീഢകനോ ഞരമ്പുരോഗിയോ അല്ല. എനിക്കും ഉണ്ടൊരു മകൾ. ഈ മോളുടെ അതേ പ്രായം. എനിക്കാ മകളെ ഇതുവരെ കാണാൻ ഭാഗ്യമുണ്ടായിട്ടില്ല. ഒരു ഫോട്ടോപോലും എനിക്ക് കാണാൻ കിട്ടിയിട്ടില്ല..'<br />
<br />
എല്ലാവരും സ്തബ്ധരായി നിൽക്കുമ്പോൾ അയാൾ ആ പെൺകുട്ടിയുടെ തലയിൽ കൈവെച്ച് തുടർന്നു : 'ഈ കുട്ടിയുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ.. ഞാൻ അറിയാതെ എന്റെ മകളുടെ മുഖം കണ്ടു, അല്ല ഇങ്ങനെയാവും എന്ന് ചിന്തിച്ചുപോയി. അത് തെറ്റായിപോയെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ പോലീസിൽ ഏല്പിക്കാം.'<br />
<br />
അച്ഛനും അമ്മയും പെൺകുട്ടിയും അയാൾക്ക് മുന്നിൽ കൈകൂപ്പി നിന്ന് : 'ഞങ്ങളോട് പൊറുക്കണം. എല്ലാം സംശയത്തോടെ, തെറ്റായി കാണുന്ന ഇക്കാലത്തെ പ്രവണതയിൽ ഞങ്ങളും പെട്ടുപ്പോയി.'<br />
<br />
അയാൾ വേഗം കൈകഴുകി, മുഖം തുടച്ച് കൗണ്ടറിൽ ചെന്ന് കാശ് കൊടുക്കുമ്പോൾ മാനേജർ അയാളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. 'ങേ! എനിക്കിതൊന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു. അപ്പോൾ ഭാര്യ?'<br />
<br />
'ദൂരെ ഒരിടത്ത്, നിധി കാക്കും ഭൂതം പോലെ ഇരിപ്പുണ്ട് ഭാര്യ ആയിരുന്നവൾ, മകളെ കാത്ത് സൂക്ഷിച്ച് കൊണ്ട്..'<br />
<br />
അതും പറഞ്ഞ് അയാൾ പുറത്തേക്ക് പോവുമ്പോൾ ഒന്നൂടെ ആ പെൺകുട്ടിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൈവീശി. കുട്ടി തിരിച്ചും പുഞ്ചിരിയോടെ കൈവീശി.</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-18565217814997884602017-05-01T11:11:00.003+04:002017-05-01T11:11:40.100+04:00വിരലൊന്ന് തൊട്ടപ്പോൾ..!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
പ്രത്യേകിച്ച് പണിയൊന്നുമില്ലാത്ത, അവിവാഹിതനായ നാല്പതുകാരൻ അജയൻ വീട്ടിൽ ഒറ്റയ്ക്കാണ് താമസിക്കുന്നത്.<br />
<br />
ഒരുദിവസം, ടിവി ചാനലുകൾ കണ്ടുകൊണ്ട് അജയൻ സോഫയിൽ കിടക്കുമ്പോൾ മൊബൈലിന്റെ lock pattern ഒന്ന് മാറ്റിയാലോ എന്നാലോചിച്ചു.. കുറേനാളായി ഒരേ പാറ്റേൺ അവന് മടുപ്പുണ്ടാക്കിയിരുന്നു. ടിവിയിൽ കണ്ണുംനട്ട് മൊബൈൽ സ്ക്രീനിൽ പുതിയ lock pattern സെറ്റ് ചെയ്തു. നേരത്തെ ഉണ്ടായിരുന്നത് മുകളിൽനിന്നും താഴോട്ട് വരുന്ന രീതിയിലെ ഒരു പാറ്റേൺ കൊണ്ടാവാം താനിങ്ങനെ ഉയർച്ച ഇല്ലാതെ പോയത് എന്ന് തോന്നിയ അജയൻ താഴേന്ന് മോളിലോട്ട് വിരലുകൾ ചലിപ്പിച്ച് പുതിയ പാറ്റേൺ ഉണ്ടാക്കി, ഇനി വരുംനാളുകൾ ഉയർച്ചയുടേതാവും എന്ന പ്രത്യാശയോടെ ടിവി നോക്കി കിടന്നു.<br />
<br />
റിമോട്ടിൽ ഞെക്കി, ചാനലുകൾ മാറ്റി മടുത്ത അജയൻ ഇനി കുറച്ച് മൊബൈൽ നെറ്റ് നോക്കാം എന്നുറപ്പിച്ച് മൊബൈൽ എടുത്തു. പക്ഷെ, lock pattern എത്ര ഓർത്തിട്ടും അജയന് കിട്ടുന്നില്ല. കുറേ ആലോചിച്ചുനോക്കി, പലതും ശ്രമിച്ചുനോക്കിയപ്പോൾ മൊബൈൽ സ്ക്രീനിൽ തെറ്റായ പാറ്റേൺ, ഇനി 1 മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് ശ്രമിക്കൂ എന്ന സന്ദേശം കാണിച്ചപ്പോൾ അജയൻ പരാജിതനായി.<br />
<br />
ഉടനെ ഡ്രസ്സ് മാറി ബൈക്കെടുത്ത് അജയൻ സിറ്റിയിലെ മൊബൈൽ ഷോപ്പിൽ ചെന്ന് കാര്യം പറഞ്ഞു. ഒരു ഇരയെ കിട്ടിയ വേട്ടക്കാരനെപോലെ അവിടെത്തെ സ്റ്റാഫ് അജയന്റെ ഫോൺ തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു: 'സോഫ്റ്റ്വെയർ പൊളിക്കണം. എല്ലാ ഡാറ്റാസും പോവും. വേറെ വഴിയില്ല'.<br />
<br />
'സോഫ്റ്റ്വെയർ പൊളിക്കേ! മൊബൈൽ പൊളിക്കൂലല്ലോ? എത്ര ചിലവ് വരും?' അജയൻ അന്തംവിട്ട് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
സ്റ്റാഫ് മുഖത്ത് ചൊറിഞ്ഞ് ആലോചിച്ച് പറഞ്ഞു: 'സോഫ്റ്റ്വെയർന് 600 ഉറുപ്യ, മൊബൈൽ സർവീസ് ഫീസ് 500 ഉറുപ്യ. ന്നാ ചെയ്യാല്ലേ? ഒരു മണിക്കൂർ മതി.'<br />
<br />
സ്റ്റാഫിന്റെ കൈയ്യിൽനിന്നും മൊബൈൽ തട്ടിപ്പറിച്ച് അജയൻ: 'എന്തേ കുറച്ചത്? ഒരു മണിക്കൂർ മൊബൈൽ ഇവിടെ വെക്കുന്നതിനും വാടക ഈടാക്കിക്കോ..'<br />
<br />
അജയൻ വേഗത്തിൽ പുറത്തേക്ക് പോയി. ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും മൊബൈൽ നോക്കി കഴിയാനല്ലാതെ വേറെ എന്താ മാർഗം? ബൈക്കോടിച്ച് നേരെപോയത് ബാറിലേക്കാണ്.<br />
<br />
കുറേനാൾക്ക് ശേഷം ബാറിലെത്തിയ അജയൻ ബിയർ ഓർഡർ ചെയ്ത് മൊബൈൽ നോക്കി ഇരുന്നു. ബിയർ കുടി തുടങ്ങിയ അജയൻ വേറെ ഒന്നും ചിന്തിക്കാതെ ഓർമ്മയെ റിവേഴ്സ് ഗിയറിലിട്ടു. ബാറിലെ ടിവിയിൽ Zee ചാനൽ നോക്കി ഇരുന്ന അജയന്റെ തലയ്ക്കുള്ളിൽ മിന്നൽപിണർ വന്നുപോയി. വീട്ടിലെ സോഫയിൽ കിടന്ന് കണ്ടതും ഇതേ ചാനൽ. അന്നേരമാണ് മൊബൈൽ lock pattern മാറ്റിയത്.. വീണ്ടും ബിയർ കുടിച്ച അജയൻ ഒന്നൂടെ ഓർത്തുകൊണ്ട് മൊബൈൽ സ്ക്രീൻ തൊട്ടു. അവന്റെ വിരലുകൾ lock pattern കുത്തുകളിലൂടെ Z രൂപത്തിൽ ചലിച്ചു. അത്ഭുതം! മൊബൈൽ ഫോൺ തുറക്കപ്പെട്ടു. അജയൻ ഉച്ചത്തിൽ ആഹ്ലാദസ്വരം ഉണ്ടാക്കിയപ്പോൾ എല്ലാവരും അവനെ നോക്കി. കുടി മതിയാക്കിയ അജയൻ ബില്ല് നോക്കി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. വെറും 160 രൂപയേ ആയിട്ടുള്ളൂ.<br />
<br />
200 രൂപ കൊടുത്ത് അജയൻ എഴുന്നേറ്റ് പോവുമ്പോൾ ഒരുത്തൻ ജോലിക്കാരനോട് പറഞ്ഞു: 'ആദ്യായിട്ട് കുടി തുടങ്ങിയ ആളാണെന്നാ തോന്നുന്നേ.. അതാത്ര സന്തോഷം. ഇനി വട്ടാണോ എന്തോ..'<br />
<br />
അജയൻ അയാളുടെ അടുത്തെത്തി സംഗതി പറഞ്ഞു: 'കുടിക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ കുടിക്കില്ല. പക്ഷെ ഇന്നത് വേണ്ടിവന്നു. 200 രൂപക്ക് ബിയർ കുടിച്ചപ്പോൾ എന്റെ മൊബൈൽ ശരിയായി. അല്ലേൽ നന്നാക്കാൻ കൊടുത്ത് 1100 രൂപ പോയേനെ, ഒപ്പം കുറെ ഡാറ്റാസും.'<br />
<br />
അജയൻ പോവുന്നത് നോക്കി അയാൾ പറഞ്ഞു: 'ബിയർ കുടിച്ചാ മൊബൈൽ നന്നാവോ! ഏതാണാ മൊബൈൽ സെറ്റ്!'</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-45259067320264923542017-04-17T06:57:00.003+04:002017-04-17T06:57:47.280+04:00ഓർമ്മകളൊഴുകും ത്രിവേണി..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
കൊച്ചിയിലെ ഒരു ബാറിൽ കുമ്പവയറുള്ള കറുത്തുരുണ്ട ബെയറർ കൊണ്ടുവെച്ച ബിയർകുപ്പിയിൽ നിന്നൊഴിച്ച് കുടിക്കുമ്പോൾ അജിയുടെ ഓർമ്മകൾ ചിറകടിച്ച് കടൽ കടന്ന് അബുദാബിയിലെ ത്രിവേണി ബാറിലെത്തി.<br />
<br />
മലയാളിസ്ത്രീകൾ പരിചരിക്കുന്ന ത്രിവേണിയിലെ സുന്ദരരാത്രികൾ.. പലവിധ പ്രശ്നങ്ങൾ തരണം ചെയ്യാൻ വന്ന അവരുമായുള്ള നല്ല സൗഹൃദം.. തന്നോട് കുറച്ചൂടെ അടുപ്പം കാണിച്ചിരുന്ന അപ്സരസ്സിന്റെ മേനിയഴകുള്ള, ഗോതമ്പിൻ നിറമുള്ള ഗീതു.. തന്റെ കൂടെ ഇടയ്ക്കൊക്കെ വന്നിരിക്കാറുള്ള ത്രിവേണിയുടമ ഹരിയേട്ടൻ.. . ത്രിവേണിയിൽ വെച്ച് പരിചയപ്പെട്ട നല്ല കൂട്ടുകാർ.. അവിടെയിരുന്ന് എഴുതിയ സിനിമാകഥകൾ.. എല്ലാം മനസ്സിന്റെ തിരശീലയിൽ തെളിഞ്ഞപ്പോൾ അജി ഒരു സിഗരറ്റിന് തീ പിടിപ്പിച്ചു.<br />
<br />
വിരസമായ ജോലിയുടെ ടെൻഷനിൽ നിന്നും മുക്തനാവാൻ അജി ത്രിവേണിയിൽ എത്തുമായിരുന്നു.. സദാചാരപ്രശ്നങ്ങൾ രൂക്ഷമായ നമ്മുടെ നാട്ടിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തമായി നിയമങ്ങൾ കർക്കശമായ അറബ് രാജ്യത്ത്, പെണ്ണുങ്ങൾ പരിചരിക്കുന്ന ത്രിവേണി ശരിക്കുമൊരു സ്വർഗ്ഗമായിരുന്നെന്ന് അജി തിരിച്ചറിഞ്ഞു. നാട്ടിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തമായി ഗൾഫിലെ ബാറുകളിൽ സ്വാതന്ത്യം അനുഭവിച്ച് ലഭിച്ച സൗഹൃദങ്ങൾ ഊഷ്മളമായിരുന്നു.<br />
<br />
ത്രിവേണിയുടെ കൊത്തുപണികളുള്ള വലിയ വാതിൽ തുറന്ന് പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ കാതിൽ ഒഴുകിയെത്തുന്ന മനോഹരഗാനങ്ങൾ... മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ പുഞ്ചിരിയോടെ, സാരിയും ബ്ലൗസുമണിഞ്ഞ് ആരേയും മോഹിപ്പിക്കുന്ന അഴകോടെ ഗീതു പ്രത്യക്ഷപ്പെടും, അജിയ്ക്ക് മാത്രം ഹസ്തദാനം നൽകും.. നീട്ടിയ കൈ പിൻവലിച്ച് നിരാശരായി കൂട്ടുകാർ നിൽക്കും. അവർക്കായി അവൾ സ്ഥിരം ഒരു കോർണർ ടേബിൾ ഒഴിച്ചിട്ടിരുന്നു. അജിയ്ക്ക് കേൾക്കാൻ ഇഷ്ടമുള്ള പാട്ടുകൾ ഗീതു വെച്ചിട്ടുണ്ടാവും.. ഒരു താലത്തിൽ ബഡ്വൈസർ ബിയറും നത്തോലി ഫ്രൈയും കൊണ്ടുവരുന്ന ഗീതുവിനെ കാണുമ്പോൾ അജിയ്ക്ക് തോന്നിയത്, താനിപ്പോൾ ഇന്ദ്രസദസ്സിൽ ഒരു അപ്സരസ്സിന്റെ മുന്നിലാണെന്നാ.. അരികെ നിന്നുകൊണ്ട് ഗീതു ഗ്ളാസ്സിൽ ബിയർ ഒഴിച്ച് അജിയുടെ നേരെ നീട്ടികൊടുക്കുമ്പോൾ, അവളുടെ നീണ്ടവിരലുകളിൽ അവന്റെ വിരലുകൾ തഴുകുമ്പോഴേക്കും അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പോവാൻ തുടങ്ങും..<br />
<br />
ഒരിയ്ക്കൽ, അജി ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന് മദ്യപിക്കുന്ന ഒരാളെ പരിചയപ്പെട്ടു. അയാൾ ഓഫ്ഷോറിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. മൂന്ന് മാസത്തിലൊരിക്കൽ മാത്രം കരയിൽ എത്തുന്നവൻ.. ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന ഓഫ്ഷോർ ജോലിയിൽ ഒരു സ്ത്രീയെപോലും കാണാനോ കേൾക്കാനോ സാധ്യമല്ലാത്തപ്പോൾ കരയിൽ എത്തുമ്പോൾ ഒരാശ്വാസത്തിന് സ്ത്രീകൾ പരിചരിക്കുന്ന ത്രിവേണിയിൽ വരുന്നതാണയാൾ.. അവരുടെ സാമീപ്യം, അവരുടെ സംസാരം അയാളുടെ മരവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മനസ്സിന് ആശ്വാസമായിരുന്നു.. അയാളുടെ കുടുംബത്തെ കുറിച്ച് അജി ചോദിച്ചപ്പോൾ അയാൾ കുറച്ചൊക്കെ പറഞ്ഞു. 'ഭാര്യയ്ക്ക് തന്റെ സമ്പാദ്യം മാത്രം മതി. ഒരാണിന് വേണ്ടതൊന്നും അവൾ തരാറില്ല. ഓഫ്ഷോറിൽ ജോലിയ്ക്കിടയിൽ പുറംലോകവുമായി വലിയ ബന്ധമില്ല. ആഴ്ചയിൽ രണ്ടുപ്രാവശ്യം നാട്ടിൽ വേണ്ടപ്പെട്ടവരുമായി സാറ്റലൈറ്റ് ഫോണിൽ സംസാരിക്കാൻ അവസരമുണ്ട്. മുടങ്ങാതെ ചിലവിനുള്ളത് കിട്ടിയാമതി അവൾക്കും വീട്ടുകാർക്കും.. പിന്നെ, നമ്മൾ ഇങ്ങനെ കുറച്ചെങ്കിലും സന്തോഷിക്കുന്നതിൽ എന്താ തെറ്റ്?'<br />
<br />
മലയാളിബാർ ആണെങ്കിലും അവിടെ സ്ഥിരം വരുന്ന CID-കളായ അറബിയുവാക്കളുണ്ട്. ബാറിൽ വരുന്നവരെയൊക്കെ അവരറിയാതെ നോട്ടമിട്ട് ബിയർ കുടിച്ച് അവരങ്ങിനെ ഇരിക്കും. മലയാളഗാനങ്ങൾ അവരും ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിയ്ക്കൽ ഗീതുവിനോട് അപ്പുറത്ത് ഇരുന്ന അറബി ആവശ്യപ്പെട്ടു: 'എന്റെ ഖൽബിലെ വെണ്ണിലാവ് നീ.. song please play..'<br />
അജി രൂക്ഷമായി അറബിയെ നോക്കുന്നത് ഗീതു ശ്രദ്ധിച്ചു. മറ്റാരും അവളോട് സംസാരിക്കുന്നതും പരിചയപ്പെടുന്നതും അവന് സഹിക്കില്ല. ഗീതു പാട്ട് വെച്ചപ്പോൾ അറബിയുവാവ് അറിയാവുന്ന രീതിയിൽ പാടാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..<br />
<br />
വർഷങ്ങൾ പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ത്രിവേണിയിൽ കണ്ടുമുട്ടിയ സുഹൃത്തുക്കൾ പലവഴി പിരിഞ്ഞുപോയി.. ചിലരെ നാട്ടിൽ വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടി. മറ്റു പലരെകുറിച്ചും ഒരു വിവരവുമില്ല. മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഗീതുവിന്റെ പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖം താൻ പോവുന്ന വഴിയൊക്കെ പരതിയെങ്കിലും അജിയ്ക്ക് ഇതുവരെ കണ്ടെത്താനായില്ല. അജി അബുദാബി വിട്ടുപോന്നതിനു ശേഷം ഗീതുവും അവിടം വിട്ടുപോയെന്ന് ത്രിവേണിയുടമ ഹരിയേട്ടൻ whatsapp മെസ്സേജിലൂടെ അറിയിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ ലാൻഡ്നമ്പർ മാത്രമേ അറിയാമായിരുന്നുള്ളൂ. വിളിച്ചുനോക്കിയെങ്കിലും നമ്പർ നിലവിലില്ല എന്നറിഞ്ഞു.<br />
<br />
പണ്ട്, ത്രിവേണിയിലിരുന്ന് തന്റെ സിനിമാസ്വപ്നങ്ങൾ അജി പറയുമ്പോൾ നല്ലൊരു ശ്രോതാവായിരുന്ന ഗീതു പറഞ്ഞിരുന്നു.. 'നോക്കിക്കോ.. അജീടെ ആദ്യസിനിമ ആദ്യദിനത്തിലേ ഈ ഗീതു പോയി കണ്ടിരിക്കും..'<br />
<br />
താൻ രചിച്ച് സംവിധാനം ചെയ്ത ആദ്യസിനിമ മികച്ച അഭിപ്രായത്തോടെ തീയേറ്ററുകളിൽ വന്നിട്ട് ഏതാനും ദിവസങ്ങളായി. എന്നിട്ടും ഗീതു, നീ അതറിഞ്ഞിട്ടില്ലേ? നീയത് കണ്ടുകാണുമെന്ന് ഞാൻ വിചാരിക്കുന്നു. കാരണം അത് നമ്മുടെ ത്രിവേണീസംഗമം നിന്നെ ഓർമ്മിപ്പിക്കും ഗീതൂ...</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-59979207375760332812017-03-20T09:44:00.001+04:002017-03-20T09:44:41.794+04:00കോഴിക്കോട്ടെത്തിയ കുഞ്ഞൂട്ടി<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
നേരിൽ കണ്ടിട്ട് 12 വർഷങ്ങളായ മൂത്തമ്മാന്റെ മോൻ കുഞ്ഞൂട്ടിന്റെ ഫോൺ വിളി രാവിലെ എന്നെ ഉണർത്തി. . കുഞ്ഞൂട്ടി കോഴിക്കോട്ട് കാറോടിച്ച് വരികയാണ്. വണ്ടൂർകാരനായ മൂപ്പർക്ക് കോഴിക്കോട് വഴി അത്ര അറിയില്ലെന്നും, എന്നെ കണ്ടിട്ടും കാലം കുറെയായെന്നും കൂടെ വരാനും പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ വരാനുള്ള വഴി പറഞ്ഞുകൊടുത്തു.<br />
<br />
ഞാൻ ധൃതിയിൽ റെഡിയായി കുറച്ച് നേരമായപ്പോൾ കുഞ്ഞൂട്ടി എത്തി എന്നെ കൂടെ കൂട്ടി കാറിൽ കോഴിക്കോട് ലക്ഷ്യമാക്കി പുറപ്പെട്ടു.. എന്താ വരവിന്റെ കാര്യമെന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അനുജന്റെ വില്ല നിർമ്മാണത്തിന്റെ ചെങ്ങായ്ക്ക് കുറച്ച് കാശ് കൊടുക്കാനും അതുകഴിഞ്ഞ് ഒന്ന് ചുറ്റി കറങ്ങാനും പറ്റുമെങ്കിൽ ഒരു സിനിമയ്ക്ക് കേറാംന്നും അറിയിച്ചു.<br />
<br />
ഏതാ ഒടുവിൽ കണ്ട സിനിമ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ പ്രേംനസീറിന്റെ 'വനദേവത' ആണത്രേ തീയേറ്ററിന്ന് കണ്ടത്! ടിവിയിൽ വരുന്ന പടങ്ങൾ കുറച്ച് കാണും. എന്നാ ശരി അന്നത്തെ സിനിമകൾ അല്ല ഇന്ന്, അന്നത്തെ കൊട്ടകകൾ അല്ല ഇന്നത്തെ മൾട്ടിപ്ലെക്സ് കാണിച്ചുതരാം എന്ന് പറഞ്ഞ എന്നോട് കുഞ്ഞൂട്ടി പറഞ്ഞു, സിനിമ കാണാനല്ല, ACയിൽ ഇരുന്ന് ഉറങ്ങിയിട്ട് നാളേറെയായെന്ന്!<br />
<br />
RP മാളിൽ കാർ പാർക്ക് ചെയ്യുമ്പോൾ അവിടെത്തെ ജോലിക്കാരൻ വണ്ടി നേരെ പാർക്കിങ്ങിൽ ഇടാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഗൾഫിൽ മാനേജറായിരുന്ന കുഞ്ഞൂട്ടിക്ക് പിടിച്ചില്ല, ചൂടായി..<br />
'Don't teach me, I have driven several times in London and Paris roads.'<br />
<br />
Hair dye വാങ്ങാൻ കേറിയ കുഞ്ഞൂട്ടി ഒരു brand എടുത്തപ്പോൾ sales girls വേറെ പലവിധ brands എടുത്ത് ഇതെടുക്കൂ, ഇതിൽ അമോണിയ ഇല്ല, അമോണിയയുടെ ദോഷങ്ങൾ പറയാൻ തുടങ്ങിയ അവരോട് chemistry ബിരുദാനന്തര ബിരുദമുള്ള അധ്യാപകനുമായ കുഞ്ഞൂട്ടി ഗൗരവത്തിൽ ചോദിച്ചു 'അമോണിയയുടെ രാസപ്രവർത്തനം അറിയോ? രാസനാമം പറയൂ'<br />
<br />
Sales girls ഒരുമിച്ച് പറഞ്ഞു 'അത് മാനേജർ പറഞ്ഞുതന്നിട്ടില്ല സാർ'.<br />
<br />
Hair dye തേക്കാനുള്ള ബ്രഷ് കിട്ടുന്ന കട അവർ കാണിച്ചുതന്നപ്പോൾ ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് നടന്നു. ഗ്ലാസ്സ് ഡോർ തുറന്ന് കയറിയ കുഞ്ഞൂട്ടിയേയും എന്നെയും സ്വാഗതം ചെയ്തത് കാതടപ്പിക്കുന്ന തമിഴ് ഡപ്പാംകൂത്ത് പാട്ടായ "അണ്ണാ തലൈവരേ വാങ്കോ.. വാള മീനുക്കും കല്യാണം..."<br />
<br />
പച്ചഷർട്ടും മുണ്ടും ധരിച്ച gold frame കണ്ണട വെച്ച കറുപ്പ് നിറമുള്ള കുഞ്ഞൂട്ടി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. Sales girl എന്താ വേണ്ടത് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ കറുപ്പിക്കാനുള്ള ബ്രഷ് എന്നറിയിച്ച കുഞ്ഞൂട്ടിയോട് അവൾ മൊഴിഞ്ഞു..<br />
<br />
'Sorry sir, painting items ഇവിടില്ല' എന്ന് അവൾ.<br />
<br />
Dye brush എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ നോക്കി നടന്ന് കണ്ടെത്തി. വേറെയും ചില സാധനങ്ങൾ എടുത്ത് കൗണ്ടറിൽ ബില്ല് നോക്കി കാശ് കൊടുക്കുമ്പോൾ തമിഴ് പാട്ട് മാറി മലയാളമായി..<br />
<br />
'പ്രേമമെന്നാൽ എന്താണ് പെണ്ണേ...'<br />
<br />
കുഞ്ഞൂട്ടി കലിപ്പായി. <br />
'ഇങ്ങളെന്താ ആളെ കളിയാക്കാ? ഞങ്ങളെ ഓടിക്കാൻ വേണ്ടി ഓരോ പാട്ട് ഇട്ടോളും. ഇമ്മാതിരി പാട്ട് ഞങ്ങളെപോലെത്തെ മാന്യന്മാരെ കൊരങ്ങാക്കും.'<br />
<br />
Sales girl വളിച്ച ചിരിയോടെ 'സാർ, പാട്ട് നിർത്താൻ എനിക്ക് അധികാരമില്ല. Superviser ഓണാക്കി പോയതാ, വരാൻ വൈകും'.<br />
<br />
'ബാക്കി കാശ് താ, ഞാൻ നിൽക്കുന്നില്ല, പോവാ..' കുഞ്ഞൂട്ടി ചൂടായി.<br />
<br />
'ബാക്കി ഒരു രൂപ ഇല്ല, മിട്ടായി എടുക്കട്ടെ?'<br />
<br />
'എനിക്ക് ഷുഗറാ, മിട്ടായി ഇവന് കൊട്' എന്നെ ചൂണ്ടി കുഞ്ഞൂട്ടി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.<br />
<br />
Sales girl തന്ന മിട്ടായി മേടിച്ച് ഡോർ തുറന്ന് അടക്കുമ്പോൾ 'പ്രേമമെന്നാൽ എന്താണ് പെണ്ണേ' പാട്ട് നേർത്ത് ഇല്ലാതായി.<br />
<br />
സിനിമ കാണാൻ കൗണ്ടറിൽ ചെന്ന് കുഞ്ഞൂട്ടി ചോദിച്ചു..<br />
<br />
'വരയൻപുലിയെ പിടിച്ച് അമ്മാനമാടുന്ന ലാലേട്ടന്റെ പടം 2 ടിക്കറ്റ്.'<br />
<br />
'ആ പടം രാത്രി ഒരു കളിയുണ്ട്. ഇപ്പോ അലമാരയുണ്ട്, എടുക്കട്ടെ?' സ്റ്റാഫ് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
കുഞ്ഞൂട്ടി എന്നെനോക്കി കൗണ്ടറിലെ ആളോട് പറഞ്ഞു..<br />
<br />
'അലമാര താങ്ങൂല. വേറെ ഏതാ ഉള്ളത്?'<br />
<br />
'സൈറാബാനു ഉണ്ട്. വേണോ? ഷോ ഒന്നര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞേയുള്ളൂ.'<br />
<br />
കുഞ്ഞൂട്ടി ഒന്നും മിണ്ടാതെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു, പിറകെ കൂടിയ ഞാൻ ചോദിച്ചു..<br />
<br />
'എന്തേ സൈറാബാനു കാണണ്ടേ?'<br />
<br />
കുഞ്ഞൂട്ടി വികാരാധീനനായി പറഞ്ഞു..<br />
<br />
'കോളേജിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ എന്നെ തേച്ചിട്ടുപോയ സൈറാബാനുവിനെ ഓർത്തുപോയി.'<br />
<br />
ഞങ്ങൾ ഓരോ മസാലചായ കുടിച്ച് ട്രിപ്പ് മതിയാക്കി പിരിഞ്ഞു.</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-90314011913982633712015-07-30T20:49:00.000+04:002015-07-30T20:49:21.472+04:00ലക്ഷദ്വീപിലെ നടുക്കുന്ന പ്ലാറ്റ്ഫോമില്...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
കരയില് നിന്നും അല്പം ദൂരെ കടല് തിരമാലകള്ക്ക് നടുവില് ഉള്ള ഒരു കോണ്ക്രീറ്റ് പ്ലാറ്റ്ഫോമില് ഞാന് നോക്കെത്താദൂരത്ത് കണ്ണുംനട്ട് നില്ക്കുകയായിരുന്നു. നേരം വെളുത്ത് വന്നിട്ടേയുള്ളൂ. കവറത്തിയുടെ തീരത്ത് നിന്നും സൂര്യോദയത്തിനു മുന്പ് ഒരു മുക്കുവതോണി ഉന്തിതള്ളി അതില് ചൂണ്ടയും വലയുമായി ദ്വീപിലെ ബന്ധുക്കളായ സാജിദ്, ആഷിക്ക്, നാട്ടില് നിന്നും അവധിക്കാലം ആസ്വദിക്കാന് വന്ന കസിന് റിയാസ് എന്നിവര്ക്കൊപ്പം ഞാനും കയറി. തോണിയുടെ ഉടമ അറിയാതെ ഉള്ള പോക്കാണ്.<br />
<br />
യാത്ര പുറപ്പെട്ടപ്പോള് തോണി ആടിയുലഞ്ഞു. എനിക്ക് പേടിയായി. നീന്താനറിയില്ല. അവരൊക്കെ നല്ല നീന്തല് / മുങ്ങല് വിദഗ്ദ്ധരും. കുറച്ചുദൂരം പോയപ്പോള് ലൈറ്റ് ഹൌസില് നിന്നും വരുന്ന വെളിച്ചത്തില് കണ്ടതാണ് ഈ പ്ലാറ്റ്ഫോം.<br />
<br />
"തോണി അടുപ്പിച്ചേ.. ഞാന് ഇല്ല ഇനി ഉള്ക്കടലിലേക്ക് ചാവാന്.."<br />
<br />
എന്റെ വെപ്രാളം കേട്ട് അവര് നോക്കി.<br />
<br />
"ഞാന് ഈ പ്ലാറ്റ്ഫോമില് നിന്നോളാം. നിങ്ങള് മടങ്ങിവരുമ്പോള് എന്നെ കൂട്ടിയാല് മതി."<br />
<br />
അവര് തോണി അടുപ്പിച്ചു. ഞാന് പ്ലാറ്റ്ഫോമിലേക്ക് കയറി നിന്നു.<br />
<br />
"അപ്പോള് ശരി. പോയി വന്നിട്ട് കാണാംട്ടോ." - സാജിദ് പറഞ്ഞു.<br />
<br />
അവര് തോണി തുഴഞ്ഞ് പോയിമറഞ്ഞു. അരണ്ടവെളിച്ചത്തില് ഞാന് ചുറ്റും നോക്കി. ചെറിയ ഓളങ്ങള് മാത്രം. കടല് കൂടുതല് ഇരുണ്ടുകിടന്നു. നിമിഷങ്ങള് കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഞാന് ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചു. പ്ലാറ്റ്ഫോമിന്റെ കീഴെ ജലനിരപ്പ് കൂടിയിരിക്കുന്നു. ഇപ്പോള് പ്ലാറ്റ്ഫോമും കടലും ഏതാനും ഇഞ്ച് വ്യത്യാസം മാത്രം. ഞാന് പേടികൊണ്ട് വിറച്ചു. കണ്ണടച്ച് പ്രാര്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഏതായാലും ജലനിരപ്പ് താഴ്ന്നില്ല, എന്നാല് ഉയര്ന്നുമില്ല.<br />
<br />
പ്രഭാതകിരണങ്ങള് എങ്ങും പരന്നു. നീലനിറമുള്ള കടലിന്റെ അടിത്തട്ട് വ്യക്തമായി കാണാം. പലവിധ വര്ണ്ണമത്സ്യങ്ങള് കൂട്ടമായി അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും പോവുന്നു. പവിഴപ്പുറ്റുകള്. ഒരു വലിയ അക്വേറിയം പോലെ തോന്നി.<br />
<br />
ഏതാനും മണിക്കൂറുകള് കഴിഞ്ഞപ്പോള് ദൂരെനിന്നും തോണി വരുന്നത് കണ്ടു. അവരുടെ സംസാരം അവ്യക്തമായി കാതിലെത്തി. അവര് തോണി അടുപ്പിച്ചു. ഞാന് വലിയ ആശ്വാസത്തോടെ അവര്ക്കൊപ്പം ചേര്ന്നു. തോണിയില് ഒരു മൂലയില് അവര് പിടിച്ച മീനുകള് കൂട്ടിയിട്ടിരുന്നു.<br />
<br />
അവരെന്നെ നോക്കി നെടുവീര്പ്പിടുന്നത് കണ്ടപ്പോള് എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു.<br />
<br />
"എന്താ പഹയന്മാരെ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത്?"<br />
<br />
"പ്ലാറ്റ്ഫോമില് എന്തെങ്കിലും അസാധാരണമായി കണ്ടോ?" - സാജിദ് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
ഞാന് വാപൊളിച്ച് നോക്കി.<br />
<br />
"എന്തെങ്കിലും രൂപമോ, അല്ലെങ്കില് ഒരു പെണ്ണിന്റെ വിഷാദഗാനമോ മറ്റോ?" - ആഷിക്ക് ചോദിച്ചത് കേട്ട് ഞാന് ഒന്നൂടെ ഞെട്ടി.<br />
<br />
"ഇല്ലാ. എന്തേയ്?" - ഞാന് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
സാജിദ് ഒരു കഥ പറയാന് തുടങ്ങി.<br />
<br />
"പണ്ട് മുക്കുവനെ സ്നേഹിച്ച ഒരു സുന്ദരിപെണ്ണ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ദ്വീപുകാര് അവരെ ഒറ്റപ്പെടുത്തിയപ്പോള് മുക്കുവനും അവളും നീന്തിവന്ന് ഈ പ്ലാറ്റ്ഫോമില് കയറി. വീട്ടുകാരും നാട്ടുകാരും നോക്കിനില്ക്കെ അവര് ആലിംഗനബദ്ധരായി ചുംബനമേളം നടത്തി. പ്രണയത്തെ എതിര്ത്തവരെ വെല്ലുവിളിച്ച് തോണിയില് കരുതിയിരുന്ന വലിയൊരു പാറക്കല്ല് വലയില് ബന്ധിച്ച് ദേഹത്ത് ചുറ്റി വരിഞ്ഞുകെട്ടി കടലിലേക്ക് എടുത്ത് ചാടി. നാട്ടുകാര്ക്ക് പേരുദോഷം ഉണ്ടാക്കിയ പ്രനയിതാക്കളെ രക്ഷിക്കാന് ആരും തുനിഞ്ഞില്ല. അവര് ഈ കടലില് ഒടുങ്ങി. ഇപ്പോഴും ഈ പ്ലാറ്റ്ഫോം പരിസരങ്ങളില് അവരുടെ പ്രേതത്തെ കണ്ടവരുണ്ട്. ആ പെണ്ണിന്റെ ദുഃഖഗാനം കേട്ടവരുണ്ട്."<br />
<br />
എന്റെ തൊണ്ടയിലെ വെള്ളം വറ്റി.<br />
<br />
ആഷിക്ക് വളരെ കൂളായി പറഞ്ഞു: "അപ്രതീക്ഷിതമായി ജലനിരപ്പ് തോന്നിയപോലെ പൊങ്ങിവന്ന് പ്ലാറ്റ്ഫോം മൂടാറുണ്ട്. പിന്നെ വെള്ളം ഇറങ്ങി പഴയപോലെ തന്നെയാവും. നീ രക്ഷപ്പെട്ടത് നിന്റെ ഭാഗ്യം."<br />
<br />
അപ്പോള് കസിന് റിയാസ് എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന് തോളില് കൈയ്യിട്ടുകൊണ്ട് പറയുകയാണ് :<br />
<br />
"ഡാ ഞങ്ങള് നിന്നെ ഇവിടെ ആക്കിയത് മറന്നിരുന്നു. തോണി തുഴഞ്ഞ് കര എത്താറായപ്പോഴാ നീ പ്ലാറ്റ്ഫോമില് ഉണ്ടല്ലോ എന്ന കാര്യം ഞങ്ങള് ഓര്ത്തത്. അപ്പോള്ത്തന്നെ തോണി റിവേഴ്സ് എടുത്ത് തുഴഞ്ഞു."<br />
<br />
എനിക്ക് അവരെ കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യം വന്നു:<br />
<br />
"നല്ല തങ്കമനസ്സുള്ള പഹയന്മാര് തന്നെ. തോണിയില് പോണ പേടി മാറ്റാന് കൊണ്ടാക്കിയ ഇടം കൊള്ളാം."<br />
<br />
ഞങ്ങള് കരയില് എത്തിയപ്പോള് പല്ലിറുമ്മി ഒരാള് ഞങ്ങളെ നോക്കി നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു. തോണിയുടെ ഉടമ. തോണി കാണാഞ്ഞ് കലിപ്പിലാണ്.<br />
<br />
വളിച്ചചിരിയോടെ തോണി ഞങ്ങള് കരയ്ക്ക് അടുപ്പിച്ചു.<br />
<br />
"മുത്തുകോയക്കാ.. സുഖാണോ?" - ആഷിക്ക് നമ്പറിട്ടു.<br />
<br />
"ഇല്ല മോനേ. വയറിളമാ. സുഖായിട്ട് കളഞ്ഞു." : മൂപ്പര് പല്ലിറുമ്മി പറഞ്ഞു.<br />
<br />
"ഈ കോയക്കാന്റെ തമാശ." : സാജിദ് ഹസ്തദാനത്തിന് കൈനീട്ടി. കോയക്ക പിന്നാക്കം കെട്ടിനിന്നു.<br />
<br />
ഞങ്ങള് തോണിയില് നിന്നും മീന് എടുക്കാന് തുനിഞ്ഞപ്പോള് കോയക്ക തടഞ്ഞു.<br />
<br />
"തോണി നിങ്ങളുടേതല്ല. അതിലെ മീനും നിങ്ങള്ക്കുള്ളതല്ല. അത് എനിക്കുള്ളതാ."<br />
<br />
സാജിദ് ഞങ്ങളോട് മന്ത്രിച്ചു പറഞ്ഞു : "വേഗം സ്ഥലം കാലിയാക്കുന്നതാ നല്ലത്. ആളല്പ്പം പിശകാ.."<br />
<br />
(പ്രിയമുള്ളവരേ.. ഇന്ന് സാജിദിന്റെ ചരമദിനമാണ്. 1998 ജൂലൈ 30ന് കൊച്ചിയിലുണ്ടായ വിമാന അപകടത്തില് കൊല്ലപ്പെട്ട ഒന്പത് ഹതഭാഗ്യരില് കാബിന് ക്രൂ ആയിരുന്ന അവനും ഉണ്ടായിരുന്നു. കവരത്തി-കൊച്ചി ഫ്ലൈറ്റില് ജോലിക്ക് കയറി മൂന്ന് മാസം ആയപ്പോള് മരണം അവനെ തേടിയെത്തി. അവന്റെ ഡ്യൂട്ടിദിനം അല്ലാഞ്ഞിട്ടും സഹപ്രവര്ത്തകന് അവധി വേണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോള് പകരം സാജിദ് ഡ്യൂട്ടിയെടുത്തു. വിധിയെ ആര്ക്കും തടുക്കാനാവില്ലല്ലോ. സാഹസികത കൂടപ്പിറപ്പ് ആയിരുന്ന പ്രിയപ്പെട്ട കസിന് സാജിദിന്റെ ഓര്മ്മയ്ക്ക് മുന്നില് ഒരുപിടി അശ്രുപൂക്കള് അര്പ്പിച്ചുകൊണ്ട്... )<br />
<br /></div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-65601781052944289982013-09-05T22:19:00.003+04:002013-09-05T22:19:58.623+04:00അധ്യാപക/പിക ദിന ഓര്മ്മ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
"പറ തറ" ചൊല്ലി ആദ്യാക്ഷരങ്ങള് പഠിപ്പിച്ചു തന്ന മുഹമ്മദ്കുട്ടി മാഷ്,<br />
"അലിഫ്, ബാ, താ," ചൊല്ലി പഠിപ്പിച്ച അറബിഉസ്താദ്,<br />
"എ, ബി, സി, ഡി" ചൊല്ലിതന്ന ഏലിയാമ്മ ടീച്ചര്, ലിസ്സികുട്ടി ടീച്ചര്,<br />
"ഒന്നേ, രണ്ടേ, മൂന്നേ.." പഠിപ്പിച്ച ഉണ്ണികൃഷ്ണന് മാഷ്...,<br />
<br />
വളര്ന്നുവലുതാവുമ്പോള് എവിടെവെച്ച് കണ്ടാലും അന്ന് വൃദ്ധയാകാവുന്ന തന്നെ കണ്ടാല് പരിചയഭാവം കാണിക്കില്ലേ എന്ന് ചോദിച്ച, സാമൂഹികപാഠം പഠിപ്പിച്ച സുന്ദരിയായിരുന്ന രാധികടീച്ചര്..,<br />
<br />
ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്ന ഗണിതം ലളിതം ആക്കിതന്ന നിലമ്പൂര് മിനര്വകോളേജ് സാരഥി സോമര്വെല് മാഷ്,<br />
ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യം മനോഹരമാക്കിത്തന്ന ക്ലാസ്സിക് കോളേജ് സാരഥി സോണിമാഷ്, ഷേക്സ്പിയര് ഡ്രാമ പഠിപ്പിക്കാന് വന്നിരുന്ന മൊയ്തീന്മാഷ്.......,<br />
<br />
മലയാളകവിത സുന്ദരമായി പഠിപ്പിച്ച മമ്പാട് കോളേജിലെ ലൈലടീച്ചര്, കനകലത ടീച്ചര്, ഫിസിക്സ് സൂപ്പര് ആക്കിയ മദാരി ഷൌക്കത്ത് സാര്, കെമിസ്ട്രി കലക്കിത്തന്ന ഷാജിസാര്, ഇംഗ്ലീഷ് അനായാസമാക്കിത്തന്ന മന്സൂര് സാര്, റയിസ് മുഹമ്മദ് സാര്...,<br />
<br />
ഫോട്ടോഗ്രാഫി പഠിപ്പിച്ച് വിസ്മയിപ്പിച്ച ശിവന് സാര്, സംഗീത് ശിവന്, സന്തോഷ് ശിവന് ഗുരുനാഥന്മാര്, അഭിനയം പരിശീലിപ്പിച്ചുതന്ന സുവീരന്, വക്കം ഷക്കീര്, സതീഷ് കെ സതീഷ് തുടങ്ങി ജോലിയില് ബാലപാഠം പറഞ്ഞുതന്ന എന്റെ സഹപ്രവര്ത്തകരെ എല്ലാം ഞാന് ഈ വേളയില് സ്മരിക്കുന്നു.</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-18228607447206187772013-08-24T20:04:00.001+04:002013-08-24T20:05:42.863+04:00അകലുന്തോറും... (അധ്യായം - 1)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">പച്ചപ്പ് തണലേകിനില്ക്കുന്ന മേലോത്ത് തറവാട്ടുപറമ്പിലെ അച്ഛന്റെ സമാധിയില്
വിളക്ക് കത്തിച്ച് കൈകൂപ്പി കണ്ണടച്ച് സിന്ധു നിന്നു. സമീപം ബിന്ദുവും നന്ദുവും..</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">സിന്ധുവിന്റെ</span><span lang="ML" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"> </span><span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ഓര്മ്മകളില് അച്ഛന് തെളിഞ്ഞു. </span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">സര്ക്കാര് ഉദ്യോഗസ്ഥനായ അച്ഛന് ഗോപാലന്റെ സ്കൂട്ടറില് അഞ്ചുവയസ്സുള്ള,
കണ്ടാല് ഒരുപോലെ തോന്നിക്കുന്ന, സുന്ദരികളായ സിന്ധുവും ബിന്ദുവും ആദ്യമായി
സ്കൂളിലേക്ക് യാത്രയാവുന്നു. അവരെ നോക്കി കൈവീശുന്ന അമ്മ മാധവി മൂന്നുവയസ്സുള്ള
നന്ദുവിനെ മാറോട് ചേര്ത്ത് താലോലിക്കുന്നുണ്ട്.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">സര്ക്കാര്സ്കൂളിലെ ഒന്നാംക്ലാസ്സില് ഇരട്ടകളെ ഇരുത്തി മുത്തം കൊടുത്ത്
തിരികെപോകുന്ന അച്ഛന്. ഒരുപാട് കുട്ടികള് കലപിലകൂട്ടുന്ന പുതിയലോകത്തെ
പകച്ചുനോക്കി ഇരിക്കുന്ന ഇരട്ടകള്..</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“സിന്ധൂ.. അമ്മേടെ അടുത്താരുമില്ല. പോകാം.”</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ബിന്ദുവിന്റെ ശബ്ദം സിന്ധുവിനെ ഓര്മ്മയില് നിന്നുണര്ത്തി. അവര്
പറമ്പിലൂടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. ഗേറ്റിനുമുന്നില് ഒരു കാര് വന്നുനിന്നു. അവര്
അങ്ങോട്ട് നോക്കി. ഗേറ്റ് തുറന്ന് പത്തുവയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു ബാലന് കുറേ
സമ്മാനപൊതികളുമായി ഓടിവന്നു. കാര് തിരിച്ച്പോകുന്ന ശബ്ദം നേര്ത്തില്ലാതായി.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“എന്റെ മോനാ.. നിഥിന്. എല്ലാ ഞായറാഴ്ചയും അവന്റെ അച്ഛന് വന്നുകൊണ്ടുപോകും.
ബീച്ചിലും മാളിലും കൊണ്ടുനടന്ന് അവന് പലതും മേടിച്ചുകൊടുത്ത് വൈകിട്ട്
കൊണ്ടുവിടും.” </span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ബിന്ദു ഓടിവന്ന മകനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് സിന്ധുവിനോട് പറഞ്ഞു. </span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“മോനേ.. ഇതാരാന്നറിയോ? പണ്ട് അമേരിക്കയില് പോയ സിന്ധുമാമിയാ ഇത്.”</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">നിഥിന് പുഞ്ചിരിച്ചു. സിന്ധു അവനെ തലോടി ഒരുപാടുനേരം നോക്കിനിന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“മാമീ.. എവിടെ സോനയും അങ്കിളും?”</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">സിന്ധു മറുപടി കിട്ടാതെ വല്ലാതായി. നന്ദു ഇടപെട്ടു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“അവര് ഉടനെയെത്തും. മോന് പോയി കളിച്ചേ.. ചെല്ല്.” – നന്ദു പറഞ്ഞു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">തൊഴുത്തിലെ പശുക്കളെ കുളിപ്പിക്കുന്ന നാണുവേട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുന്ന
നിഥിന് അച്ഛന് മേടിച്ചുകൊടുത്ത പുതിയ കളിക്കോപ്പുകള് കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്നു.
നാണുവേട്ടന് അവ നോക്കിയിട്ട് ഉഷാറാണല്ലോ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് അവനെ
സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">അമ്മയുടെ മുറിയില് വരുന്ന സിന്ധുവും ബിന്ദുവും അമ്മയെ എണീപ്പിച്ച് കട്ടിലില്
തലയിണവെച്ച് ചാരിയിരുത്തി. ഇരുവശത്തും ഇരുന്ന് അവര് ഓറഞ്ച് തൊലിച്ച് കൊടുത്തു. </span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“രണ്ടു ഡോക്ടര്മാര് ഇടതും വലതും ഉള്ളതാ ഒരാശ്വാസം. ഒരിക്കലും ഇനി ഒരുമിച്ച്
നിങ്ങളെ കാണില്ലാ എന്ന വിഷമത്തോടെ പോയില്ലേ പാവം അച്ഛന്” – ക്ഷീണിച്ച സ്വരത്തില്
അമ്മ പറഞ്ഞു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“അമ്മേ</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;">..,</span><span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> വെറുതെ ഓരോന്ന് ഓര്ത്ത് വിഷമിക്കല്ലേ..” – ബിന്ദു ആശ്വസിപ്പിക്കാന്
ശ്രമിച്ചു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“കാരാഗൃഹത്തില് പെട്ടപോലെ ആയിരുന്നല്ലോ ഞാനവിടെ.. ഒരുവിധത്തിലും സ്വന്തക്കാരെ
ബന്ധപ്പെടാന്പോലും അനുവദിക്കാത്ത ജയിലര് ആയിരുന്നു സുധി. അച്ഛന്
മരിച്ചതറിഞ്ഞിട്ടും വീട്ടിലേക്ക് ഒന്ന് വിളിക്കാന്പോലും എന്നെ സമ്മതിച്ചില്ല.” –
സിന്ധു വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“സുധീടെ കാര്യം ഇനി പറയേണ്ട. എന്നേയും മനുവിനേയും വേര്പ്പെടുത്തിയതും,
ഇരട്ടകളായ നമ്മളെ അകറ്റിയതുമെല്ലാം അവന്റെ കുബുദ്ധിയാണ്!” – ബിന്ദു രോഷംകൊണ്ടു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“എല്ലാം തലവിധി. മുജ്ജന്മശാപം, ഈശ്വരാ..” – അമ്മ പിറുപിറുത്തു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“പ്രിയയേയും മോളേയും കൂട്ടികൊണ്ടുവരാന് പോകുന്നു. വിരുന്നുപാര്ക്കാന്
പോയിട്ട് ഒത്തിരി ദിവസങ്ങളായി.” - നന്ദു വാതില്ക്കല് വന്നുപറഞ്ഞിട്ട് പോയി. കാര്
സ്റ്റാര്ട്ടായി ഗേറ്റ് കടന്നുപോകുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“മോളേ.. സന്ധ്യാദീപത്തിന് നേരായി.” – അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ബിന്ദു എഴുന്നേറ്റ്
പോയി.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">സിന്ധു അമ്മയുടെ ശോഷിച്ചകൈകള് ചേര്ത്തുപിടിച്ചു. അമ്മ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു:
“ഇനിയെന്നാ അമേരിക്കയിലേക്ക്..?”</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“ഇനി പോണില്ല! ഇവിടെ ഏതെങ്കിലും ഹോസ്പിറ്റലില് ജോയിന് ചെയ്യണം.” – സിന്ധു
അറിയിച്ചു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“ങേ..! അപ്പോ.., സുധീം സോനമോളും..?!” – അമ്മ അന്തംവിട്ടു അവളെ നോക്കി.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">സിന്ധു ശൂന്യമായ നോട്ടത്തോടെ ഇരുന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“അരുതാത്തത് എന്തൊക്കെയോ സംഭവിച്ചപോലെ അമ്മയ്ക്ക് തോന്നുന്നു മോളേ..
എന്താണ്ടായേ?” - അമ്മയുടെ ചോദ്യം മുള്ളുപോലെ സിന്ധുവിന്റെ ഹൃദയത്തില് കൊണ്ടു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“ദീപം.. ദീപം.. ദീപം...” – ബിന്ദുവിന്റെ സ്വരം ഇടനാഴിയിലൂടെ പോയി കോലായില്
ചെന്നവസാനിച്ചു. അമ്മ കണ്ണടച്ച് നാമം ജപിച്ചു. സിന്ധുവിന്റെ കണ്ണുകള് ചുമരിലെ കൃഷ്ണഭഗവാന്റെ
ചിത്രത്തില് ചെന്നുനിന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">(തുടരും../-)<o:p></o:p></span></div>
</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-68251462520825863532013-08-22T23:17:00.000+04:002013-08-24T20:06:14.048+04:00അകലുന്തോറും...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: Kartika, serif; font-size: 10pt; line-height: 115%; text-align: left;">കരിപ്പൂര് വിമാനതാവളത്തിന്റെ ‘ആഗമന’കവാടത്തില് നന്ദു കാത്തുനിന്നു. ദുബായ്
ഫ്ലൈറ്റ് ഇറങ്ങിവരുന്ന യാത്രക്കാരില് അവന്റെ കണ്ണുകള് പാഞ്ഞു. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോള്
അവന് പ്രതീക്ഷിച്ചയാള് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. അവള് സിന്ധു. മുഖം മ്ലാനമാണ്. വര്ഷങ്ങള്ക്കുശേഷം
പെങ്ങളും ആങ്ങളയും തമ്മില് കാണുകയാണ്. അവളെ സ്വീകരിച്ച് ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവന്
ലഗേജ്ട്രോളി ഉറുട്ടികൊണ്ട് പാര്ക്ക് ചെയ്ത കാറിന്റെ ഡിക്കിയില് വെച്ചു.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">കാര് ഓടിക്കുന്ന നന്ദു. സമീപം സിന്ധു. അവര് ഒന്നും അധികം മിണ്ടിയില്ല. ഏറെനേരം
ഓടിയ കാര് ഒരു പഴയ തറവാട്ടുവളപ്പിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. സിന്ധുവിന്റെ കണ്ണുകള്
ഈറനണിഞ്ഞു. കാര് വരുന്നത് കണ്ട കാര്യസ്ഥന് നാണുവേട്ടന് കോലായില് നിന്നും
ഇറങ്ങിവന്നു. കുഞ്ഞുനാള്തൊട്ടേ കാണുന്ന നാണുവേട്ടനെ കുറേകാലത്തിനുശേഷം സിന്ധു
കാണുകയാണ്. അവള് പുഞ്ചിരിക്കാന് ശ്രമിച്ചു. നാണുവേട്ടനും ചിരിച്ചു. കാര്
മുറ്റത്ത് നിറുത്തിയിട്ട് നന്ദു ഇറങ്ങി. ഡിക്കി തുറന്ന് ലഗേജ് നാണുവേട്ടന് എടുത്ത്
വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. സിന്ധുവും നന്ദുവും അനുഗമിച്ചു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ഇരുണ്ടമുറിയില് രോഗശയ്യയില് കിടക്കുന്ന</span><span lang="ML" style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"> </span><span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">പ്രായമായ അമ്മ മാധവി, അരികെ
മകള് ഡോക്ടര് ബിന്ദു. വാതില്ക്കല് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട ഇരട്ടസഹോദരിയായ സിന്ധുവിനെ
കണ്ട ബിന്ദു നിര്വികാരമായ നോട്ടത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു. പിറകെ നന്ദുവും മുറിയിലേക്ക്
കടന്നുവന്നു. മാധവിയമ്മയുടെ ക്ഷീണിച്ച കണ്ണുകള് പാതിതുറന്ന് ആഗതരെ നോക്കി. ആ
നോട്ടത്തില് സിന്ധുവിന്റെ രൂപം അവ്യക്തമായി തെളിഞ്ഞു. അമ്മയുടെ ചുണ്ടുകള്
പ്രയാസപ്പെട്ട് അനങ്ങാന് തുടങ്ങി. അവ്യക്തമായ വാക്കുകള് നിര്ഗളിച്ചു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“മോളേ... നീ വന്നോ? അമേരിക്കയില് സുഖാണോ നിനക്കും.. കുടുംബത്തിനും..?”</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">സിന്ധു ഓടിവന്ന് അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു വിതുമ്പി.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“അമ്മേ.. ഈ മോളോട് പൊറുക്കണം.”</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">അമ്മയുടെ മാറില് ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞിനെപോലെ അവള് കിടന്നുകരഞ്ഞു. അവളെ നന്ദു
പിടിച്ചു ആശ്വസിപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇരട്ടഅനുജത്തി ബിന്ദു നിര്വികാരയായി
നോക്കിനിന്നു. കാര്യസ്ഥന് നാണുവേട്ടന് ഒന്നെത്തിനോക്കിയിട്ട് അപ്പുറത്തേക്ക്
പോയിമറഞ്ഞു.</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">(തുടരും../)</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-2452690393846660902013-07-13T23:30:00.003+04:002013-07-13T23:30:43.569+04:00എട്ടിന്റെ തത്ത<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Kartika, serif;">എട്ടുവീട്ടിലെ എട്ടുസലീം ഒരിക്കല്
നിലമ്പൂര്കാട്ടില്വെച്ച് തെറ്റാലി തൊടുത്ത് പിടിച്ചു നല്ലൊരു പച്ചതത്തയെ...
തത്തയ്ക്ക് നല്ലൊരു പേരും ഇട്ടു. മാളൂട്ടിതത്ത.</span><div>
<span style="font-family: Kartika, serif;"><br /></span><div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“മോളേ മാളൂട്ടീ..” എന്ന്
വിളിച്ചാല് തത്ത വിളികേള്ക്കാന് തുടങ്ങി.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">എട്ടുവീട്ടിലെ ഇറയത്ത്
തൂക്കിയ കൂട്ടില് മാളൂട്ടിയെ പൊന്നുപോലെ അവന് വളര്ത്തി. നായ്കരിമ്പ് കൊടുത്ത്
മലയാളം പറയിക്കാന് പഠിപ്പിച്ചു. തത്ത ആദ്യമായി “പോടാ പട്ടീ, തെണ്ടീ..” ഒക്കെ
പറയാന് പഠിച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">എന്നും എട്ടുസലീം പൂവന്പഴം
കൊണ്ടുവന്ന് മാളൂട്ടിയ്ക്ക് കൊടുത്തു. പക്ഷെ</span>,<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> ആ പഴം മാളൂട്ടിയ്ക്ക് കിട്ടീല. ഓട്ടോ ഓടിച്ച്
തിരിച്ചുവന്ന എട്ടുസലീം നോക്കുമ്പോള് ദുഖിതയായ മാളൂട്ടിതത്ത തലതാഴ്ത്തി കൂട്ടില്
ഇരിക്കുന്നു. പഴം തൊലിയോടെ അപ്രത്യക്ഷം.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“മോളേ മാളൂട്ടീ..”
എട്ടുസലീം സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“പോടാ പട്ടീ..” തത്ത
പ്രതികരിച്ചുകൊണ്ട് കൂട്ടിലെ മരക്കൊമ്പില് നിരങ്ങി മാറിയിരുന്നു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">എന്നും പൂവന്പഴം കൊണ്ടുവന്നു
കൊടുത്ത എട്ടുസലീം പഴം കാണാതെ മാളൂട്ടിതത്തയുടെ തെറിവിളി കേട്ട് അന്തംപോയി
വിഷണ്ണനായി. മാളൂട്ടിയെ പിടിക്കാന് നോക്കിയ കാടന്പൂച്ചയെ എട്ടുസലീം ഒരിക്കല് തല്ലിക്കൊന്നു.
ബാക്കിയുള്ള വീട്ടിലെ പൂച്ചകളെ മൊത്തം ഒരു ചാക്കിലാക്കി അവന് ഓട്ടോയില് കയറ്റി ചാലിയാര്പുഴയുടെ
അക്കരേയ്ക്ക് നാടുകടത്തിയിരുന്നു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ദിനംപ്രതി മാളൂട്ടിതത്ത
മെലിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. പൂവന്പഴം കട്ടെടുക്കുന്ന പ്രതിയെ പിടിക്കാന് എട്ടുസലീം
പ്ലാനിട്ടു. ഒരുദിവസം പൂവന്പഴത്തില് എലിവിഷം പൂഴ്ത്തിവെച്ച് എട്ടുസലീം
മാളൂട്ടിതത്തയുടെ കൂട്ടില് തൂക്കിയിട്ടു. കുറേനേരം കാവലിരുന്ന എട്ടുസലീം അറിയാതെ
ഉറങ്ങിപ്പോയി.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ഒരു ദീനരോദനം കേട്ട്
ഞെട്ടിയുണര്ന്ന എട്ടുസലീം കണ്ടത് പഴം വിഴുങ്ങി കണ്ണുതള്ളി ഗുഡ്ബൈ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന
മാളൂട്ടിതത്തയെ!</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“മോളേ.. മാളൂട്ടീ..”
എട്ടുസലീം കൂടിനടുത്ത് ഓടിയെത്തി. കൂടുതുറന്ന് തത്തയുടെ തൊണ്ടയില് കുരുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന
പൂവന്പഴം അവന് തോണ്ടിയെടുത്തു. തത്തയുടെ അണ്ണാക്കില് അവന് വെള്ളം
ഒഴിച്ചുകൊടുത്തു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">എട്ടുസലീം കരഞ്ഞു. “മാളൂട്ടീ..
എന്നും പയം കൈക്കാതെ ഇജ്ജ് എത്തിനാ ഇന്ന് പയം കൈച്ചേ?”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“പോടാ.. പട്ടീ..” - മരിക്കുന്നതിനു
മുന്പ് മാളൂട്ടിതത്ത അവസാനം മൊഴിഞ്ഞ ഡയലോഗ്. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">തത്തയുടെ ചുവന്ന കണ്ണുകള്
എട്ടുസലീമില് നിന്നും മാറി അട്ടത്ത് ഫിക്സ് ആയി നിന്നു. തത്തയുടെ ഡെഡ്ബോഡി
തൂക്കിയെടുത്ത് എട്ടുസലീം നടക്കുമ്പോള് ഇറയത്ത് ആരോ വന്ന ഒച്ചകേട്ട്
തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള് അവന് ഞെട്ടി!</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">എട്ടുസലീമിന്റെ അനുജന്
എട്ടുസലാം പമ്മിപമ്മി തത്തക്കൂട്ടിനടുത്ത് വരുന്നു. കൂടുതുറന്നു കൈയ്യിട്ട്
പരതുന്നു. പഴമില്ല. തത്തയുമില്ല!</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“ഛെ! വൈകിപ്പോയി.” –
എട്ടുസലാം പിറുപിറുത്തു നോക്കുമ്പോള് തത്തയെ തൂക്കി ഓടിവരുന്ന എട്ടുസലീമിനെ
കണ്ടു. അവന് ഇറങ്ങിയോടി.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“ഡാ ഇജ്ജാല്ലേ എന്നും മാളൂട്ടീന്റെ
പയം കക്കുന്ന കള്ളന്?”</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“അള്ളോ.. ഇന്ന് പയം കട്ടത്
ഞമ്മളല്ലേ..”</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">അവരുടെ അടിപിടിയില്
മാളൂട്ടിയുടെ ഡെഡ്ബോഡി തെറിച്ചു കറങ്ങി മുരിങ്ങമരക്കൊമ്പില് കുരുങ്ങിക്കിടന്നു.</span><o:p></o:p></div>
</div>
</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-8863628357416186812013-05-28T16:51:00.005+04:002013-05-28T16:51:54.102+04:00ചാറ്റ് കൊടുങ്കാറ്റ്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">വര്ഷങ്ങളായിട്ട് എന്നും
അയാള് ഇന്റര്നെറ്റില് അവളെ തിരഞ്ഞു. എവിടേയും അയാള്ക്ക് അവളെ കാണാന്
കഴിഞ്ഞില്ല. ഫേസ്ബുക്കില് അവളുടെ കൂട്ടുകാരിയെ കിട്ടി. അവളുമായി അയാള് ചാറ്റ്
ചെയ്തു. കൂട്ടുകാരിയും അവളെ കുറിച്ച് അയാളോട് പറയാന് കൂട്ടാക്കിയില്ല. അയാള്
ദേഷ്യപ്പെട്ട് കൂട്ടുകാരിയെ ബ്ലോക്ക് ചെയ്തു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">അതിനു ശേഷം അയാള്
തേടിനടന്ന അവള് ഒരു ഈമെയില് രൂപത്തില് ഒരുനാള് വന്നു! “ഏട്ടാ എന്തിനാ നമ്മുടെ
സ്വകാര്യങ്ങള് നിങ്ങള് കൂട്ടുകാരിയുമായി ചാറ്റ് ചെയ്തത്?” പിന്നീട് അയാളും അവളും
മെയില് വഴി വീണ്ടും അടുത്തു. അയാള് ആ കൂട്ടുകാരിക്ക് മനസ്സില് നന്ദി പറഞ്ഞു. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ഫേസ്ബുക്ക്
മുതലാളിക്ക് അയാള് ജയ് വിളിച്ചുപോയി. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ഒന്ന് കാണാന്
കൊതിയായി എന്നറിയിച്ച അയാളോട് അവള് ഇനി ഒരിക്കലും കാണരുത് എന്നറിയിച്ചു.
എന്നിട്ടും അയാള് അവളെ പോയി കണ്ടു. അവള് ഞെട്ടി. ഇത്രയും കാലം ഏട്ടന് എവിടെ
ആയിരുന്നു എന്നൊക്കെ കയര്ത്തു. താന് അങ്ങനെ ഈമെയിലുകള് അയച്ചിട്ടില്ല എന്നവള്
നിരാകരിച്ചു. അയാള് ഞെട്ടി. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">"ഏതായാലും വന്നതല്ലേ.. ഏട്ടന് ഞാന് രണ്ടുപേരെ
പരിചയപ്പെടുത്താം."</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">അവള് അയാളെ തന്റെ ഭര്ത്താവിനും മകള്ക്കും പരിചയപ്പെടുത്തികൊടുത്തു! </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“ഇത് എന്റെ ആദ്യഭര്ത്താവ്. ആരോ എന്റെ പേരില് അയച്ച മെയിലുകള് കിട്ടിയിട്ട്
വന്നതാ..” </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">അയാളുടെ മനസ്സില് അവളുടെ കൂട്ടുകാരി ചാറ്റ് കൊടുങ്കാറ്റ് ആയി തെളിഞ്ഞു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="ML" style="font-family: "Kartika","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ഫേസ്ബുക്ക്
മുതലാളിക്ക് മൂര്ദാബാദ് വിളിച്ചുകൊണ്ട് അയാള് അവിടെ നിന്നും തിരികെ പോയി.</span><o:p></o:p></div>
</div>
ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-64911355447980048642012-08-10T00:58:00.000+04:002012-08-10T00:58:21.909+04:00ട്രങ്ക്-വിളി എന്ന റങ്ക്-വിളി<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">(ഈ കഥ നടന്നത്
മൊബൈല്ഫോണും നെറ്റ്കാളും ചാറ്റും കണ്ടുപിടിക്കപ്പെടുന്നതിനും മുന്പേ.. അതായത്
നാട്ടില് ടെലിഫോണ് പ്രചാരത്തില് വരുന്നതിനും മുന്പേ ഒരു കാലത്താണ്.) <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മുത്തുനവാ
രത്നമുഖം <br />
കത്തിടും മയിലാളെ..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മാപ്പിളപ്പാട്ട്
ഇശലുകള് പാടികൊണ്ട് കുഞ്ഞായിന്ക്ക കാളവണ്ടിയില് മരംകയറ്റി വന്നപ്പോള്
ചെട്ട്യങ്ങാടിയില് പതിവുപോലെ ആളുകളെ ആരേയും കാണാതെ ചുറ്റും നോക്കി.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">വര്ഷങ്ങളായി
കൂടെയുള്ള രണ്ടുകാളകളും മണികുലുക്കി മിണ്ടാതെ നിന്ന് കിട്ടിയനേരം വിശ്രമിച്ചു.
സാധാരണ ചെട്ട്യങ്ങാടിയില് എത്തിയാല് കുഞ്ഞായിന്ക്ക അബ്ദുക്കയുടെ മക്കാനിയില്
നിന്നും പൊറോട്ടയും മത്തിക്കറിയും കഴിക്കാറുണ്ട്. അന്നേരം അബ്ദുക്കയുടെ മകന്
കാദര് ഒരുതൊട്ടി നിറയെ കാടിവെള്ളം കാളകള്ക്ക് കൊണ്ടുവെച്ചുകൊടുക്കും. അത്
കുടിച്ചാല് കാളകള് സംതൃപ്തിയോടെ മണികുലുക്കി അവനെ നോക്കും.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഇന്ന്
അബ്ദുക്കയുടെ മക്കാനിയിലും ആരുമില്ല. തുറന്നിട്ടിട്ടുണ്ട്. എവിടെ പോയി എല്ലാവരും?
കുഞ്ഞായിന്ക്ക അന്തംവിട്ടു കാളവണ്ടിയില് നിന്നും ചാടിയിറങ്ങി. കാളകള്
അപ്പിയിട്ടു വാലാട്ടി നിന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">പള്ളിയിലെ മുക്രി
ഉമ്മര്ക്ക തത്രപ്പെട്ട് ചെട്ട്യങ്ങാടി ഇറക്കം ഇറങ്ങി ഓടിപോകുന്നത് കണ്ടു.
കുഞ്ഞായിന്ക്ക കൈകൊട്ടി മുക്രിയെ വിളിച്ചു, പിന്നെ കൂവി.</span><span lang="ML" style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"> </span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഓടുന്നതിനിടയില് മുക്രി തിരിഞ്ഞുനോക്കി.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">എങ്ങട്ടാ
ഓടുന്നത്? അങ്ങാടിയില് ആരേയും കാണുന്നില്ല?</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">–</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കുഞ്ഞായിന്ക്കയുടെ
ചോദ്യം കേട്ട് മുക്രി ഉമ്മര്ക്ക ഓട്ടത്തിനിടയില് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മേക്കുന്നത്ത്
തറവാട്ടില്ക്ക് ട്രങ്ക് വിളി വന്നിരിക്കുന്നു. എല്ലാരും അങ്ങോട്ട്
പോയിരിക്ക്വാ.. വേണേല് വന്നോ..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">എന്ത്
വിളി? വാങ്ക് വിളിക്കുന്ന നിങ്ങള് തെളിച്ചു പറാ..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കുഞ്ഞായിന്ക്ക
ചോദിച്ച് വാപൊളിച്ചു നിന്നു. എന്ത് വിളിയാണതെന്ന് അറിയാന് അങ്ങോട്ട് പോവുകതന്നെ.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കാളകളെ നുകത്തില്
നിന്നും അഴിച്ചുമാറ്റി കവലയിലെ ഒരു മരത്തില് കൊണ്ടുപോയി കെട്ടിയിട്ടു. കുഞ്ഞായിന്ക്കയും
സംഭവം അറിയാന് പാഞ്ഞു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മേക്കുന്നത്ത്
തറവാട്ടിലെ ഏകബിരുദധാരിയായ മൂസ്സ പേര്ഷ്യ എന്നൊരു ദൂരദേശത്ത് പോയിരിക്കുന്നു
എന്നറിയാം. ഇനി മൂസ്സക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചോ?</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മേക്കുന്നത്ത് തറവാട്ടില്
എത്തിയപ്പോള് അവിടെ നാട്ടിലെ ഒട്ടുമിക്ക പെണ്ണുങ്ങളും കൂടിനില്പ്പുണ്ട്.
അകത്തുനിന്നും അടക്കിയുള്ള കരച്ചില് കേട്ടു. ആണുങ്ങളെ ആരേയും കാണാഞ്ഞ് കുഞ്ഞായിന്ക്ക
മുറ്റത്ത് കയറാതെ വഴിയില് നിന്നു. മുന്നേ പാഞ്ഞുപോയ മുക്രി ഉമ്മര്ക്ക വേറെ
വഴിക്ക് പായുന്നത് കണ്ടു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ട്രങ്ക്
വിളി ഇവിടെയല്ല. തപാലാപ്പീസിലാ വന്നിരിക്കുന്നത്. വേണേല് വന്നോ..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">പാച്ചിലിനിടയില്
മുക്രി കുഞ്ഞായിനോട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കുഞ്ഞായിന്ക്ക
പിന്നാലെ പാഞ്ഞു. തപാലാപ്പീസില് എത്തിയപ്പോള് അവിടെ ജനക്കൂട്ടം ആകാംക്ഷയുടെ മുള്മുനയില്
നില്ക്കുന്നു. മുക്രിയും കുഞ്ഞായിന്ക്കയും തിക്കിതിരക്കി നിന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മേക്കുന്നത്ത്
തറവാട്ടിലെ കാരണവര് ഖദര്ജുബ്ബയും മുണ്ടും ധരിച്ച് തപാലാപ്പീസ് വരാന്തയില്
ശിപായി കൊണ്ടുവന്നുവെച്ച കസേരയില് ഇരിപ്പുണ്ട്. വിശറി വീശികൊണ്ട് അരികില്
ശിങ്കിടിയും നില്ക്കുന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ജനങ്ങള് പലതും
പതുക്കെ പറഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു. കുഞ്ഞായിന്ക്ക സംഭവം എന്താന്നറിയാന് ആവലാതിയോടെ
മുക്രി ഉമ്മര്ക്കയെ നോക്കി ആംഗ്യത്തില് ചോദിച്ചു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ട്രങ്ക്
വിളി</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">–</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> മുക്രി കാറ്റൂതും സ്വരത്തില് കണ്ണുരുട്ടി മന്ത്രിച്ചു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">നമ്മുടെ
കണക്കൊക്കെ എഴുതി കൂടെനിന്നോ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും മൂസ്സ കേട്ടില്ല. അവന് പേര്ഷ്യയില്
പോയേ സമാധാനാവൂ എന്ന് വെച്ചാല്..? മൂസ്സയ്ക്ക് പേര്ഷ്യപൂതി പറഞ്ഞുകൊടുത്ത ആളെ
എന്റെ കൈയ്യില് കിട്ട്യാല്..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മേക്കുന്നത്ത്
കാരണവര് ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു പല്ല് ഞെരിച്ചു. </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">പാലായില് നിന്നും
റബ്ബര്കൃഷി ചെയ്യാന് വന്ന് ചെട്ട്യങ്ങാടിക്കാരന് ആയിമാറിയ മത്തായി ചൂളി അന്നേരം
പിന്നാക്കം വന്ന് കുഞ്ഞായിന്ക്കയെ മുട്ടിയപ്പോള് ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞുനോക്കി.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഉം.
എനിക്കറിയാം മത്തായീ..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">–</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">
കുഞ്ഞായിന് അര്ത്ഥംവെച്ച് ചിരിച്ചു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മൂസ്സ
പോയിട്ട് മാസം ആറായില്ലേ?</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">–</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> ആരോ
ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">പോയിട്ട്
പിന്നെ ഒരു വിവരോം ഇല്ല. കത്തുമില്ല. ഇപ്പൊ ദാ ഒരു ട്രങ്ക് വിളി വന്നിരിക്കുന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">എല്ലാവരേയും
ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് പൊതുവേ നിശബ്ദമായ പരിസരത്ത് </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ടിര്ണിം ടിര്ണീം</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> മുഴങ്ങി.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">എല്ലാവരും
തപാലാപ്പീസിന്റെ അകത്തേക്ക് നോട്ടം ഫോക്കസ് ചെയ്തു ഏന്തിവലിഞ്ഞു നിന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">തപാലാപ്പീസ്
മാസ്റ്റര് ഓടിച്ചെന്ന് ഫോണെടുത്തു. ഫോണ് എന്ന് പറഞ്ഞാല് മരത്തിന്റെ
ചട്ടക്കൂടുള്ള ഭാരിച്ച ഒരു സാധനമാണ്. കുഞ്ഞായിന്ക്ക ആദ്യായിട്ടാണ് ഫോണ്
കാണുന്നത്.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഹലോ..
ഹലോ..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">
തപാലാപ്പീസ് മാസ്റ്റര് ഉച്ചത്തില് കൂവി.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ശിപായി ഓടിവന്നു
കാരണവരോട് അകത്തേക്ക് ചെല്ലാന് പറഞ്ഞു. കാരണവര് പ്രൌഡിയോടെ നടന്നു അകത്തേക്ക്
പോയി.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഫോണ്റിസീവര്
തിരികെപിടിച്ച കാരണവരെ മാസ്റ്റര് വിഷമത്തോടെ നോക്കി നേരെപിടിക്കാന്
കാണിച്ചുകൊടുത്തു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കാരണവര് റിസീവര്
ചെവിയില് പിടിച്ചു ശ്രദ്ധിച്ചു. ഫോണില് ഒരു പെണ്ണിന്റെ സ്വരം!</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“This is a Trunk Call from <st1:city w:st="on">Dubai</st1:city>.
Please Wait.”<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ആരാ ആരാ?
എവിടുന്നാ?</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">–</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> കാരണവര് ഉറക്കെ ചോദിച്ചു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മൂസ്സയാണ്
ദുബായീന്നാ..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മോനേ
മൂസ്സാ.. നിന്റെ കൂടെ ഏതാടാ ഒരു പെണ്ണ്?</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">–</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> കാരണവര് അലറി.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ബാപ്പാ..
പെണ്ണോ? ഏതു? എവിടെ? ഇവിടെ ഞാന് ഒറ്റയ്ക്കാ.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">നീ എന്നെ
പറ്റിക്കണ്ട.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ടൂം ടൂം.
സ്വരത്തിനു പിന്നാലെ വീണ്ടും പെണ്ണിന്റെ ശബ്ദം വന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“Thank you for choosing India Government Telecom Service”<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഫോണ് മിണ്ടാട്ടം
ഇല്ലാതെയായി. കാരണവര് കലിതുള്ളി ഫോണ് റിസീവര് ഊക്കോടെ താഴെയിട്ടു. തപാല്മാസ്റ്ററും
ശിപായിയും സമയത്തിന് അത് പിടിച്ചു ക്രാഡിലില് വെച്ചു. അവരെ തള്ളിമാറ്റി കാരണവര്
വേഗം പുറത്തേക്കു വന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ജനങ്ങള് പരസ്പരം
നോക്കി. മൂസ്സ, പെണ്ണ്.. പേര്ഷ്യ.. ശരിക്കും എന്താ ഉണ്ടായത്. അവര് കാരണവരെ
നോക്കി. പക്ഷെ ആര്ക്കും ധൈര്യമില്ല കാരണവരോട് ചോദിക്കാന്..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കാരണവര്
കലിതുള്ളി തോളത്തെ തോര്ത്തെടുത്ത് ഒന്ന് ചുഴറ്റി വീണ്ടും യഥാസ്ഥാനത്ത് വെച്ചു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഹും
എന്നോടാ കളി. മൂസ്സ പേര്ഷ്യയില് പോയി ഏതോ ഇംഗ്ലീഷ്കാരിയുടെ കൂടെ വിലസുകയാ..
അവനു പേര്ഷ്യപൂതി പറഞ്ഞുകൊടുത്ത പഹയനെ എന്റെ കൈയ്യില് കിട്ടിയാല്..</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കൂട്ടത്തില്
നിന്ന മത്തായി തലക്കെട്ട് എടുത്ത് മുഖം പൊത്തി കുനിഞ്ഞു നിന്നു.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കൂടുതല്
ചോദിച്ചപ്പോള് മൂസ്സയ്ക്ക് മിണ്ടാട്ടം മുട്ടി. പിന്നെ സംസാരിച്ചത് ആ
പെമ്പ്രന്നോത്തിയാ.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞ്
മേക്കുന്നത്ത് കാരണവര് പല്ല് ഞെരിച്ചു കാര്ക്കിച്ചു തുപ്പിയിട്ടു ജനങ്ങളുടെ
ഇടയിലൂടെ നടന്നു. പിറകെ ശിങ്കിടിയും.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">നല്ല
നിസ്കാരോം നോമ്പും ഓത്തും ഒക്കെയുള്ള കുണ്ടന് ആയിരുന്നു മൂസ്സ. പറഞ്ഞിട്ടെന്താ
അവനേയും ഇബ്ലീസ് കെണിയിലാക്കി.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">–</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> മുക്രി
ഉമ്മര്ക്ക നെടുവീര്പ്പിട്ടു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അപ്പോ
ഇതാണല്ലേ ട്രങ്ക് വിളി. ഇതൊരു തരം റങ്ക് വിളിതന്നെ!</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;">–</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> കുഞ്ഞായിന്ക്ക എല്ലാം മനസ്സിലായ ഭാവത്തില് നടന്നു. </span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ചെട്ട്യങ്ങാടികവലയില്
ഇട്ടുപോന്ന കാളവണ്ടിയും അതിലെ മരത്തടികളും കാളകളും പെട്ടെന്ന് ഓര്മ്മയില്
ഓടിയെതിയപ്പോള് കുഞ്ഞായിന്ക്ക ഓട്ടം തുടങ്ങി.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കവലയില്
എത്തിയപ്പോള് കുഞ്ഞായിന്ക്കയെ പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ നിലത്ത് കിടന്നിരുന്ന കാളകള്
അയവിറക്കല് നിറുത്തി പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 10.0pt; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അബ്ദുക്കയുടെ
മക്കാനിയില് ആളുകള് എത്തിതുടങ്ങി. കുഞ്ഞായിന്ക്ക പതിവുപോലെ പൊറോട്ടയും
മത്തിക്കറിയും കഴിക്കാന് അവിടെ ചെന്നു. മക്കാനിയില് നിന്നും തൊട്ടിയില് കാടിവെള്ളം
കൊണ്ടുവന്ന കാദര് കാളകള്ക്ക് മുന്നില് വെച്ചുകൊടുത്തു.</span><span style="font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div>
</div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com38tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-15087295677160784262012-06-11T23:36:00.000+04:002012-06-11T23:36:12.788+04:00മൂട്ടകടി, മുറിമാറ്റം പിന്നെയൊരു മലപ്പുറംകാക്കയും.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മുറി മാറണമെന്ന് തീരുമാനിച്ചത്
പ്രവാസികളായ അവര് ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. കാരണം മൂട്ടകടിയും മുറിമുതലാളിയുടെ
അടിക്കടിയുള്ള വാടകകൂട്ടലുമാണ്. മുറിമുതലാളി അലിഭായ് അറിയാതെ സുഹൃത്തുക്കളായ
ഷമീറും കുര്യാക്കോസും രാജനും ബാലേട്ടനും ഷാജിയും വേഗം കരുക്കള് നീക്കി. എന്നും
പണികഴിഞ്ഞാല് അവര് മുറി തേടി അലഞ്ഞു. രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമങ്ങളില് ഷമീറും
ഷാജിയും ഓഫീസ് കമ്പ്യൂട്ടറില് നിന്നും പ്രിന്റ് എടുത്ത </span>“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മുറി ആവശ്യമുണ്ട്</span>”<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> എന്ന നോട്ടീസ് അബുദാബിയിലെ
ഒരുമാതിരി എല്ലാ ബസ്സ്സ്റ്റോപ്പുകളിലും കൊണ്ടുപോയി പതിച്ചു. ദിവസങ്ങള്
കഴിഞ്ഞുപോയെങ്കിലും ഒരുത്തനും അവരെ വിളിച്ചില്ല.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അടുത്തപടി എന്നും അവര് പത്രങ്ങളില്
പരതി കാണുന്ന നമ്പരുകളില് വിളിച്ചുനോക്കി. ഒരു മുറി കാണാന് ഷമീറും ഷാജിയും
ഒരുമിച്ച് പുറപ്പെട്ടു. എയര്പോര്ട്ട് റോഡിലെ പഴയൊരു കെട്ടിടത്തിലെ ഒന്പതാം
നിലയിലെ പഴയൊരു ഫ്ലാറ്റിനു മുന്നില് അവര് കോളിംഗ്ബെല് അടിച്ചു കാത്തുനിന്നു. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അന്പതിനോടടുത്ത് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു
മലപ്പുറംകാക്ക കതക് തുറന്നു അവരെ തുറിച്ചുനോക്കി മൊത്തം അളന്നുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക്
ക്ഷണിച്ചു. അയാളുടെ നിസ്കാരതഴമ്പ് കണ്ടിട്ട് ഷാജി ഒരു ഊഷ്മളതയ്ക്ക് വേണ്ടി </span>“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അസ്സലാമു അലൈക്കും</span>”<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> പറഞ്ഞപ്പോള് മലപ്പുറംകാക്ക
പല്ല് കൊഴിഞ്ഞ മോണകാട്ടി സലാം മടക്കി അവരോട് ഇരിക്കാന് പറഞ്ഞു. മുറിയില് നിന്നും
ഉറക്കച്ചടവില് മൂന്നാളുകള് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. അവരും വന്നവരെ മൊത്തം നോക്കി.
അവരുടെ നോട്ടത്തില് ഷാജിയും ഷമീറും ചൂളിപ്പോയി. ഇവരെന്താ മനുഷ്യരെ കണ്ടിട്ടില്ലേ
എന്ന് തോന്നിപ്പോയി.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">നാട്ടില് എവിടെയാ?</span>”<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span>–<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> മലപ്പുറം കാക്ക
ഒന്ന് ചുമച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഞാന് കോഴിക്കോട്, ഇവന് പാലക്കാട്</span>”<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span>–<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> ഷാജി പറഞ്ഞു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഞങ്ങള് സഹോദരന്മാരാണ്. തിരൂര്കാരാണ്.
ഇവിടെ കുറെ കൊല്ലമായി.</span>”<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span>–<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> മലപ്പുറംകാക്ക അറിയിച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അവര് പേര് ചോദിച്ചു പിന്നെ മുറിയുടെ
വാടകയും അഡ്വാന്സും ഒക്കെ പറഞ്ഞു. ഫ്ലാറ്റിലെ മൂന്നു മുറികളില് ഒരു മുറിയാണ്
അവര് പുറത്ത് കൊടുക്കുന്നത്. അവരെ മുറി കാണിച്ചു. പഴയതെങ്കിലും മുറി
കുഴപ്പമില്ല. ഷാജിയും ഷമീറും അവിടെഎല്ലാം പരതി. മൂട്ടയുടെ അടയാളങ്ങള് എവിടെയും
കണ്ടില്ല. അവരാശ്വസിച്ചു. ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരും മുറി കാണാന് വരും. എന്നിട്ട് ഉടനെ
അറിയിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഷമീറും ഷാജിയും അവിടെനിന്നും പോന്നു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മുറിയില് തിരിച്ചെത്തിയ അവര്
കൂട്ടുകാരോട് ചര്ച്ചചെയ്തു. അഡ്വാന്സ് മൂവായിരം കൊടുക്കണം. എല്ലാവര്ക്കും
പറ്റിയാല് ഉറപ്പിക്കാമെന്നു തീരുമാനിച്ചു. നിമിഷങ്ങള് കഴിഞ്ഞില്ല. ഷാജിയുടെ
മൊബൈലില് മലപ്പുറംകാക്ക വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. വേറെ ഒരുപാട് ആളുകള് മുറികാണാന്
വരുന്നു. വേണമെങ്കില് അഡ്വാന്സ് തന്ന് മുറി ഉറപ്പിക്കണമെന്ന്. അവര് എന്ത്
ചെയ്യുമെന്ന് ചിന്തിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോള് ഇപ്പോഴത്തെ മുറിയുടമ അലിഭായിയോട്
ഇടഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന ഷാനവാസ് മൂവായിരം കടമായി തരാമെന്ന് അറിയിച്ചു. ഒന്നിച്ച്
ഒരുകൂട്ടം അന്തേവാസികള് മുറിവിട്ടുപോകുന്നതില് വാടക തോന്നുമ്പോഴെല്ലാം കൂട്ടുന്ന
അലിഭായിക്ക് ഒരടിയാവട്ടെ എന്നാണ് ഷാനവാസ് ആഗ്രഹിച്ചത്. അവന് ഏതായാലും ഗള്ഫ്
മതിയാക്കി നാട്ടിലേക്ക് പോകാനിരിക്കുകയാണ്. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഷാജി മലപ്പുറംകാക്കയെ വിളിച്ചു. അഡ്വാന്സ്തുകയുമായി
ഉടനെ അങ്ങോട്ട് തിരിച്ചു. മുറി ഉറപ്പിച്ചു. ഒരു സുലൈമാനിചായ കുടിച്ച്
അവിടെനിന്നും പോന്നു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അടുത്ത ദിവസം മലപ്പുറംകാക്കയുടെ മുറി
കാണുവാന് കുര്യാക്കോസും ബാലേട്ടനും രാജനും അവിടെയെത്തി. രാജന്റെ കൈയ്യിലെ
ജപിച്ചുകെട്ടിയ പലനിറത്തിലുള്ള ചരടുകളിലും ബാലേട്ടന്റെ കഴുത്തിലെ അയ്യപ്പലോക്കറ്റ്
സ്വര്ണ്ണചെയിനിലും കുര്യാക്കോസിന്റെ കുരിശുമാലയിലും തറപ്പിച്ചുനോക്കിയ
മലപ്പുറംകാക്കയും സഹോദരങ്ങളും അവരോട് ഇരിക്കാന്പോലും പറയാതെ മാറിനിന്ന് രഹസ്യം
പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും വന്നവര്ക്ക് മുറി ഇഷ്ടമായി. അവര് ഷാജിയെ
വിളിച്ചറിയിച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അവര് പുറപ്പെട്ടതിനുശേഷം മലപ്പുറംകാക്ക
ഷാജിയെ മൊബൈലില് വിളിച്ചു അല്പം രോഷത്തോടെ സംസാരിച്ചു. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">നിങ്ങള് എന്താണ് കരുതിയത്? ങേ..
ഞങ്ങളുടെ മുറി അങ്ങനെ കണ്ണീകണ്ട മറ്റ് ജാതിക്കാര്ക്ക് നിരങ്ങാനുള്ളതല്ല. കൈയ്യില്
ചരടും, കഴുത്തില് യേശുവും, മറ്റ് ദൈവങ്ങളും ഒക്കെയുള്ളവര്ക്ക് താമസിക്കാനുള്ളതല്ല
ഞങ്ങളുടെ മുറി. നിങ്ങള് തന്ന അഡ്വാന്സിന് ഞമ്മളെ ജാതിക്കാര് മാത്രം
താമസിച്ചാമതി. ഇല്ലെങ്കില് ആ പൈസ പോയി എന്ന് കൂട്ടിക്കോ.</span>“<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഇത്കേട്ട ഷാജി അന്തംവിട്ടു. ഷാനവാസിനോട്
കടം മേടിച്ച മൂവായിരം ദിര്ഹംസ് വെള്ളത്തിലായോ?</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അലിഭായിയോട് അവര് മുറി ഒഴിയുന്ന കാര്യം
അറിയിച്ചുംപോയി. അവര്ക്ക് പകരം വേറെ അന്തേവാസികളെ ബുക്ക്
ചെയ്തുതുടങ്ങിയിരിക്കുകയാണ് അലിഭായ്. ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും എന്നറിയാതെ ഷാജിയും
ഷമീറും കുര്യാക്കോസും രാജനും ബാലേട്ടനും അര്ദ്ധരാത്രി ഏറെനേരം ഇരുന്നു
പദ്ധതിയാലോചിച്ചു. അവര് മലപ്പുറംകാക്കയുടെ മുറി ഉപേക്ഷിക്കാന് തീരുമാനിച്ചു.
പക്ഷെ കൊടുത്ത മൂവായിരം എങ്ങനെ തിരികെമേടിക്കും? അലിഭായിയെ അവര് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
മുറി വിടുന്നില്ല. അലിഭായ് അല്പം വെയിറ്റ് ഇട്ടു. വേറെ ആളുകളോട് അഡ്വാന്സ്
വാങ്ങിയല്ലോ എന്നൊക്കെ. എന്നാലും സാരമില്ല. നിങ്ങള് പോകുന്നില്ലെങ്കില് അവ
തിരികെ കൊടുത്ത് ഒഴിവാക്കാം എന്നറിയിച്ചു. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അടുത്ത ദിവസം രാത്രി. ഷാജിയും ഷമീറും
മലപ്പുറം കാക്കയുടെ ഫ്ലാറ്റിനു മുന്നില് എത്തി. ബെല്ലടിക്കുന്നതിന് മുന്പ് അവര്
നേരത്തെ പ്ലാന് ചെയ്തപോലെ മുഖത്ത് വിഷമം നടിച്ചു നിന്ന് ബെല്ലടിച്ചു.
മലപ്പുറംകാക്ക വാതില് തുറന്നു വിഷമത്തോടെ അവരെ നോക്കി അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അവരല്പനേരം കണ്ണില് നോക്കി ഇരുന്നു.
മലപ്പുറംകാക്കയുടെ സഹോദരങ്ങളും ഉറക്കചടവോടെ രംഗത്തെത്തി. ഷാജി കാര്യം അറിയിച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">പറയുന്നതില് വിഷമമുണ്ട്. ഞങ്ങള്ക്ക് ഈ
മുറി എടുക്കാന് ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിലും കൂടെയുള്ള കുര്യാക്കോസിനും, ബാലേട്ടനും രാജനും
താല്പര്യമില്ല. അവര്ക്ക് അവരുടെ പൂജയും പ്രാര്ഥനയും നടത്താന് ഇവിടെ
അസൗകര്യമുണ്ട് എന്നറിയിച്ചു. ഞങ്ങള്ക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് ഇത്രേം വാടക കൊടുക്കാന്
ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. അതുകൊണ്ട് ഇക്ക ആ മൂവായിരം തിരികെ തരണം.</span>”<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മലപ്പുറം കാക്ക സഹോദരങ്ങളെ നോക്കി.
എന്നിട്ട് മാറിനിന്ന് സ്വകാര്യചര്ച്ച നടത്തി തിരികെ പണവുമായി വന്ന് ഷാജിയെ
ഏല്പിച്ചു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">വേറെ ഒന്നും തോന്നരുത്. മറ്റ്
ജാതിക്കാര്ക്ക് ഞങ്ങള് മുറി കൊടുക്കില്ല. പരസ്യം കൊടുക്കുമ്പോള് അത്
സൂചിപ്പിക്കാന് വിട്ടുപോയതാണ്. ഞങ്ങള്ക്ക് വേറെ മലപ്പുറംകാരെ കിട്ടി. നിങ്ങള്
വേറെ മുറി നോക്കിക്കോ. ഒക്കെ പൊരുത്തപ്പെട്ടോളൂ</span>”<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മനസ്സില് തികട്ടിവന്ന അമര്ഷം കടിച്ചമര്ത്തികൊണ്ട്
മുഖത്ത് പുഞ്ചിരിവരുത്തിയ ഷമീറും ഷാജിയും വിഷമം ഭാവിച്ചുകൊണ്ട് മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ
എന്നപോലെ മൂവായിരം മേടിച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഞങ്ങളോടോന്നും തോന്നരുത്. നിങ്ങള്ക്ക്
മറ്റു ജാതിക്കാരെ കണ്ടുകൂടായെന്നു അറിയില്ലായിരുന്നു. പറയുന്നത് കൊണ്ടൊന്നും
തോന്നരുത്.</span>”<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span>–<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> ഷാജി ഒന്ന്
നിറുത്തി ഷമീറിനെ നോക്കി. ഷമീര് ബാക്കികൂടെ പറഞ്ഞോ എന്ന അര്ത്ഥത്തില് തലയാട്ടി.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അവര് ഇരുവരും എഴുന്നേറ്റു. അതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന
അവരുടെ വിഷമഭാവം പെട്ടെന്ന് മാറി. അവര് രോഷാകുലരായി. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">നിങ്ങളൊക്കെ മനുഷ്യന്മാരാണോ? ഏതു
നൂറ്റാണ്ടിലാടോ താനൊക്കെ ജീവിക്കുന്നത്? സമുദായത്തെ പറയിപ്പിക്കാന് വേണ്ടി
നടന്നോളും. ആദ്യം കറകളഞ്ഞ മനസ്സിന്റെ ഉടമകളാവൂ. പടച്ചവന്റെ മുന്നില് കുമ്പിട്ട്
നിസ്കാരതഴമ്പ് കനപ്പിച്ച് നടന്നാപോരാ. മനസ്സിന്റെ വാതില് തുറന്നിടൂ. എന്നാലേ
പടച്ചതമ്പുരാന് അവിടെ കുടികൊള്ളൂ, വെളിച്ചം നിങ്ങളുടെ മുഖത്ത് പരക്കുകയുള്ളൂ..</span>”<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">മലപ്പുറംകാക്കയും സഹോദരങ്ങളും അത് തീരെ
പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. അവര് </span>“<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">ഡാ</span>”<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> എന്ന് ആക്രോശിച്ച് വന്നപ്പോഴേക്കും ഷാജിയും ഷമീറും
ഫ്ലാറ്റിന്റെ ഡോര് തുറന്ന് പുറത്ത് കടന്നിരുന്നു. അവര് ഡോര് വലിച്ചടച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">പോയി എന്ന് കരുതിയ മൂവായിരം ദിര്ഹംസ്
നോക്കി ഷാജിയും ഷമീറും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">അന്നേരം, കതകിനു അപ്പുറം
മലപ്പുറംകാക്കയും സഹോദരങ്ങളും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മുറിയില് താമസിക്കുമായിരുന്ന
മറ്റുമതക്കാരെ ഒഴിവാക്കിയ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ML" style="font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";">കെട്ടമനസ്സുകളുള്ളവരെക്കാള് ഭേതം
മൂട്ടകടിയാണ് എന്നാശ്വസിച്ച് ഷാജിയും ഷമീറും ഷാനവാസിന് മൂവായിരം തിരികെകൊടുത്ത്
അലിഭായിയോട് പറഞ്ഞ് ആ പഴയ മുറിയില് തന്നെ പ്രവാസജീവിതം തുടര്ന്നു. <o:p></o:p></span></div>
</div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-48291652859389912882012-02-27T22:14:00.000+04:002012-02-27T22:14:44.821+04:00ഒരു പ്രവാസിയുടെ നാട്ടില് പോക്ക്.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Wsw9FxH2618XW__IceveGc1R0I9I_OiG9GW2fuNean985CjRMCm1gHAzzwjn9N_F740eNmRCQju8JbSKxTLWYPbTfL_pImuAgZlvKK_-TjkoNtLn5sk033mXHtahnq8Tc2lM8A/s1600/2008053150340101.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Wsw9FxH2618XW__IceveGc1R0I9I_OiG9GW2fuNean985CjRMCm1gHAzzwjn9N_F740eNmRCQju8JbSKxTLWYPbTfL_pImuAgZlvKK_-TjkoNtLn5sk033mXHtahnq8Tc2lM8A/s320/2008053150340101.jpg" width="320" /></a></div>ഇപ്രാവശ്യം നാട്ടിലേക്ക് പോയത് ഒമാന് എയറില് ഒമാന് വഴിയായിരുന്നു. അബുദാബിയില് നിന്നും ചെക്കിന് ചെയ്തു ഒമാനില് ഒരു മണിക്കൂര് കാത്തിരുന്ന് കരിപ്പൂരില് വന്നിറങ്ങിയപ്പോള് ഒരു മണിക്കൂര് വീണ്ടും ഞാന് നില്ക്കേണ്ടി വന്നു. അത് എന്തിനാണെന്ന് ഞാന് പറയാം.<br />
<br />
എമിഗ്രേഷന് ചെക്കിംഗ് കഴിഞ്ഞ് ഞാന് എന്റെ പെട്ടിയും വട്ടിയും കാത്ത് നിന്ന് അവ കൈയ്യില് കിട്ടി നോക്കുമ്പോള് ആകെ വിലപിടിപ്പുള്ള സാധനമായ സോണി പ്ലാസ്മ ടിവിയുടെ പാക്കിങ്ങില് മൊത്തം ചുവന്ന ക്രോസ്സ് മാര്ക്ക്!!. കണ്ടു! അത് വക വെക്കാതെ പുറത്തേക്കു വരുമ്പോള് സമാധാനത്തിന്റെ നിറമായ വെള്ള യൂണിഫോം ധരിച്ച കസ്റ്റംസ് പുരുഷനും ഒരു സ്ത്രീയും എന്നെ തടുത്ത് നിറുത്തി. ഞാന് അത് പ്രതീക്ഷിച്ചതാണ്.<br />
<br />
ഇല്ലാത്ത ധൈര്യം വരുത്തി ഞാന് അവരെ എതിരേറ്റു. അവര് എന്നോട് സൈഡിലേക്ക് മാറിനില്ക്കാന് പറഞ്ഞു. ഒരു കള്ളനോട് പെരുമാറും പോലെ, ഞാന് എന്തോ അടിച്ചുമാറ്റി കൊണ്ടുവന്ന പോലെ..<br />
<br />
"ഈ ടിവിയുടെ ബില്ല് എവിടെ?" - ആപ്പീസര് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
"ഇതിനു ബില്ലില്ല. എനിക്ക് കമ്പനി സമ്മാനം തന്നതാണ്." - ഞാന് അറിയിച്ചു.<br />
<br />
"ഇതിന്റെ വില എത്രയാണ് എന്നറിയാമോ?" - അവര് വീണ്ടും എന്നെ കുരുക്കാന് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
"ദാനം കിട്ടിയ പശുവിന്റെ വില നോക്കണോ സര് ?" - ഞാന് ചിരി വരുത്തി ചോദിച്ചു.<br />
<br />
"ദാനം കിട്ടിയതായാലും അല്ലേലും ഇതിനിവിടെ മുപ്പത്തി ഒമ്പയിനായിരം ഉരുപ്പ്യ വരും"<br />
<br />
"എന്നാല് എനിക്ക് വിലവിവര പട്ടിക കാണിച്ചു താ സര് "<br />
<br />
അപ്പോള് ആപ്പീസര് വനിതാ ആപ്പീസറിനെ നോക്കിയിട്ട് വിലവിവരം എടുക്കാന് പറഞ്ഞു. അവര് കുറേ തപ്പിയിട്ടും അത് കിട്ടിയില്ല. അപ്പോള് ആപ്പീസര് എന്നോട് കൂടെ വരാന് പറഞ്ഞു. എങ്ങോട്ടാ എന്ന് ഞാന് ചോദിച്ചു. ഗൂഗിളില് കാണിച്ചു തരാം ടിവിയുടെ റേറ്റ് എന്നയാള് ..<br />
<br />
"ഗൂഗിളില് അതിന്റെ വില എനിക്ക് കാണേണ്ട. ഇതിനു അവിടെ ഗള്ഫില് ആയിരത്തി അഞ്ഞൂറ് ദിര്ഹംസ് ഉണ്ട്" - എന്ന് ഞാന് വെച്ചടിച്ചു.<br />
<br />
അപ്പോള് അയാള് കാല്ക്കുലേറ്റര് ഞെക്കി കണക്കുകൂട്ടി. ഞാന് ഒരു ബോര്ഡ് കാണിച്ചു പറഞ്ഞു: "ഇരുപത്തി അയ്യായിരം ഉറുപ്യ വിലയുള്ള സാധനം കൊണ്ടുവരാം എന്ന് വെണ്ടയ്ക്ക അക്ഷരത്തില് ഇംഗ്ലീഷിലും ഹിന്ദിയിലും മലയാളത്തിലും അല്ലെ ആ എഴുതി വെച്ചിരിക്കുന്നത്? പിന്നെ എന്തിനാ സാര് എന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നത്?"<br />
<br />
അപ്പോള് അയാള് പ്ലേറ്റ് മാറ്റി. "നിന്റെ മറ്റേ കാര്ഡ്ബോര്ഡ് പെട്ടിയില് എന്തൊക്കെയാ ഉള്ളത്?"<br />
<br />
"അതില് എന്റെ ജെട്ടിയും ബനിയനും കുപ്പായവും, പാന്സും പിന്നെ ഷേവിംഗ് സെറ്റും, ക്രീമും ഒക്കെ തന്നെയാ ഉള്ളത്. വേണേല് പൊളിച്ചു നോക്കിക്കോ.."<br />
<br />
"അത് മാത്രമേ ഉള്ളോ?" - അയാള് സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. (അതില് ഒരു നോട്ട്ബുക്ക് പിസി, മൊബൈല് എന്നിവ ഉണ്ടായിരുന്നു.)<br />
<br />
"സാര് ഒരു കാര്യം ചെയ്. ഈ ടിവിയും എന്റെ ഈ കാര്ഡ്ബോര്ഡ് പെട്ടിയും ഇവിടെ വെച്ചോളൂ.. എന്നിട്ട് എന്റെ പാസ്പോര്ട്ടില് അവ സ്വീകരിച്ചു എന്ന് എഴുതി താ. ഞാന് തിരികെ പോകുമ്പോള് എടുത്തോളാം (നിന്നെ)!"<br />
<br />
"ഓഹോ.. താന് കുടിച്ചിട്ടുണ്ടോ?" - എന്നായി അയാള് .<br />
<br />
"അത് എന്തിനാ സാര് അറിയുന്നത്? അത് പോലീസ് നോക്കികോളും. ഇനി ചോദിച്ച സ്ഥിതിക്ക് ഞാന് പറയാം. അതെ കുടിച്ചിട്ടുണ്ട്. നാല് ബിയര് കഴിച്ചു. ഞങ്ങള് പ്രവാസികള് എന്താ കള്ളന്മാര് ആണോ? വര്ഷത്തില് ഒരിക്കല് നാട്ടില് വരുമ്പോള് ഇങ്ങനെ പിഴിയാനും ചോദ്യങ്ങള് കൊണ്ട് പോറല് എല്പിക്കാനും?"<br />
<br />
"ഇയാള് നാട്ടില് എവിട്യാ?" - ആപ്പീസര് വിടുന്ന മട്ടില്ല.<br />
<br />
"നിലമ്പൂറിലാ. ആര്യാടന്റെ ഒരു ബന്ധുവായി വരും. സാര് ഞാന് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കില് എന്നെ പിടിച്ചോളൂ. ഞാന് ഈ ടിവിയും എന്റെ മാറാപ്പ് പെട്ടിയും കൊണ്ടുപോകുന്നില്ല. നിങ്ങള് അതിവിടെ വെച്ചോളൂ. എന്നിട്ട് പാസ്പോര്ട്ടില് രേഖപ്പെടുത്തൂ. നിയമം നിയമത്തിന്റെ വഴിക്ക് പോട്ടെ."<br />
<br />
ഇതൊക്കെ നടക്കുമ്പോള് എന്നെ കാത്ത് വെളിയില് എന്റെ ഏട്ടന് നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഭാഗ്യം എന്ന് പറയാം. എന്റെ മൊബൈല് ശബ്ദിച്ചു. ഗള്ഫിലെ സിം കാര്ഡ് ആണ്. അതിലേക്കു വന്ന വിളി ഏട്ടന്റെ.. ഞാന് സംഗതി അറിയിച്ചു. അവന് എന്നോട് സമാധാനമായി നില്ക്കാന് പറഞ്ഞു. അവനു അല്പം പിടിപാടുണ്ട്.<br />
<br />
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഒരു മുതിര്ന്ന കസ്റ്റംസ് ആപ്പീസര് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. നിങ്ങള് ആണോ ഏറനാടന് ? എന്ന് ചോദിച്ചു. അതെ എന്ന് ഞാന് തലയാട്ടി. എന്റെ പെട്ടിയും ടിവിയും എടുക്കാന് പറഞ്ഞു. ഞാന് എടുക്കില്ല എന്നറിയിച്ചു. നിയമം നിയമത്തിന്റെ വഴിക്ക് പോകട്ടെ.<br />
<br />
അയാള് കുറേ പറഞ്ഞിട്ടും ഞാന് സാമാനങ്ങള് എടുത്തില്ല. അവസാനം അയാള് ശബ്ദം കൂട്ടി പറഞ്ഞു. "നിന്റെ സാധങ്ങള് എടുക്കൂ, ഉം! എന്നിട്ട് എന്റെ കൂടെ വരൂ, ഉം!"<br />
<br />
ഞാന് അറിയാതെ എന്റെ സാധനങ്ങള് എടുത്ത് ആപ്പീസറിനെ നോക്കി മായികവലയത്തില് പെട്ട പോലെ പിന്തുടര്ന്നു. തിരിഞ്ഞു നോക്കി ബാക്കിയുള്ള ആപ്പീസര്മാരെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൈ വീശി.<br />
<br />
അവര് ചിരിച്ചില്ല. ഇനി ആരെങ്കിലും വരാനുണ്ടോ എന്നപോലെ അപ്പുറത്തേക്ക് നോക്കി അവര് നിന്നു. ഞാന് വെളിയില് വന്നപ്പോള് എന്നെ കാത്തുനിന്നിരുന്ന എന്റെ ഏട്ടന് സലീല് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കൈവീശി എതിരേറ്റു.<br />
<br />
"യാത്ര ഒക്കെ സുഖകരം ആയിരുന്നോ?"<br />
<br />
"പിന്നേ നല്ല സുഖം ആയിരുന്നു. സിഗരറ്റ് ഉണ്ടോ തീപ്പെട്ടി എടുക്കാന് ?" ഞാന് ഏട്ടനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ചോദിച്ചു. അവന് ഒരെണ്ണം തന്നു. അത് കത്തിച്ച് പുക വിട്ടപ്പോള് ഒരു സെക്യൂരിറ്റിക്കാരന് കൈ കൊട്ടി ആംഗ്യം കാണിച്ചു. വലി നിശ്ശിദ്ധം എന്നായിരുന്നു അതെന്നു മനസ്സിലായി. ഞാന് മൂന്നു പുക വിട്ടുകൊണ്ട് സിഗരറ്റ് നിലത്തിട്ടു ചവിട്ടിയരച്ചു.<br />
<br />
ഒമാന് വഴിയുള്ള യാത്ര അങ്ങനെ അവസാനിച്ചു. ഇനി ഒരു മാസം നാട്ടില് നില്ക്കണം. അതും വേഗം കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും തിരികെ അബുദാബിയില് കാലുകുത്തിയിട്ടു ഇപ്പോള് ഒരു മാസം ആവുന്നു.</div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-41482934602563895782012-02-10T22:49:00.000+04:002012-02-10T22:49:43.391+04:00രണ്ട് 25 പൈസ നാണയതുട്ടുകള്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">റിപ് വാന് വിങ്കിള് കഥ കേട്ടിട്ടില്ലേ കൂട്ടരേ? ഒരുപാട് വര്ഷം ഉറങ്ങിപ്പോയ കക്ഷി ഉറങ്ങി എഴുന്നേറ്റ് നോക്കുമ്പോള് തന്റെ സ്ഥാവകജംഗമ വസ്തുക്കള് എല്ലാം തുരുമ്പുപിടിച്ചു പോയിരിക്കുന്നതും ഉറങ്ങിയത് ഇന്നലെ അല്ലെ എന്നയാള് കരുതിയതും?<br />
<br />
അതുപോലെ അല്ലെങ്കിലും എനിക്കും ഒരു പറ്റല് പറ്റി..!<br />
<br />
ഇപ്രാവശ്യം നാട്ടില് അവധിക്കു പോയപ്പോള് (കൊല്ലത്തില് ഒരിക്കല് കിട്ടുന്ന പരോള് ) വീട്ടിലെ പഴയ തറവാട്ട് മേശ തുറന്നപ്പോള് കിട്ടിയ രണ്ട് 25 പൈസ നാണയതുട്ടുകള് ഞാന് കീശയിലിട്ടു. വേറൊന്നിനും വേണ്ടിയല്ല. പുറത്തിറങ്ങിയാല് ഏതു കടക്കാരനും ചില്ലറ വല്ലതും ചോദിക്കുക പതിവാണ്. അപ്പോള് കൊടുക്കാന് വേണ്ടിയാണ് മുന്കരുതല് എടുത്തത് പാരയായി!<br />
<br />
പൂവാട്ടുപറമ്പില് നിന്നും പെരുമണ്ണയിലേക്ക് തിരിയുന്ന പാതയുടെ ഒരത്തെ പെട്ടിക്കടയില് നിന്നും മോരുവെള്ളം കുടിച്ചപ്പോള് എത്രയായി എന്ന് ചോദിച്ചു. മൂന്നര ഉറുപ്യയായി.<br />
<br />
ഞാന് കൂള് ആയി മൂന്ന് ഒരു രൂപയും കൂടെ രണ്ട് 25 പൈസ നാണയതുട്ടുകളും കടക്കാരന് നേരെ നീട്ടി. അയാള് വികലമായി ചിരിച്ചു. അവിടെ വെടിപറഞ്ഞിരിക്കുന്ന രണ്ട് വൃദ്ധരും ചിരിയോ ചിരി. എനിക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായില്ല.<br />
<br />
"25 പൈസ നാണയം സര്ക്കാര് എന്നേ നിറുത്തിയത് അറിഞ്ഞില്ലേ കോയാ?"<br />
<br />
"ഇല്ല! എപ്പോ?" - ഞാന് കടക്കാരനോട് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
"ഇങ്ങള്ക്ക് സുഖല്ലേ? അല്ലാ വട്ടാണോ?" - എന്ന് അയാള് ചോദിച്ചില്ലെങ്കിലും എനിക്കങ്ങനെ ആ മുഖത്ത് നിന്നും വായിച്ച് എടുക്കാന് പറ്റി.<br />
<br />
"ക്ഷമിക്കണം. ഞാന് കൊല്ലത്തില് ഒരിക്കല് നാട്ടില് വന്നുപോകുന്ന പരേതന് (സോറി) പ്രവാസി ആണ് ഏട്ടാ.. നാട്ടിലെ മാറ്റങ്ങള് ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല. ഏതായാലും ഇത് വെച്ചോളൂ.. സ്മാരകം ആയ സാധനം അല്ലേ.."<br />
<br />
ഞാന് മുന്കൂര് ജാമ്യം എടുത്തു തടി കൈച്ചില് ആക്കി അവിടെ നിന്നും നടന്നു.</div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-73070021152369975732011-09-07T21:13:00.000+04:002011-09-07T21:13:51.477+04:00പാവം വേലായുധന് സൌദിയില്!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;"></span><br />
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">സൌദിയിലെ താമസമുറി.</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">പണി കഴിഞ്ഞെത്തിയ വേലായുധന് കുളി കഴിഞ്ഞ് തന്റെ ഇഷ്ടദൈവമായ ഭദ്രകാളിയുടെ ചിത്രത്തിന് മുന്നില് ചന്ദനത്തിരി കത്തിച്ചുവെച്ച് കൈകൂപ്പി നില്ക്കാന് തുടങ്ങിയതേ ഉള്ളൂ..</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">വാതിലില് രണ്ടുമുട്ട് കേട്ട് വാതില് തുറന്ന വേലായുധന് ഞെട്ടി. മുന്നില് അര്ബാബ് അറബി!</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">അറബി: "അസ്സലാമു അലൈക്കും യാ വേലായുദലീ."</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">വേലാ: "വാലായിക്കും യാ അര്ബാബ്"</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">അറബി അകത്തേക്ക് കയറി. ചന്ദനത്തിരി മണം ആസ്വദിച്ച് ഭദ്രകാളിയുടെ പടത്തില് നോക്കി 'ആരാപ്പാ ഇത്?' എന്നറിയാതെ നോക്കി വേലായുധനോട്:</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">"മിന് ഹാദാ?" (ഇതാരാ?)</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">വേലായുധന് (അങ്കലാപ്പോടെ സകലമാന ദൈവങ്ങളെയും മനസ്സില് വിളിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ പണി പോയി എന്നുരപ്പായപ്പോള് ) രക്ഷപ്പെടാന് പറഞ്ഞു:</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">"ഹാദാ അഹൂ" (ഇത് എന്റെ സഹോദരന് )</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">ഒരുപാട് കൈകളും കാലുകളും തലകളും ഉള്ള ആ രൂപം നോക്കി അറബി അന്തം വിട്ടു പറഞ്ഞു.</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">"ഹൊ! നിന്റെ സഹോദരന് ഒരു പുലിയാണല്ലോ.. നിന്നെ പോലെയല്ല. കണ്ടോ.. എത്ര കൈയും കാലും തലയുമാ പടച്ചവന് കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്."</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">വേലായുധന് : "യ യാ.. മുഖം കണ്ടിട്ട് ഒന്നും വിചാരിക്കരുത്. നല്ല സ്വഭാവമാ."</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">അറബി: "സഹോദരന് ഇപ്പോള് എവിടെയുണ്ട്?"</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">വേലായുധന് : "ഭാരതത്തില് തന്നെയുണ്ട്."</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">ഒന്നാലോചിച്ചിട്ട് അറബി വേലായുധന്റെ തോളില് തട്ടികൊണ്ട് അറബി സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു:</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">"ഞാന് ഒരു വിസ തരാം. ഇവനെ ഇങ്ങോട്ട് ഉടനെ കൊണ്ടുവരണം.</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">ഒരേ സമയം ഒരുപാട് പണി കൊടുത്താല് ഉടനടി ചെയ്തു തീര്ക്കുമല്ലോ.</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">കുറെ പേരുടെ പണി ഒറ്റയ്ക്ക് എടുത്തോളും.</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">ഉടനെ ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്തോ. അവനെ ഇവിടെ എത്തിക്കാം."</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">വേലായുധന് ഞെട്ടി. അറിയാതെ ഉറക്കെ വിളിച്ചുപോയി. </div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">"മുതലാളീ.. അത് വേണോ?!"</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">അപ്പോഴേക്കും അറബി മുറിയില് നിന്നും പോയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.</div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px;" /></div><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 16px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">പാവം വേലായുധന് ഭദ്രകാളിയുടെ പടത്തില് നോക്കി കണ്ണും മിഴിച്ച് കട്ടിലില് ഇരുന്നുപോയി.</div><div style="font-size: 11px;"><br />
</div><div style="font-size: 11px;">(ആശയം : ഷമീല് വല്ലപ്പുഴ)</div></div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-14415236305631553672011-09-06T00:02:00.000+04:002011-09-06T00:02:24.959+04:00ഓണം ഒരു ഓര്മ്മ..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7DP_tqj3tCaNnc3L-K9xq8E8QTVn9-l6NlQ917K0k7A2OzifFrDMDdjmnwaC3QCvxiS4nj8bm51traKxQyapF5LaJd8kSCbehpZu8n7lMHgG_DSufzeC4M2DuCP65SWJCPLgG/s1600/DSC_0518.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7DP_tqj3tCaNnc3L-K9xq8E8QTVn9-l6NlQ917K0k7A2OzifFrDMDdjmnwaC3QCvxiS4nj8bm51traKxQyapF5LaJd8kSCbehpZu8n7lMHgG_DSufzeC4M2DuCP65SWJCPLgG/s320/DSC_0518.JPG" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: lime;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;">ഓണം മനസ്സില് കൊണ്ട് നിറക്കുന്നത് സുന്ദര നിമിഷങ്ങളെയാണ് എന്ന് മനോജ് ഗള്ഫിലെ ലേബര്ക്യാമ്പിലെ പത്ത് ആളുകള് താമസിക്കുന്ന മുറിയില് ഇരുന്ന് ആലോചിച്ചു. ഏസിയുടെ ശബ്ദം അയാളുടെ ചിന്തയെ അലോസരപ്പെടുത്തി എങ്കിലും തന്റെ ഭാര്യയുടെ ഈമെയിലിന് മറുപടി ടൈപ്പ് ചെയ്യുന്നതില് അയാള് വ്യാപൃതനായിരുന്നു. എല്ലാവരും കൂടി പൈസ പങ്കിട്ട് മേടിച്ച കമ്പ്യൂട്ടറും നെറ്റ് കണക്ഷനുമാണ്. അധികനേരം ഇങ്ങനെ ഇരുന്ന് സ്വപ്നം കാണാന് പറ്റില്ല എന്നത് മനോജിന് അറിയാം. സുഹൃത്തുക്കളും അവരുടെ ഊഴം കാത്തിരിപ്പാണ്.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">തൊട്ടപ്പുറത്തെ മയങ്ങിക്കിടക്കുന്ന സുഹൃത്തിന്റെ റേഡിയോ ഓണ് ആയിത്തന്നെ കിടപ്പുണ്ട്. ഇഷ്ടഗാനങ്ങള് പരിപാടി ആലോസരമില്ലാതെ നടക്കുന്നുണ്ട്. ആരോ അയാളുടെ പ്രിയതമയ്ക്ക് വേണ്ടി ആവശ്യപ്പെട്ട ഗാനം അലയടിച്ചു വരുന്നു.. "പൂവിളി പൂവിളി പോന്നോണമായീ.. നീ വരൂ നീ വരൂ പൊന്നോണ തുമ്പീ.."</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">ഭാര്യയുടെ ഈമെയില് പലയാവര്ത്തി വായിച്ച് മനോജിന് കൊതി തീരുന്നില്ല, അയാള് ചിരിച്ചു. വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് ഒരു മാസം തികച്ച് നിന്നിട്ടില്ല. ഇത് അവരുടെ ആദ്യഓണം ആണ്. മൃദുല, മനോജിന്റെ ഭാര്യ, പേര് പോലെ ഇപ്പോഴും കുട്ടികളുടെ സ്വഭാവമാണ്. പറഞ്ഞിട്ടെന്താ, അത്രയല്ലേ ഉള്ളൂ പ്രായവും. മനോജിനെക്കാളും പതിമൂന്ന് വയസ്സ് കുറയും. ഡിഗ്രി ഫസ്റ്റ് ഇയര് ആയതേയുള്ളൂ.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">മൃദുല എഴുതിയിരിക്കുകയാണ്. അയല്പക്കത്തെ കുട്ടികളോടൊപ്പം തൊടി മുഴുവന് ഓടിനടന്ന് പൂക്കള് പറിച്ചതും, ഓണത്തപ്പനെ കളിമണ്ണ് കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയതും, അത്തപ്പൂക്കളം തീര്ത്തതും എല്ലാം വിശദമായി മനോജിനെ മെയില് വഴി അറിയിച്ചിരിക്കുന്നു. ഓണക്കോടി വാങ്ങാന് എത്ര പണം അയക്കും എന്നും അവള് ചോദിച്ചു. അയക്കുകയാണെങ്കില് എന്ന് എങ്ങനെ അവള്ക്ക് കിട്ടും. ബാങ്ക് എക്കൌണ്ട് ഇതുവരെ അവള്ക്കില്ല എന്നും മനോജിനെ അവള് അറിയിക്കുന്നു. ഒന്നും അറിയാത്ത മണ്ടിപ്പെണ്ണ്. മനോജ് ചുറ്റും നോക്കി സ്വയം പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">എന്റെ ഭാര്യേ.. നീ അവിടെ പൂ ഇറുത്ത് പൂക്കളമിട്ട് ഊഞ്ഞാലാടി തിമിര്ത്ത് നടന്നോളൂ. ഒരു വിഷമവും വേണ്ട. നിനക്കും അനിയനും പിന്നെ നമ്മുടെ എല്ലാവര്ക്കും വേണ്ടുന്ന ഓണവസ്ത്രങ്ങള് എടുക്കാനുള്ളതും മറ്റു ചിലവുകല്ക്കുള്ള പണം നാളെത്തന്നെ നിന്റെ കൈയ്യില് കിട്ടും. ഇത് നിന്റെ ഓണംകേറാമൂല ഒന്നും അല്ല. നാളെ ഞാന് വിളിക്കാം. ഒരു കോഡ് നമ്പര് തരും. അതുമായി അനിയനോടൊപ്പം നീ തന്നെ പോയി നമ്മുടെ വിശ്വേട്ടന്റെ എസ് ടി.ഡി ബൂത്തില് ചെന്ന് പറഞ്ഞാല് പണം കിട്ടും. അല്ലാതെ പണ്ടത്തെ പോലെ അയച്ചപൈസ മേടിക്കാന് പോസ്റ്റ്മാന് വരുന്നതും കാത്ത് മാസങ്ങളോളം പടിവാതില്ക്കല് നില്ക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. അതൊക്കെ നമ്മുടെ മുന് തലമുറക്കാരുടെ കാലം.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">‘ഹലോ.. മതി. എനിക്ക് നെറ്റ്ഫോണ് വിളിക്കേണ്ട നേരമായി. ഭാര്യ ഇപ്പോള് അവിടെ കാത്ത് ഇരിപ്പാവും.’</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">മുറിയിലെ സ്നേഹിതന് പിന്നില് വന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള് മനോജ് മറുപടി ടൈപ്പ് ചെയ്യുന്നത് നിറുത്തി നോക്കി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് ഒന്നൂടെ വായിച്ച് അല്പം കറക്ഷന് ഒക്കെ വരുത്തി ഈമെയില് അയച്ചു നിശ്വസിച്ചു എഴുന്നെറ്റു.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">തന്റെ ഡ്യൂട്ടി ഷിഫ്റ്റ് സമയമായിരിക്കുന്നു. അരമണിക്കൂര് കഴിയുമ്പോള് സൈറ്റില് തൊഴിലാളികളെ കൊണ്ടുപോകുന്ന ബസ്സ് വരും. അപ്പോഴേക്കും റെഡി ആവണം. നാട്ടിലെ നല്ല ഓണക്കാലവും ഓണവിഭവവും കഴിച്ച നല്ലനാളുകള് ഓര്ത്ത് തന്റെ വിവാഹശേഷമുള്ള ആദ്യഓണം വരാറായ ദിവസം മൃദുലയെ മനസ്സില് വിചാരിച്ച് മനോജ് വീണ്ടും കത്തിക്കാളുന്ന വെയിലില് കെട്ടിടനിര്മ്മാണ സൈറ്റിലേക്ക് പോകുന്ന ബസ്സില് സൈഡ് സീറ്റില് ഇരുന്ന് പകല്കിനാവ് കണ്ടു.</div></div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-85416077192972224372011-08-20T01:37:00.002+04:002011-08-22T17:39:46.490+04:00ഓര്മ്മകള് ഓടിക്കളിക്കുവാനെത്തുന്ന നാടന്വഴികളിലൂടെ..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">പ്രിഡിഗ്രി ഫസ്റ്റ് ഗ്രൂപ്പ് ഒന്നാം ചാന്സില് പാസ്സായി കിട്ടിയ മാര്ക്കിലെ അക്കം കണ്ട് കോളേജുകാര് ആരും ഒരു സീറ്റ് തരില്ല എന്നായപ്പോള് നാട്ടിലെ പാരലല് കോളേജ് ആയ ക്ലാസിക്കിന്റെ പ്രൊപ്രൈറ്റര് കം പ്രിന്സിപ്പല് സോണിസാര് സന്തോഷപൂര്വ്വം നീട്ടിത്തന്ന ബെഞ്ചിലെ ഒരു സീറ്റില് ഞാന് ഡിഗ്രിക്ക് ഇരുന്നു. പാരലല് കോളേജിലെ ഗ്ലാമര് വിഭാഗമായ ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യക്ലാസില് ആകെ പതിനഞ്ച് വിദ്യാര്ഥികള് മാത്രമുണ്ടായിരുന്നു. ഏഴാണ് എട്ടു പെണ്ണ്.<br />
<br />
ജലീല് സായിബ് വാടകയ്ക്ക് കൊടുത്ത മൂപ്പരുടെ വലിയ തറവാടിന്റെ ഒരു ഭാഗവും പിന്നെ മുറ്റത്ത് കെട്ടിപ്പൊക്കിയ ഷെഡിലും ആണ് ഈ സമാന്തരകോളേജ് പ്രധാനകെട്ടിടം പ്രവര്ത്തിച്ചിരുന്നത്. കൂടുതല് കുട്ടികളെ ഉള്കൊള്ളാന് കഴിയാഞ്ഞപ്പോള് അല്പം അകലെയുള്ള ഹരിജനഹോസ്റ്റല് ഉണ്ടായിരുന്ന കാലികെട്ടിടവും സമീപമുള്ള സുന്നിമദ്രസകെട്ടിടവും കൂടെ വാടകയ്ക്ക് എടുത്ത് ക്ലാസിക് വിപുലീകരിച്ചു. ഒന്നാം ഡിഗ്രി ക്ലാസ്സില് പ്രവേശിച്ച എനിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത അനുഭൂതി ഉളവായി. പണ്ട് ഓത്ത് പഠിക്കാന് ഇരുന്ന മദ്രസയിലെ അതേ ക്ലാസ്സില് വീണ്ടും വിധിയാല് ഞാന് എത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു!<br />
<br />
കറുത്ത പെയിന്റ് അടിച്ച പാര്ട്ടിഷന് ബോര്ഡ് കൊണ്ട് ക്ലാസുകള് തരംതിരിച്ചിരിക്കുന്നു. അതില് ഏതോ കുസൃതികള് ഉണ്ടാക്കിയ തുളകളിലൂടെ തൊട്ടപ്പുറം ഇരിക്കുന്ന തരുണീമണികളെ കാണാം. എസ് എം എസ്, ഈമെയില് , ഫെയിസ്ബുക്ക്, ഓര്ക്കൂട്ട് ഇല്ലാത്ത അക്കാലത്ത് സന്ദേശങ്ങള് അയക്കാനുള്ള മാര്ഗങ്ങള് ഇത്തരം തുളകള് ആയിരുന്നല്ലോ..<br />
<br />
തൊട്ടപ്പുറത്തെ വീടുകളില് നിന്നും ഉച്ചയാവാന് നേരം മൂക്കില് തുളച്ചെത്തുന്ന പൊരിച്ച മീന്മണം വിശപ്പിന്റെ വിളികൂട്ടി. ക്ലാസ് എടുക്കുന്ന ബാബുമാഷിന്റെ വായില് നിന്നും ഉമിനീര് ഇടയ്ക്ക് തെറിച്ച് വീണു മുന്നില് ഇരിക്കുന്ന കുട്ടികളുടെ പുസ്തകതാളുകള് നനവൂറി. സമീപ പ്രദേശങ്ങളില് നിന്നും ഇടയ്ക്കിടെ ഉയര്ന്നു കേള്ക്കുന്ന ആട്, പശു, കോഴി, താറാവ് ശബ്ദങ്ങള് ഞങ്ങള് കാനനത്തിലെ ഒരു പര്ണശാലയില് ആണോ ഇരിക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നിപ്പിച്ചു. രാവിലെ ചാലിയാര് പുഴയിലേക്ക് അലക്കാനുള്ള വസ്ത്രങ്ങളുമായി കലപില സംസാരിച്ച് പോകുന്ന നാട്ടിലെ സ്ത്രീസംഘത്തെ നോക്കി ക്ലാസില് ഇരുന്നു ഇംഗ്ലീഷ് കവിതകളും കഥകളും പഠിക്കാന് ഒരു രസമുണ്ട്.<br />
<br />
അന്നൊക്കെ ഷിഫ്റ്റ് ക്ലാസ് ആയിരുന്നു. ഉച്ച കഴിഞ്ഞാല് ഞാന് ഉപ്പയെ ഉറങ്ങാന് സഹായിക്കും. എങ്ങനെയെന്നോ? നിലമ്പൂരില് ആദ്യമായി ആട്ടോമാറ്റിക് ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റ് കം ടൈപ്പിംഗ് സെന്റര് തുറന്നത് ദേശത്ത് നിന്നും ആദ്യമായി ഗള്ഫില് പോയി തിരികെവന്ന ഉപ്പയാണ്. ഗള്ഫില് നിന്നും ശീലിച്ച ഉച്ചയുറക്കം ഉപ്പ മുടക്കാറില്ല. ഊണ് കഴിഞ്ഞാല് ഉപ്പ ഉറങ്ങാന് പോകും. ഞാന് കടയില് ഇരിക്കും. തറവാട്ടുവീടിന്റെ മുന്നിലുള്ള ചില്ല് വെച്ച കടയുടെ അപ്പുറത്തെ മുറി ഒരു ഫര്ണിച്ചര് ഷോപ്പാണ്. നമ്മുടെ കടയില് ഏതോ ഹോട്ടലുകാര് വിറ്റ കണ്ണാടിഷെല്ഫുകള് രണ്ടെണ്ണം ഉണ്ട്. അതില് നിറയെ പല വലിപ്പത്തിലുള്ള എന്വലപ്പുകള് , പി.എസ്.സി. അപേക്ഷകള് എന്നിവയാണ്. മൂന്ന് ചൂരല്കസേരകള് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. (മുന്പ് തറവാട്ട് കോലായില് ആയിരുന്നു അവ). ഒരു പാര്ട്ടിഷന് ചെയ്ത് അപ്പുറത്ത് വെച്ച മേശമേല് ഒരു ഇലക്ട്രിക് ടൈപ്പ്റൈറ്റര് (ഒലിവെറ്റി), മറ്റൊരു മേശമേല് വെച്ച ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റ് മെഷീന് (റിക്കോ). പിന്നെ പേപ്പര് കട്ടര് , മറ്റ് സ്റ്റേഷനറി സാമഗ്രികള് . എമര്ജന്സി വന്നാല് വിളിക്കാന് തറവാട്ടിലെ കാളിംഗ്ബെല് സ്വിച്ച് സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട്.<br />
<br />
വല്ലപ്പോഴും കോപ്പി എടുക്കാന് വരുന്നവരെ ഒഴിച്ചാല് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടില്ലാതെ കടയില് ഇരുന്ന് പത്രമാസികകള് യഥേഷ്ടം വായിച്ച് ഇരിക്കാം. ഫാനിന്റെ കാറ്റില് വേണമെങ്കില് ഉറങ്ങാം. മിക്കദിവസവും പി.എസ്.സി ബുള്ളറ്റിന് നോക്കുവാന് വരാറുള്ള കൂട്ടുകാര് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവരുമായി സിനിമാ-രാഷ്ട്രീയ ചര്ച്ചകള് ചിലപ്പോള് ചൂടേറും. റോഡിന്റെ അപ്പുറത്തുള്ള അബ്ദുറയുടെ തട്ടുകടയില് നിന്നും നാലുമണി ചായ, കടി എന്നിവ വരുത്തി ഞങ്ങള് കഴിക്കും. പൈസ കടയിലെ കളക്ഷനില് നിന്നും അടിച്ചുമാറ്റും. Fast-N-First എന്ന പേരുപോലെതന്നെ ഈ കടയും വേഗം പൂട്ടേണ്ടിവന്നത് ഇതുകൊണ്ടല്ല. മിക്കദിവസവും മെഷീന് പണിമുടക്കും. നന്നാക്കാനുള്ള ആള് കൊച്ചിയില് നിന്നും വരണം. ഒടുക്കം അടക്കേണ്ടിവന്നു. കട ആരംഭിച്ച ദിവസം എനിക്കോര്മ്മ വന്നു...<br />
<br />
കട തുടങ്ങാന് പോകുന്ന വിവരം ഒരു ജീപ്പും മൈക്ക്സെറ്റും വാടകയ്ക്ക് എടുത്ത് നാട്ടിലെ മികച്ച ശബ്ദതാരം നാടകക്കാരന് അസീസിനെ ഏര്പ്പാടാക്കി. അസീസിന് എന്റെ ഉപ്പ കുറെ നിര്ദേശങ്ങള് നല്കി. കൂടുതല് സാഹിത്യമൊന്നും വിളമ്പേണ്ട സംഗതി മാത്രം പറഞ്ഞാല് മതി. തലകുലുക്കിയ അസീസിനെ വിശ്വാസം പോരാഞ്ഞ് എന്നെയും ഏട്ടനേയും കൂടെ വിട്ടു.<br />
<br />
ജീപ്പ് പോകുന്നതും നോക്കി ഉപ്പ നിന്നു. അസീസ് അപ്പോഴൊന്നും തന്റെ പരിപാടി തുടങ്ങിയില്ല. ജീപ്പ് ഏറെദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോള് അസീസ് തന്റെ നാടകശൈലിയില് വിളംബരം തുടങ്ങി. ജീപ്പില് തൂങ്ങിപ്പിടിച്ചുനിന്ന ഞങ്ങള് നോട്ടിസുകള് വാരിവിതറി നാട്ടുപാതയിലൂടെ പാഞ്ഞു.<br />
<br />
"മാന്യമഹാജനങ്ങളേ, നാരിമാരേ, അമ്മമാരേ, പെങ്ങമ്മാരേ പച്ചപ്പട്ടു വിരിച്ച കിഴക്കന് ഏറനാടിന്റെ രോമാഞ്ചമായ നമ്മുടെ മാമലനാടായ നിലമ്പൂരില് ആദ്യമായി ആരംഭിക്കുന്ന കട. ഏതു ഭാഷയിലുമുള്ള പ്രമാണങ്ങള് , പ്രണയലേഖനങ്ങള് , കടലാസുകള് നിമിഷനേരം കൊണ്ട് കോപ്പി അടിക്കാനുള്ള അത്യാധുനിക ജപ്പാന് സാങ്കേതികവിദ്യ നമ്മുടെ നാട്ടില് ഇതാ ഇതാ.. കടന്നുവരൂ മടിച്ചു നില്ക്കാതെ നാളെ മുതല് ആരംഭിക്കുന്ന പാഷ്റ്റ് എന് പഷ്ട് പോട്ടോസ്റ്റാറ്റ്.."<br />
<br />
സാഹിത്യം കൂലംകുത്തിയൊഴുകുന്ന അസീസിന്റെ ശബ്ദം നാട്ടിലെങ്ങും അലയടിച്ചു. തിരികെ വന്ന് ജീപ്പ് നിന്നപ്പോള് ഉപ്പ കാത്ത് നില്പുണ്ടായിരുന്നു. ചെക്കിങ്ങിനു അയച്ച എന്നോടും എട്ടനോടും ഉപ്പ ചോദിച്ചു. അസീസ് കുളം ആക്കിയോ? ഞങ്ങള് പറഞ്ഞു. ഇല്ല ഞങ്ങള്ക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ലാന്നു..<br />
<br />
കട തുടങ്ങിയ ആദ്യനാളില് അടുത്തുള്ള മിഠായിഅലവിക്കയുടെ കടയില് നിന്നും ഫ്രൂട്ടി ജ്യൂസ് നാല് ഡസന് മേടിച്ച് വന്നവര്ക്ക് ഒക്കെ കൊടുത്തു. ബാക്കിയുള്ളത് ഉപ്പ എന്റെ കൈയ്യില് തന്നിട്ട് അടുത്തുള്ള തപാലാപീസിലും പഞ്ചായത്ത് ആപീസിലും കൊണ്ട്കൊടുക്കാന് ഏല്പിച്ചു. അതുമായി ഞാന് അവിടെ കയറിചെന്നപ്പോള് പല സ്റ്റാഫുകളും എന്നെ ആട്ടിവിടാന് ആണ് ശ്രമിച്ചത്.<br />
<br />
"ഹേ. ഇതൊന്നും ഇവിടെ വില്ക്കാന് പാടില്ല. കൊണ്ടുപോ.."<br />
<br />
"വില്ക്കാനല്ല. ഇത് ഫ്രീയാ. ഞങ്ങള് തുടങ്ങിയ കടയുടെ ഉദ്ഘാടനം."<br />
<br />
ഇത്കേട്ടതും സ്റ്റാഫുകള് പലരും ചാടിവന്ന് ഫ്രൂട്ടി ജ്യൂസ് കൈക്കലാക്കി ചിരിച്ചു നിന്നു.<br />
<br />
ആദ്യം ഉപ്പ തുടങ്ങിയത് ഒരു മലഞ്ചരക്ക് വ്യാപാരം ആയിരുന്നു. ഏറനാട്ടിലെ പല കൃഷിക്കാരും കുരുമുളക്, ചുക്ക്, അടക്ക, റബ്ബര് എല്ലാം താങ്ങിപ്പിടിച്ച് കടയില് കൊണ്ടുവരും. അവരുടെ വിയര്പ്പും ക്ഷീണവും കാണുമ്പോള് അലിവ് തോന്നിയ ഉപ്പ അവര്ക്ക് അങ്ങാടിനിലവാരം നോക്കാതെ നല്ല വില നല്കും. എന്നിട്ട് തൂക്കിവാങ്ങുന്ന കുരുമുളക്, അടയ്ക്ക, ചുക്ക് എന്നിവ ടെറസ്സില് നിരത്തിയിട്ട് കുടുബക്കാരായ സൈനാത്തയേയും ഭര്ത്താവ് കാദര്ക്കയെയും ദിവസക്കൂലിക്ക് നിറുത്തി ഉണക്കിയെടുക്കും. മേടിച്ച സമയത്തുള്ള തൂക്കം പകുതിയെങ്കിലും കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും. പിന്നെ അതെല്ലാം ചാക്കിലാക്കി വാടകയ്ക്ക് പിടിച്ച ജീപ്പില് പെരിന്തല്മണ്ണയില് കൊണ്ടുപോയി വില്ക്കുമ്പോള് മിച്ചം തുച്ഛം ആയിരിക്കും. അങ്ങനെ ആ കട വേഗം പൂട്ടേണ്ടിവന്നു.<br />
<br />
ആയിടയ്ക്ക്, ഉപ്പ നിസ്കരിക്കാന് പോയനേരം എന്റെ കൂട്ടുകാര് എന്റെ അടുത്ത് വന്നു. ഒരു ഐഡിയ തന്നു. ഞാന് അവര്ക്ക് കുറച്ചു കുരുമുളക് വാരി കവറില് ആക്കികൊടുത്തു. അവര് അതുംകൊണ്ട് പോയി. പള്ളിയില് നിന്നും വന്ന ഉപ്പ കടയില് ഇരിക്കുമ്പോള് കൂട്ടുകാര് ആ കവറുമായി വന്നു. ഉപ്പയ്ക്ക് കൊടുത്തു. ഉപ്പ അത് മേടിച്ചു തൂക്കിനോക്കി. ഒരു കിലോ ഉണ്ടാവും. കാശ് കൊടുത്തതും അതുമായി അവര് സ്ഥലം കാലിയാക്കി. അതിന്റെ ഒരു ഷെയര് വൈകിട്ട് കൂട്ടുകാര് എനിക്കും തന്നിരുന്നു.<br />
<br />
ഇങ്ങനെ കഴിയവേ കൂട്ടുകാരന് ചുണ്ടിയന് എന്ന ചെങ്ങായി (ശരിക്കുള്ള പേര് പറയുന്നില്ല. അവന് കേസ് കൊടുത്താലോ?) ഉച്ചനേരം മിക്കവാറും കടയില് വന്നു 'ഒലിവെട്ടി' ടൈപ്പ്റൈറ്ററില് പേപ്പര് വെച്ച് ചടപടാ ടൈപ്പ് ചെയ്യും. ഫിംഗറിംഗ് സ്പീഡ് ആക്കാന് ആണത്രേ.. കൂട്ടത്തില് അവന്റെ വീരഗാഥകള് പറഞ്ഞ് എന്നെ അസൂയപ്പെടുത്തി.<br />
<br />
വീട്ടികുത്ത് റോഡില് രാജേശ്വരി ടാക്കീസിനടുത്ത് അതിന്റെ മാനേജര് നടത്തുന്ന പഴയൊരു ടൈപ്പ്റൈറ്റര് ഇന്സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഉണ്ട്. അവന് രാവിലെ അവിടെ ടൈപ്പ് പഠിക്കാന് പോകുന്നുണ്ട്. ലോവര് തീരാറായി. ആ ബാച്ചില് ധാരാളം പെണ്കുട്ടികള് മെഷീന് മേടാന് ഉണ്ട്. അതിലെ സിന്ധു എന്നൊരു സുന്ദരിയും ചുണ്ടിയനും അടുത്തടുത്ത മെഷീനിലാണ് മേടുന്നത്. തുടക്കക്കാരിയായ സിന്ധുവിന്റെ വിരലുകള് പഴയ ടൈപ്പ്റൈറ്ററില് ചലിക്കുമ്പോള് ഇടയ്ക്കിടെ ടൈപ്പ്കട്ടകളുടെ ഇടയില് കുടുങ്ങിപ്പോവുമ്പോള് അവനാണ് ആ മെലിഞ്ഞ വിരലുകളെ ഇളക്കി എടുത്ത് രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നത് എന്നൊക്കെ കേട്ടപ്പോള് എനിക്കും ടൈപ്പ് പഠിക്കാന് മോഹമുദിച്ചു.<br />
<br />
മാത്രമല്ല മറ്റൊരു സുഹൃത്തായ ഫിര്സുവും അവിടെ ടൈപ്പ് മേടാന് പോവുന്ന വിശേഷം വന്നു പറയാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. മുതലാളിയുടെ മകളെയാണ് അവന് നോട്ടമിട്ടിരിക്കുന്നത്. ടൈപ്പ് ചെയ്ത കടലാസ് പരിശോധിക്കാന് കൊണ്ട്ചെല്ലുമ്പോള് ഒരിക്കല് മുതലാളി ഇല്ലായിരുന്നു. മകള് ആ കടലാസ് മേടിക്കാന് കൈനീട്ടി. അവന്റെ കൈയ്യില് നിന്നും കടലാസ് നിലത്ത് വീണതും അവള് കുനിഞ്ഞതും കാണാന് പാടില്ലാത്ത വിധം അവളുടെ മാറിടം തെളിഞ്ഞുകണ്ടതും ഫാന്കാറ്റില് മുറിയിലൂടെ കടലാസ് തെന്നിനടന്നതും അതെടുക്കാന് അവളും അവനും കൂടെ നിലത്ത് ഒരുമിച്ച് കുനിഞ്ഞു പരതി മേശയ്ക്കടിയില് കയറിയതും മുതലാളി വന്നതിനാല് പ്രോഗ്രാമിനിടയില് കൊമേഴ്സ്യല് ബ്രേക്ക് ആയതും ഒക്കെ കേട്ടപ്പോള് ഞാനും അവിടെ ചേരാന് തീരുമാനിച്ചു. എന്നാല് ആ മോഹം കൂട്ടുകാരെ ഞാന് അറിയിച്ചില്ല.<br />
<br />
അവരെ സ്തബ്ധരാക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന് ഒരു സുപ്രഭാതത്തില് അവിടെ പോകാന് തുടങ്ങി. അവരുടെ അതേ ബാച്ചില്തന്നെ ഏതാനും പെണ്കുട്ടികളുടെ ഇടയില് A-S-D-F ടൈപ്പ് കട്ടകള് മേടി ഇരിക്കുന്ന എന്നെ കണ്ട ചുണ്ടിയനും ഫിര്സുവും അന്തംവിട്ടു പരസ്പരം നോക്കി നിന്നു. "എടാ കാലമാടാ നീ കഞ്ഞിയില് പാറ്റയിടാനോ ഉപ്പ് വാരിയിടാനോ വന്നത്?" എന്നായിരുന്നു ആ നോട്ടത്തിന്റെ അര്ത്ഥം. ഞാന് ഒരു ഹായ് പറഞ്ഞ് ടൈപ്പ്കട്ടകള്ക്കിടയില് കുരുങ്ങിയ എന്റെ വിരലുകള് ഊരിയെടുക്കാന് പാടുപെട്ടു.<br />
<br />
തോട്ടപ്പുറം ഇരിക്കുന്ന സുന്ദരി സിന്ധു പറഞ്ഞു: "സൂക്ഷിച്ച്. മെല്ലെ മേടിയാല് കട്ടകള്ക്കിടയില് വിരല് കുടുങ്ങില്ല. എന്റെ വിരലുകള് ആദ്യമൊക്കെ കുടുങ്ങിയിരുന്നു."<br />
<br />
"ആ അത് ഞാന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്." - ഞാന് അറിയാതെ പറഞ്ഞത് കേട്ട് സിന്ധു അന്ധാളിച്ച് എന്നെ നോക്കി. എങ്ങനെ കേട്ടു?? എന്നായിരുന്നു ആ നോട്ടത്തിന്റെ അര്ത്ഥം. അന്നേരം ചുണ്ടിയന് അരികില് വന്നു അപ്പുറത്തെ സീറ്റില് ഇരുന്നു എന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കി ടൈപ്പ്റൈറ്ററില് പേപ്പര് തിരുകികയറ്റി ആരോടോ ഉള്ള ദേഷ്യം തീര്ക്കുമ്പോലെ പടപടാന്ന് കീകള് മേടാന് തുടങ്ങി. ചെകുത്താനും കടലിനും ഇടയില്പെട്ടുപോയ പാവം സിന്ധു ഇടംവലം ഇരിക്കുന്ന ഞങ്ങളെ നോക്കി ടൈപ്പ്റൈറ്റര് ക്രാഡില് പാടുപെട്ട് കരകരാ ഒച്ചയോടെ നീക്കി മേടല് തുടര്ന്നു.<br />
<br />
</div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-20463690404371125582011-06-20T23:58:00.000+04:002011-06-20T23:58:53.994+04:00കോട്ടക്കല് പോയതും പണിയായതും!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">സംഭവം കേട്ടാല് നിങ്ങള് വിശ്വസിക്കില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. എന്നാലും പറയാതെ നിവൃത്തിയില്ല. തല്ക്കാലം കഥയായി എടുത്താല് മതി.<br />
<br />
പതിനഞ്ചു വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുന്പ്, ഞാന് സെയില്സ് റെപ് ആയി കോഴിക്കോട് ജീവിക്കും കാലം. ടെലിഫോണ്, ഫാക്സ്, എസ്.ടി.ഡി ബൂത്ത് മെഷീന്, പുത്തന് തരംഗമായി എത്തിയ കാല്ക്കിലോ തൂക്കമുള്ള അല്കാടെല് സെല്ഫോണ് (ഇന്ന് അത് വല്ല മ്യൂസിയത്തിലും കാണും) എന്നിവയ്ക്ക് ആളെ കണ്ടെത്തലാണ് മുഖ്യതൊഴില്. ബോസ്സ് കൊല്ലംകാരന് എഡിസണ് ഓരോ നാളും ജില്ലകള് തോറും ടെലിഫോണ് എക്സ്ചേഞ്ച് റൂട്ടും, പോയി കാണേണ്ട ആപ്പീസര്മാരുടെ വിവരങ്ങളും അല്പവിവരമുള്ള എന്നെ ഏല്പിക്കും. മൂപ്പര് അവരെയൊക്കെ നേരത്തെ 'കുപ്പി'യിലാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ടാവും. അതിനാല് എന്റെ പണി കുറയും എന്നാ കരുതിയത് എങ്കിലും വലിയ പണി വരാന് അധികം സമയം വേണ്ടാന്ന് താമസിയാതെ മനസ്സിലായി.<br />
<br />
എക്സ്ചേഞ്ച് ആപ്പീസര്മാരെ പോയി കണ്ട് അവര് തരുന്ന എസ്.ടി.ഡി ബൂത്ത് പാസ്സായ ആളുകളുടെ അഡ്രസ്സ് ലിസ്റ്റ് കിട്ടിയാല് പിന്നെ ബോസ്സ് ആ ലിസ്റ്റ് അക്കമിട്ട് ഡെഡ്ലൈനോടെ തിരികെ തരും. വിപണിയില് കിട്ടാവുന്ന ഏറ്റവും തരംതാണ ഒരു ബ്രാന്ഡ് മെഷീന് അവരെ മൊത്തം പിടിപ്പിക്കുന്ന പിടിപ്പത് പണിയാണ് പിന്നെ തലയില് വെച്ച് കിട്ടുക.. പണ്ടേ യാത്ര ഹരമായതിനാല് വഴി ചോയ്ച് ചോയിച് അവരെയൊക്കെ തപ്പിപ്പിടിച്ച് കണ്ടുമുട്ടും എങ്കിലും അതിനു മുന്നേതന്നെ വേറെ കമ്പനിക്കാര് അവരെ ചാക്കിട്ട് വെച്ചിട്ടുണ്ടാവും. അതെങ്ങനാ..? കാവസാക്കി, ഹീറോഹോണ്ടാകളില് പറപറന്നു മറ്റു കമ്പനി റെപ്സ് അവരെയൊക്കെ റാഞ്ചി എടുത്തതിനു ശേഷമാവും ലൈന് ബസ്സില് തൂങ്ങിപ്പിടിച്ച് വിയര്ത്ത് ഒലിച്ച ഞാന് അവിടെയൊക്കെ എത്തുന്നത്. അര്ദ്ധരാത്രി പഴയ പടത്തിലെ മമ്മൂട്ടിം പെട്ടീം പോലെ ഒരു കുഞ്ഞുസ്യൂട്ട്കേസ് കൈയ്യില് പിടിച്ച് ക്ഷീണിതനായി വീട്ടില് വന്നുകേറുന്ന എന്നെ നോക്കി നെടുവീര്പ്പിടുന്ന ഡാഡീം മമ്മീം..<br />
<br />
ലിസ്റ്റ് മൊത്തം ക്രോസ് മാര്ക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് അത് ബോസ്സിന് മുന്നില് വെച്ച് എന്തും ഏറ്റുവാങ്ങാന് ഒരു ശമ്പളദിവസം ഞാന് നിന്നു. ആയിരത്തഞ്ഞൂറ് കിട്ടേണ്ട സ്ഥാനത്ത് എന്റെ കൈയ്യില് വെച്ചത് അഞ്ഞൂറ് രൂ.. ലിസ്റ്റ് സക്സസ് അല്ലാത്തതിനാല് ആയിരം കട്ട് എന്ന് ബോസ്സ്. കലികേറിയ ഞാന് അവിടെ നിന്നും നേരെ ടോയിലറ്റില് കേറി മുഷ്ടിചുരുട്ടി ബോസ്സിനെ പ്രാകി തെറി അഭിഷേകം നടത്തി പുറത്തിറങ്ങി.<br />
<br />
ഇനി ഈ പണി ശരിയാവില്ല എന്ന് ഉറപ്പിച്ച ഞാന് അടുത്ത പണി നോക്കാന് തീരുമാനിച്ചു. ഒരു അറിയിപ്പും നല്കാതെ ഞാന് ലോംഗ് ലീവ് എടുത്തു. ഇനി അടുത്ത പണി എന്താക്കണം എന്ന് ഒരു നിശ്ചയവുമില്ലാതെ ഞാന് വീട്ടില് കുത്തിയിരുന്നു ചാനലുകള് മാറ്റി കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു നേരം കൊന്നു. ഒരുനാള് പോസ്റ്റുമാന് ഒരു കത്ത് കൊണ്ടിട്ടുപോയി. നോക്കുമ്പോള് എനിക്കുള്ളതാണ്. ആരാപ്പാ എനിക്ക് കത്തയക്കാന് എന്നറിയാതെ ഞാന് കവര് പോട്ടിച്ചുനോക്കിയതും കണ്ണുകള് അന്തം കിട്ടാതെ അട്ടത്ത് ഉടക്കി, ശ്വാസം ഒരു നിമിഷം നിലച്ചു ഞാന് നിന്നുപോയി. പണ്ടെങ്ങാണ്ടോ പത്രപരസ്യം കണ്ടിട്ട് അയച്ചതിന് വന്ന മറുപടിയാണ്. ജോലി സര്ക്കാര് ജോലിയെന്നോ? ഛെയ്. അതല്ല. ഒരു പരസ്യമോഡല് ആവാന് വേണ്ടി അയച്ചതാ.. മറുപടി ഒന്ന് വായിച്ചുനോക്കി.<br />
<br />
"ഹലോ മിസ്റ്റര്, താങ്കളെ ഞങ്ങള് മോഡല് ആക്കിതീര്ക്കുവാന് ഉറപ്പിച്ചു. റഫ് എന് ടഫ് ജീന്സ് ബ്രാന്ടിനു വേണ്ടി നിങ്ങളെ എടുക്കാന് പരിപാടിയുണ്ട്. അടുത്ത ചൊവ്വാഴ്ച കോട്ടക്കല് ബസ്സ് സ്റ്റാന്ഡില് ഒന്നാം നിലയിലെ സ്റ്റുഡിയോയില് എത്തുക. ശേഷം ഭാഗം നേരില്..<br />
<br />
എന്ന്, ഒപ്പ് കോട്ടക്കല് കമലേഷ് (പ്രോപ്രയിറ്റര് )<br />
<br />
ഞാന് ആ വരികളില് വിരല് തഴുകി പലവട്ടം വായിച്ചു നിര്വൃതി കൊണ്ടു. കുറച്ച് ദിവസങ്ങളായി എന്നെ കാണാനില്ലാത്തതിനാല് ആയിരിക്കാം ബോസ്സ് എഡിസണ് വീട്ടുഫോണില് വിളിച്ചു അന്വേഷിച്ചിരുന്നു. എനിക്ക് സുഖമില്ലാതെ ആശുപത്രിയിലാക്കി എന്ന് മമ്മി നുണ പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞു. ബോസ്സ് പിന്നേം ഫോണ് ചെയ്തുത് അന്നായിരുന്നു. ഞാന് ധൈര്യായിട്ട് ഫോണ് എടുത്തു. ഒരു കൈയ്യില് കോട്ടക്കല് കമലേഷ് അയച്ച ലെറ്റര് പിടിച്ച് മറ്റേ കൈയ്യില് ഫോണ് റിസീവര് എടുത്ത് ഞാന് ഞെളിഞ്ഞുനിന്ന് 'ഹലോ' പറഞ്ഞു.<br />
<br />
'ഇത് എഡിസണ് ഫ്രം കോമാ മാര്ക്കറ്റിംഗ്'<br />
<br />
'എന്ത് വേണം?'<br />
<br />
'ഏറനാടനാണോ? ആശുപത്രിയില് നിന്നും വന്നോ? എന്നാ പണിക്ക് വരുന്നേ?"<br />
<br />
"ഇനി കോമാ-യിലെ പണി വേണ്ട. ഞാന് മോഡലാവാന് പോവുന്നു. ഇനി താനൊക്കെ എന്നെ ടിവീലോ റോഡിലെ പരസ്യബോര്ഡിലോ കണ്ടാല് മതി.!"<br />
<br />
"!!! ങേ..! അപ്പോള് ശരിക്കും അസുഖം വേറെയാല്ലേ.. ബോസിനെ താന് എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നെ? സാരമില്ല റെസ്റ്റ് എടുക്കൂ.. പ്രാര്ത്ഥനയുണ്ടാകും അനിയാ.."<br />
<br />
"താന് പോടോ.. തന്റെ സ്യൂട്ട്കേസും കുറെ ടെലിഫോണ് എക്സ്ചേഞ്ച് ലിസ്റ്റും ഇവിടെയുണ്ട്. വേണേല് ആളെവിട്ടോ. കൊടുത്തയക്കാം. കോപ്പിലെ കോമാ മാര്ക്കറ്റിംഗ്, ഫൂ.."<br />
<br />
"ഹലോ.. ഹലോ.. ഞാന് പറയുന്നത്.."<br />
<br />
ബാക്കി കേള്ക്കാന് നില്ക്കാതെ ഫോണ് റിസീവര് തിരികെ വെച്ച് ഞാന് തിരിഞ്ഞപ്പോള് അന്തം വിട്ട് നോക്കി നില്ക്കുന്ന ഡാഡിം മമ്മീം! അവരെ നോട്ടം കണ്ടാല് എനിക്ക് വട്ടായോ എന്നൊരു തോന്നല് ഉള്ളപോലെ..<br />
<br />
"നീ ഇനി പണിക്ക് പോണില്ലേ?" - അവര്ക്ക് അതറിയാഞ്ഞിട്ടിനി ഉറക്കം വരില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.<br />
<br />
"പണി മാറി. ഇനി മോഡല് ആകാംന്ന് ഉറപ്പിച്ചു മൈ ഡിയര് മമ്മീ ഡാഡി."<br />
<br />
അവര് വാ പൊളിച്ചു. അങ്ങനെ ആ സുദിനം വന്നെത്തി. അതിരാവിലെ അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി കോമാ മാര്ക്കറ്റിംഗ് തന്ന സ്യൂട്ട്കേസ് പിടിച്ച് ഞാന് പുറപ്പെട്ടു. ഒരു വഴിക്ക് ഇറങ്ങുവല്ലേ, വെറുംകൈയ്യോടെ പോവേണ്ടാലോ എന്ന് വിചാരിച്ചാ പെട്ടി എടുത്തത്. ആ സ്യൂട്ട്കേസ് നിറയെ ഫോണ് ബൂത്ത് പാസ്സായവരുടെ ലിസ്റ്റും അതിലേറെ എന്റെ പല കോലത്തിലുള്ള ഫോട്ടോകളും ആയിരുന്നു.<br />
<br />
കോട്ടക്കല് ബസ്സിറങ്ങി നേരെ കമലേഷ് സ്റ്റുഡിയോയുടെ മുന്നില് ഹാജരായി എങ്കിലും ഷട്ടര് പൊങ്ങിയിട്ടില്ല. അടുത്ത പെട്ടിക്കടയില് അന്വേഷിച്ചപ്പോള് കമലേഷ് വീട്ടിലുണ്ടാവും എന്നറിഞ്ഞു. അങ്ങോട്ട് പാഞ്ഞു. ആട്ടോയില് അവിടെ ചെന്നിറങ്ങിയപ്പോള് കമലേഷ് അവിടെയില്ല. കക്ഷി ഒറ്റപ്പാലത്ത് മമ്മൂക്കയുടെ 'ഉദ്യാനപാലകന് ' എന്ന സിനിമേടെ ഷൂട്ടിംഗില് ആണെന്ന് കേട്ടപ്പോള് എന്റെ അന്തരംഗം ആളിക്കത്തിപ്പിടിച്ചു. വന്ന ആട്ടോയില് തിരികെ ബസ്സ് സ്റ്റാന്ഡില് വന്ന് ഒറ്റപ്പാലം ബസ്സ് നോക്കി. ഉടനെയൊന്നും ബസ്സില്ല എന്നറിഞ്ഞു. പോരാത്തതിന് ദൂരം ഏറെയുണ്ടെന്നും അറിഞ്ഞു. നോക്കുമ്പോള് ആരോ കമലേഷ് സ്റ്റുഡിയോ തുറക്കുന്നത് കണ്ട് അങ്ങോട്ടോടി ചെന്നു.<br />
<br />
വിശ്വാസം പോരാഞ്ഞിട്ട് ഒന്നുറപ്പിക്കാന് വേണ്ടി പിറകില് നിന്ന് ഞാന് അയാളോട് കമലേഷ് ആണോന്ന് ചോദിച്ചു. കമലേഷിന്റെ അളിയനാണ് എന്ന് മറുപടി. ഞാന് സ്യൂട്ട്കേസ് തുറന്ന് കിട്ടിയ കത്ത് അയാളെ കാണിച്ചു. പുള്ളിക്കാരന് കത്ത് സൂക്ഷിച്ച് വായിച്ചു തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കിയിട്ട് എന്നെ സംശയത്തോടെ നോക്കി പറഞ്ഞു:<br />
<br />
"ഹേയ്. ഇത് കമലേഷ് എഴുതിയതല്ല. ഇത്ര ഭംഗിയുള്ള മലയാളകൈപ്പട അളിയനില്ല. ഇതാരോ നിങ്ങളെ പറ്റിച്ചതാണ്."<br />
<br />
അത് കേട്ടതും എന്റെ സകലമാന ഊര്ജവും സ്വാഹയായി പോയി. ഞാന് കുടിക്കാന് ഇത്തിരി വെള്ളം കിട്ട്വോ എന്ന് ചോദിച്ചു. അപ്പോള് പിന്നെ ഇതാരാ അയച്ചതാവോ?<br />
<br />
"എന്തായാലും കമലേഷിനാണല്ലോ ഞാന് ഫോട്ടോ അയച്ചത്. അപ്പോ പിന്നെ ഇതാരാ മറുപടി അയച്ചത്?" ഞാന് ചൂടായി.<br />
<br />
"അതൊന്നും അറിയില്ല ഭായ്. കമലേഷ് ഇനി മൂന്ന്ദിവസം കഴിഞ്ഞേവരൂ.. നിങ്ങളുടെ നമ്പര് തരൂ ഞാന് കൊടുത്തോളാം."<br />
<br />
നമ്പര് കൊടുത്ത് ഞാന് വിഷണ്ണനായി അവിടെ നിന്നും സ്കൂട്ടായി. മോഡല് ആവാന് വിചാരിച്ച ഞാന് ബോസിനോട് ഫോണില് തട്ടിക്കയറിയത് വെറുതെ മിനക്കേടായല്ലോ. ഞാനായിട്ട് പിണക്കിയ ബോസ്സിനെ സന്തോഷിപ്പിക്കാന് ഇനി ഒരവസരം വേറെ കിട്ടില്ല എന്നാരോ എന്റെ അന്തരംഗത്തില് മന്ത്രിച്ചു. ആ.., എന്തായാലും കൈയ്യില് ഒരു പണി പോകാതെ ഉണ്ടല്ലോ എന്നാശ്വസിച്ച് ബസ്സ്റ്റാന്ഡിലെ ഒരു മൂലയില് നിന്നുകൊണ്ട് ഞാന് സ്യൂട്ട്കേസ് തുറന്നു ഫോണ് പാസ്സായവരുടെ ലിസ്റ്റ് എടുത്തുനോക്കി. ബസ്സ് കാത്തുനിന്നിരുന്ന യാത്രികര് ഏന്തിവലിഞ്ഞുനോക്കി അവരുടെ കാത്തിരിപ്പ് തുടര്ന്നു. വല്ല അത്തര് , ഗ്യാസ് ഗുളിക, പാറ്റ മരുന്ന് ലാട വൈദ്യനും ആണോ എന്നവര് വിചാരിച്ചതില് എന്ത് പറയാന് !<br />
<br />
പെട്ടെന്ന് ഒരു കാര്യം ഓര്മ്മ വന്നു. മുന്പൊരു ദിവസം കോട്ടക്കല് ടെലിഫോണ് എക്സ്ചേഞ്ചിലെ ജെ.ടി.ഓ സുമ എന്ന യുവമാഡത്തെ കാണാന് കോമാ മാര്ക്കറ്റിംഗ് ബോസ്സ് എന്നെ പറഞ്ഞയച്ചിരുന്നു. രണ്ടു പ്രാവശ്യം സുമ മാഡത്തെ ചെന്ന് കണ്ടിരുന്നു. അന്ന് ലിസ്റ്റ് റെഡിയായിരുന്നില്ല എന്ന മധുരമൊഴി കേട്ട് മടങ്ങിപ്പോരുകയായിരുന്നു ഞാന് .<br />
<br />
ഒരു മുഖവുരയും ഇല്ലാതെ നേരെ ജെ.ടി.ഓ സുമാ മാഡത്തിനു മുന്നിലേക്ക് ഞാന് കേറിചെന്നു. ജെ.ടി.ഓ മാഡം എന്നെ കണ്ട് ഞെട്ടിപ്പോയി. പുള്ളിക്കാരി സീറ്റില് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു വിടര്ന്ന കണ്ണാലെ മിഴിച്ചു നോക്കി. ഞാനും എന്താന്നറിയാതെ വാ പൊളിച്ചു നിന്ന് വിഷ് ചെയ്തു.<br />
<br />
"എന്താ ചേച്ചീ, സോറി, മാഡം ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത്? വേറെ റൂട്ടില് കറങ്ങിയതിനാല് എനിക്കന്ന് വരാന് പറ്റിയില്ല. ലിസ്റ്റ് റെഡിയാണോ മാം?"<br />
<br />
"താങ്കള്ക്ക് കുഴപ്പം വല്ലതും? എന്നാ പുറത്തിറങ്ങിയത്?" സുമാമാഡം എന്നെ ആകമാനം നോക്കി ചോദിച്ചുകൊണ്ട് സാരിത്തലപ്പിനാല് മുഖത്തെ വിയര്പ്പ് ഒപ്പി നിന്നു.<br />
<br />
"എനിക്കോ? കുഴപ്പമോ? അങ്ങനെ തോന്നിയോ? എല്ലാരും ഇയ്യിടെ അങ്ങനെ ചോദിക്കുന്നു? അതെന്താ?"<br />
<br />
"അല്ലാ ഒന്നും പറ്റിയില്ലല്ലോ? കോമാ മാര്ക്കറ്റിംഗ് ബോസ്സ് എഡിസണ് പറഞ്ഞപ്പോള് ആകെ ഞെട്ടിപ്പോയി. ഹൊ!"<br />
<br />
"എന്താ ബോസ്സ് പറഞ്ഞത്?"<br />
<br />
"നിങ്ങളെ ആരോ കൈ വെച്ചെന്നും കൈയും കാലും ഒടിഞ്ഞ് ആശുപത്രിയിലാണെന്നും ഇനി കുറെകാലത്തേക്ക് നടക്കാന് പറ്റാത്ത വിധം പരുവമായെന്നും ആണല്ലോ എഡിസണ് അറിയിച്ചത്!!"<br />
<br />
"എടാ എഡിസാ നിന്നെ ഞാന് എടുത്തോളാടാ.." -ഞാന് മനസ്സാലെ മുറുമുറുത്തുകൊണ്ട് വെളുക്കെ ചിരിച്ച് ജെ.ടി.ഓ മാഡത്തെ ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കി കാല്വിരലാല് കളം വരച്ചു നമ്രശിരസ്കനായി നിന്നു.<br />
<br />
സുമാ മാഡം ഫോണ് ഡയല് ചെയ്ത് എഡിസണെ വിളിച്ചു ഞാന് അവിടെ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട സംഗതി അറിയിച്ചു. അങ്ങേതലയ്ക്കല് ബോസ്സ് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞതിന്റെ റിയാക്ഷന് ഷോട്ട് സുമാമാഡത്തിന്റെ സുന്ദരവദനത്തില് മിന്നിമറഞ്ഞു. ആ നേത്രങ്ങളില് ഓളങ്ങള് മിന്നി. അവര് റിസീവര് എനിക്ക് തന്നു. ഞാനത് മേടിച്ചു. തൊണ്ടയില് വെള്ളം വറ്റി. സ്യൂട്ട്കേസ് കാലുകള്ക്കിടയില് ഇറുക്കിവെച്ച് റിസീവര് ചെവിയില് അടുപ്പിച്ചു.<br />
<br />
"എടോ! തന്നോടാരാടോ അവിടെ പോകാന് പറഞ്ഞത്? താന് എന്താടോ ഇവിടെ റിപ്പോര്ട്ട് ചെയ്യാതെ അവിടെ പോയത്? സുമയെ പഞ്ചാര അടിക്കാന് ആണോഡേയ് ഇമ്മാതിരി പണി ഒപ്പിച്ചത്?"<br />
<br />
കാലുകളില് പെരുപെരുപ്പ്. കാലിനിടയില് വെച്ചിരുന്ന സ്യൂട്ട്കേസ് നിലത്ത് വീണു.<br />
<br />
"സാര് ..! അത് പിന്നെ.. ഞാന് കോട്ടക്കല് വന്നപ്പോള് സുമാമാഡത്തെ കണ്ട് കുറിപ്പ് അല്ല ലിസ്റ്റ് വാങ്ങി കൊണ്ടുവരാല്ലോ എന്ന് കരുതി കേറിയതാ. ഞാന് എന്ത് ചെയ്യണം ബോസ്സ്?"<br />
<br />
സുമ എന്നെ തുറിച്ച് നോക്കി ഏതോ ഫയല് പൊടിതട്ടിയെടുത്ത് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചു.<br />
<br />
"താന് ഒന്നും ചെയ്യേണ്ട. ലിസ്റ്റ് എടുക്കേണ്ട. ഇങ്ങു വന്നാല് മതി. ഇപ്പോള് തന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വന്നേക്കണം."<br />
<br />
"ഹലോ..സാര് .. നാളെ വന്നാപോരേ? ഹലോ.."<br />
<br />
ഫോണ് കട്ടായിരുന്നു. ഒന്നും പറയാതെ ഞാന് സുമയെ നോക്കി ചിരിച്ചു തിരികെ പോന്നു. കോഴിക്കോട് എത്തും വരെ ഞാന് ഫ്ലാഷ് ബാക്കില് പെട്ടു. മോഡല് ആവേണ്ടിയിരുന്നവനാ ഒടുക്കം ഉള്ള പണിയും പോക്വോ?<br />
<br />
'കിലുക്കത്തില്' ലോട്ടറി അടിച്ചെന്ന് കേട്ട് തിലകനോട് തെറിപറഞ്ഞ് പെട്ടീം എടുത്ത് പോയി തിരികെ വന്ന ഇന്നസെന്റ് പോലെ സ്യൂട്ട്കേസ് പിടിച്ച ഞാന് ബോസ്സ് എഡിസന്റെ മുന്നില് നിന്നു. ടൈപ്പിസ്റ്റ് റോഷിനി വാപൊത്തി ചിരിയടക്കാന് ബദ്ധപ്പെടുന്നത് കണ്ടു. വേറെ റെപ്സ് എത്തിനോക്കി ചിരി പാസ്സാക്കി പെട്ടിയുമായി പോയി.<br />
<br />
മേശമേല് കിടന്ന പേപ്പര് വെയിറ്റ് ഗ്ലോബ് വിരലാല് കറക്കി കടകട ഒച്ചയുണ്ടാക്കികൊണ്ട് ബോസ്സ് എഡിസണ് എന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കി. ഞാന് സ്യൂട്ട്കേസ് ഒരരികില് വെച്ചു എന്താ വേണ്ടത് എന്നറിയാതെ നിന്നു. എന്നോട് വാതില് അടക്കാന് പറഞ്ഞു. വാ എന്ന് കേട്ടപ്പോഴേ അതടച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇരിക്കാന് പറഞ്ഞു. ഞാന് നിന്നോളാം എന്നറിയിച്ചു.<br />
<br />
"എന്താ താന് ഇങ്ങനെ?"<br />
<br />
"എന്താ സാര് ഞാന് ഇനീം ഡീസന്റ് ആവണോ?"<br />
<br />
"എടോ.. ഒരു അറിയിപ്പുമില്ലാതെ എങ്ങോ മുങ്ങുക. പിന്നെ ഒരു വിവരോം ഇല്ലാതെ എവിടെയോ പൊങ്ങുക! ഇതാണോ ഡീസന്റ്?"<br />
<br />
"എന്നാലും ബോസ്സ് ഞാന് കൈയും കാലും ഒടിഞ്ഞ് മുടക്കാചരക്കായി കിടപ്പാണ് എന്ന് പറയേണ്ടിയിരുന്നില്ല. അതും ആ മാഡത്തോട്.."<br />
<br />
"ആ മാഡത്തിനോട് മാത്രമല്ല. നീ പോയ എല്ലാ ആപ്പീസിലും അങ്ങനെതന്നെയാ ഞാന് അറിയിച്ചിട്ടുള്ളത്. അല്ലാതെ എന്താ പറയാ?"<br />
<br />
"ങേ. അപ്പോള് ഇനി എനിക്ക് ഇനി ഫോളോ-അപ്പ് ചെയ്യാനേ പറ്റൂല!"<br />
<br />
"നീ ഇനി ഫോളോ-അപ്പേ ചെയ്യേണ്ട. ഇനി ആപ്പീസില് ഇരുന്നാ മതി. ഇവിടെ എല്ലാ ഫ്രീഡവും തരാം. ചായ എത്ര വേണേലും കുടിച്ചോ. പത്രമോ സിനിമാ മാസികയോ വായിച്ച് ഇരുന്നോ. ഫീല്ഡ് വര്ക്ക് ഇനി വേണ്ട."<br />
<br />
"താങ്ക്യൂ ബോസ്സ്. ഞാന് ഇതെന്നോ ആഗ്രഹിച്ചതാ." (ഞാന് മനസ്സാ പറഞ്ഞു). സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിചാടാന് എനിക്ക് തോന്നി.<br />
<br />
പക്ഷെ, ക്യാബിനപ്പുറം ഇരിക്കുന്ന ടൈപ്പിസ്റ്റ് റോഷിനി ബോസ്സ് എഡിസണ് പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടാണോ എന്തോ ഞെട്ടി നോക്കിയത് എന്തിനാവാം? ആ?</div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-63600483353436133732011-04-13T23:40:00.000+04:002011-04-13T23:41:07.965+04:00ഒരു കന്യാകുമാരിയാത്ര, നഷ്ടവസന്തത്തിന് സ്വപ്നയാത്ര...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">കൊന്നപ്പൂവുകള് എങ്ങും പൂത്തുനില്ക്കുന്ന ഒരു വിഷുദിനത്തില് ഞങ്ങള് യാത്ര പുറപ്പെട്ടു. ഞങ്ങളെന്നു പറഞ്ഞാല് ഞാനും എന്റെ ജീവിതസഖിയായിരുന്ന സഹയാത്രികയും. ഇത് ഞങ്ങളുടെ 'ഹണിമൂണ്' യാത്രയാണ്. അവള് തിരഞ്ഞെടുത്ത സ്ഥലം കന്യാകുമാരിയായിരുന്നു. ഞാന് മനസ്സില് വിചാരിച്ചിരുന്നത് ഊട്ടിയോ കൊടൈക്കനാലോ എന്നത് എന്റെ സഖിയുടെ ഇഷ്ടത്തിന് മുന്നില് ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടിവന്നു.<br />
<br />
ഒരു സുഹൃത്ത് വഴി തരപ്പെടുത്തിയ 'സാന്ട്രൊ' കാറില് രാവിലെ ജീവിതസഖിയുടെ തിരുവനന്തപുരത്തുള്ള ഗൃഹത്തില് നിന്നും പുറപ്പെട്ടു. നഗരപരിധി വിട്ട് കാര് ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള് അവള് എന്നും കേള്ക്കുവാനിഷ്ടപ്പെടുന്ന ചില തമിഴ്ഗാനങ്ങള് സ്റ്റീരിയോയില്നിന്നും ഒഴുകിവന്നു.<br />
<br />
"ദേവതയെ കണ്ടേന്.. കാതലില് വിഴുന്തേന്..എന്നുയിരുടന് കലൈന്ത്വിട്ടാന്..", "ഉയിരിനുയിരേ.. നദിയിന് മടിയില് കാത്ത് കിടക്കിന്ട്രേന്.." എന്നീ പാട്ടുകളെന്നെയിന്നും വിരഹാര്ദ്രവും ഒരു ഉല്ലാസയാത്രയുടെ സുഖമുള്ള ഓര്മ്മകളിലേക്ക് വീഴ്ത്തുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്... ആ ..എല്ലാം വെറും മായക്കാഴ്ചകളായിരുന്നോ? ഒരു സ്വപ്നാടകനായിരുന്നോ ഞാനന്ന്? എനിക്ക് ചിലപ്പോള് തോന്നാറുണ്ട്. പിന്നിലെ സീറ്റില് ഞങ്ങള് പരസ്പരം ഇമവെട്ടാതെ കുറേനേരം ഇരുന്നു. ആ പാട്ടിലെ നായികാനായകന്മാരായി സ്വയം സങ്കല്പിച്ചുകൊണ്ട് അവളും ഞാനും മന്ദഹസിച്ചു, ചിലപ്പോഴൊക്കെ. കാറ്റില് പാറിയ അവളുടെ ലോലമായ മുടിയിഴകള് എന്നെ തഴുകികൊണ്ടിരുന്നു. കൂടെ കൊണ്ടുവന്ന ആപ്പിളും മുന്തിരിയുമെല്ലാം ഞങ്ങള് കൊറേശ്ശെ ആസ്വദിച്ച് കഴിക്കുവാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. കൊതി വരാതിരിക്കുവാനാണോ എന്നെനിക്കറിയില്ല, അല്പം ഡ്രൈവര്ക്കും കൊടുത്തെങ്കിലും അയാളത് നിരസിച്ചുകൊണ്ട് വണ്ടിയോടിക്കുന്നതില് മുഴുകി.<br />
<br />
കാര് ഏറെ ദൂരം താണ്ടിയതിനുശേഷം പത്മനാഭപുരത്തെത്തി. അവിടെ സര്വ്വപ്രതാപത്തിലും നിലകൊള്ളുന്ന മാര്ത്താണ്ഠരാജാവിന്റെ പ്രൗഡിയുള്ള കൊട്ടാരം സന്ദര്ശിച്ചു. പണ്ട് സ്കൂളില് പഠിക്കുമ്പോള് ഇവിടെ ഉല്ലാസയാത്ര വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നത് ഞാനോര്ത്തുപോയി. അന്നെന്റെ പക്കലുണ്ടായിരുന്ന പണം നഷ്ടപ്പെട്ടതും മറ്റും സഖിയോട് പറഞ്ഞപ്പോള് അവള് ചിരിച്ചു.<br />
<br />
പാസ്സെടുത്ത് അകത്ത് പ്രവേശിച്ചപ്പോള് അധികം സന്ദര്ശകരെയൊന്നും കണ്ടില്ല. അവളേറെ ആഹ്ലാദിച്ചത് കണ്ട് ചോദിച്ചപ്പോള് പറഞ്ഞത് "നമുക്ക് നമ്മുടെ മാത്രം കൊട്ടാരം പോലെ അല്പസമയത്തേക്കെങ്കിലും കിട്ടുമല്ലോ, ചേട്ടന്റെ റാണിയായി ഞാനും എന്റെ രാജകുമാരനായി.." - പറഞ്ഞത് മുഴുമിക്കാതെ സഖി മുഖം പൊത്തി കുറേ ചിരിച്ചു. ഞാനവളുടെ തോളില് കൈയ്യിട്ട് കൊട്ടാരത്തിന്റെ അകത്തളത്തേക്ക് നടന്നു.<br />
<br />
ഈ തമാശ അന്വര്ത്ഥമാക്കുന്നത്പോലെ തന്നെ പത്മനാഭപുരം കൊട്ടാരത്തിന്റെ ഇരുള് മൂടിക്കിടക്കുന്ന ഇടനാഴികളിലും പണ്ട് രാജകുമാരിയും തോഴിമാരും ചിലവഴിച്ചിരുന്ന മുറികളും വരാന്തകളും എല്ലാം പൊതുവെ ആളൊഴിഞ്ഞ് കിടന്നിരുന്നു, വല്ലപ്പോഴും മാര്ഗ്ഗം പറഞ്ഞുതരുവാന് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന 'ടൂറിസ്റ്റ് ഗൈഡും' ഒന്നോ രണ്ടോ ചെറുസംഘങ്ങളും ഒഴിച്ച്.<br />
<br />
ഇരുള് മൂടിയ ഇടനാഴികളില് പലതിലും ഞങ്ങള് പലപ്പോഴും ഇണക്കുരുവികളായി മാറി. ചിലനേരങ്ങളില് കുട്ടികളെപ്പോലെ ഒളിച്ചുകളിയും പഴയ സിനിമകളിലെ പ്രേംനസീര്-ഷീല ജോഡിയെപ്പോലെ പ്രണയരംഗങ്ങളും അന്ന് കൊട്ടാരത്തിനുള്ളില് പുനരവതരിക്കപ്പെട്ടു. ഇതിനിടയ്ക്ക് ഒരു വില്ലനെന്ന പോലെ കൊട്ടാരത്തിലെ കാര്യങ്ങള് നോക്കുവാന് സര്ക്കാര് ശമ്പളംകൊടുത്ത് നിര്ത്തിയിരിക്കുന്ന കാര്യസ്ഥന് രംഗത്ത് വന്നത് അലോസരം തന്നെയായിരുന്നുവെന്ന് പ്രത്യേകം പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ.<br />
<br />
ഇങ്ങനെ പൈങ്കിളികളായിരുന്നെങ്കിലും അവിടെ നൂറ്റാണ്ടുകളായി നശിക്കാതെയിരിക്കുന്ന അമൂല്യങ്ങളായ ചരിത്രസ്മാരകങ്ങളും ചിത്രപ്പണികളും ഓരോരൊ മുറികളുടെ ഘടനകളും നാണയശേഘരങ്ങളും മറ്റുമൊക്കെ വീക്ഷിച്ചിരുന്നൂട്ടോ. പ്രത്യേകിച്ചും അവള് ശ്രദ്ധിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നത് കൊട്ടാരത്തിന്റെ കെട്ടുറപ്പും മുറികളുടെ തരംതിരിവും മറ്റുമായിരുന്നു. (സഖിയൊരു സിവില് എഞ്ചിനിയറാണല്ലോ..) ഞാനൊരു കലാഹൃദയത്തിന്റെ ഉടമയായതുകൊണ്ട് നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ച സംഗതികളാണ് കണ്ണില് പതിഞ്ഞത്.<br />
<br />
മറഞ്ഞുതിരിഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന വഴികളിലൂടേയും ഒരുപാട് രഹസ്യങ്ങളുറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കൊട്ടാരമുറികളും ഒക്കെ കടന്നിട്ടൊടുവില് ക്ഷീണിച്ച് സഖിയും ഞാനും കൊട്ടാരത്തിന്റെ വെളിയില് വന്നു. നോക്കുമ്പോളതാ പായല് പിടിച്ചു ഉപയോഗ്യമല്ലാത്ത ഒരു വലിയ കുളം! അതില് നിറയെ പല വലിപ്പത്തിലും നിറത്തിലുമുള്ള മത്സ്യങ്ങള് നീന്തിത്തുടിക്കുന്നു. അതെല്ലാം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് അവളും ഞാനും കുളത്തിന്റെയരികിലുള്ള ഒരു മാവിന്ചുവട്ടില് ഇരുന്നു, ഏറെ നേരം അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ പരല്മീനുകളേയും നോക്കിയിരുന്നു. മാവിന്കൊമ്പിലെവിടേയോ ഇരിക്കുന്ന കുയിലിന്റെ വേണുഗാനം രംഗത്തിന് മാറ്റ് കൂട്ടി. ഞാനേറ്റുപാടുവാന് തുടങ്ങിയവേളയില് അവളുടെ മൃദുവായകൈ എന്റെ വായപൊത്തി.<br />
<br />
ഒരു ജന്മം മുഴുവന് സഖിയോടൊത്ത് അവിടെ ചിലവഴിക്കാന് ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിലും ലക്ഷ്യം സ്വാമിവിവേകാനന്ദന്റെ ധ്യാനസ്ഥലമായ കന്യാകുമാരി ആയതിനാല് ഞങ്ങള് പത്മനാഭപുരം കൊട്ടാരത്തോടും അവിടെത്തെ ശാന്തമായ അന്തരീക്ഷത്തോടും പിന്നെ ചില സ്വകാര്യപ്രണയനിമിഷങ്ങളോടും വിടപറഞ്ഞു പുറപ്പെട്ടു. അടുത്ത ലക്ഷ്യം മൂന്ന് സമുദ്രങ്ങളൊത്തുചേര്ന്ന് സല്ലപിക്കുന്ന കന്യാകുമാരി. ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിനുശേഷം യാത്ര തുടര്ന്നു.<br />
<br />
എനിയ്ക്കെന്നും ഇഷ്ടമുള്ള ഗസലുകളൊഴുകി വരുമ്പോള് സഖിയുറക്കമായിരുന്നു. കാര് തമിഴ്നാടിന്റെ പാതയിലൂടെ ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. വാകുന്നേരമായപ്പോള് കന്യാകുമാരിയിലെത്തി. അവിടെ ഏവരും കാണുവാനാഗ്രഹിക്കുന്ന അസ്തമയസൂര്യന് ഞങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി കാത്തുനില്ക്കാതെ മറഞ്ഞുപോയിരുന്നു. ഒരു നല്ല ഹോട്ടല്മുറി തേടി അല്പം അലഞ്ഞതിനൊടുവില് സാമാന്യം നല്ലതൊന്ന് കിട്ടി. ഒരു സ്റ്റാഫ് ലഗേജുമെടുത്ത് ഞങ്ങളുടെ മുന്നില് നടന്നു. ഗോവണി കയറി അല്പം നീങ്ങിയപ്പോള് മുറിയിലെത്തി. അണ്ണാച്ചി ലഗേജെല്ലാം വാതിലിനരികെ വെച്ച് പോവുമ്പോള് ജാള്യതയോടെ തിരിഞ്ഞുനിന്നു ചിരിച്ചോ? ഏയ് തോന്നിയതാവും.<br />
<br />
ഞങ്ങളുടെ മാത്രം സ്വര്ഗ്ഗലോകത്തേക്ക് കടന്നപ്പോള് നേരെമുന്നിലെ ജനാലയിലൂടെ ആകാശത്ത് തേന്തൂകിനില്ക്കുന്ന ചന്ദ്രനും അങ്ങ്താഴെ വിവേകാനന്ദപാറയും തൊട്ടടുത്ത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ശ്രീതിരുവള്ളുവരുടെ ഭീമാകാരപ്രതിമയുള്ള പാറയും വ്യക്തമായി കാണപ്പെട്ടു. ആകമാനം ദീപാങ്ങളാല് അലങ്കരിച്ച ആ സ്മാരകസൗധങ്ങളും ചുറ്റുമുള്ള തിരയടങ്ങിയ സമുദ്രവും.. എല്ലാം തേന്നിലാവില് കുളിച്ചുകിടക്കുന്ന സുഖമുള്ള ദൃശ്യം, എന്നും മനസ്സില് മായാതെ നില്ക്കുന്നു.<br />
<br />
കുറച്ച് സമയം വിശ്രമിച്ച് കുളിച്ചപ്പോള് തിരിച്ചുകിട്ടിയ ഉന്മേഷത്തില് സഖിയോടൊത്ത് വെറുതെ പുറത്തിറങ്ങി അലസമായി നടന്നു. വഴിയോരക്കാഴ്ചകള് കണ്ട് ഏറെ ദൂരം പോയി. പാതവക്കില് ഇരുവശത്തും തമിഴ്പെണ്ണുങ്ങള് നിരന്നിരുന്ന് രാത്രിയിലും മുല്ലപ്പൂ വില്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ച് വാങ്ങി സഖിയ്ക്ക് കൊടുത്തത് അവള് മുടിയില് ചൂടി. പിന്നെ പലവിധം അലങ്കാരവസ്തുക്കള് വില്ക്കുന്ന കടകളുമൊക്കെ സന്ദര്ശിച്ചു. വലുതും ചെറുതുമായ ശംഖുകളും ഭംഗിയുള്ള മാല, വള എന്നിത്യാദി സാധനങ്ങളും സഖി വാങ്ങിക്കൂട്ടി.<br />
<br />
അപരിചിതമായ ആ തമിഴ്നഗരത്തെ ക്ഷേത്രങ്ങളും കെട്ടിടങ്ങളും ചുറ്റുമുള്ള അന്യരായ ആളുകളേയും എല്ലാം വീക്ഷിച്ച് നവദമ്പതികളായ ഞങ്ങള് താമസസ്ഥലത്തേക്ക് തിരിച്ചു. എല്ലാത്തിനും സാക്ഷിയായിട്ട് അല്പമകലെ വിവേകാനനന്ദസ്വാമികളും ശ്രീതിരുവള്ളുവരും സമുദ്രത്തിനുമുകളില് ഉയരത്തില് നില്പുണ്ട്.<br />
<br />
ഏറെ വൈകി ഉറങ്ങുവാന് കിടന്നു. മങ്ങിയ വെളിച്ചം ജനാലപ്പാളികളിലൂടെ ഞങ്ങളെ തേടിയെത്തി. മുറിയാകെ സഖിയുടെ മുടിയില് ചൂടിയ മുല്ലപ്പൂമണം പരന്നു. ഏല്ലാം ഒരുന്മാദത്തിന്റെ വക്കിലെത്തിച്ചെങ്കിലും വേഗം നിദ്രയുടെ കയത്തിലേക്ക് വഴുതിപ്പോയിരുന്നു ഇരുവരും..<br />
<br />
നേരം വെളുത്തപ്പോള് ആരോ കതകില് തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ഞാനുണര്ന്നു. സഖി സുഖനിദ്രയില് തന്നെ. വീണ്ടും മുട്ടുന്നുവാരോ.. ഞാന് വാതിലിനരികെ കാതോര്ത്ത് നിന്നു ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള് തമിഴിലുള്ള മറുപടി വന്നപ്പോള് മാത്രമാണ് സമാധാനമായത്.<br />
<br />
"സാര്, ഉങ്കള്ക്ക് സൂര്യോദയം പാക്കണമാ.. ശീഘ്രം വാങ്കോ.. നേരമായാച്ച്.."<br />
<br />
ആ പയ്യന് അടുത്ത മുറിയുടെ കതകില് പോയി മുട്ടുവാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഒരു പക്ഷെ അതവന്റെ പ്രഭാതചര്യയായിരിക്കാം. ഞാനുടനെ സഖിയെ തട്ടിവിളിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു. കന്യാകുമാരിയില് വന്നിട്ട് ഉദയമോ അസ്തമയമോ കാണാതെ പോയാല് അതൊരു തീരാനഷ്ടം തന്നെയല്ലേ. അവള് അലങ്കോലമായിക്കിടന്ന വസ്ത്രങ്ങളും കെട്ടഴിച്ച് പരത്തിയിട്ടിരുന്ന മുടിയുമെല്ലാം ശരിയാക്കി എഴുന്നേറ്റു. പെട്ടെന്ന് പ്രഭാതകൃത്യങ്ങളെല്ലാം നടത്തി വസ്ത്രം മാറിയ ഞങ്ങള് ഹോട്ടലിന്റെ മുകളിലേക്ക് പോയി. അവിടെ ധാരാളമാളുകള് കാത്തിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു, ഉദയസൂര്യനെ വരവേല്ക്കുവാന് ഞങ്ങളും ഒരിടത്തില് ഒതുങ്ങിനിന്നു. കാമറ തയ്യാറാക്കി കിഴക്കു ചക്രവാളത്തിലെ മാറിമറിഞ്ഞുകളിക്കുന്ന നിറക്കൂട്ടുകളില് തന്നെ കണ്ണൂംനട്ട് നില്ക്കുമ്പോള് അതാ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു - സ്വര്ണ്ണകിരണങ്ങളുടെ അരുണിമയോടെ ഒരു തേരിലേറി വരുന്ന യോദ്ധാവിനെപോലെ ദിനകരന്! സമുദ്രത്തിന്റെ വിരിമാറില് ദൂരെയേതോ രാജ്യത്തില്നിന്നുള്ള കപ്പല് നീങ്ങുന്നതും കാണാമായിരുന്നു. ഇങ്ങരികെ മുക്കുവന്മാരുടെ കട്ടമരമെന്നറിപ്പെടുന്ന ചെറുമരത്തോണികളും ധാരാളം കടലിലിറങ്ങുന്നതും ഉദയസൂര്യന്റെ വെളിച്ചത്തില് നല്ലയൊരു ദൃശ്യവിരുന്നൊരുക്കി.<br />
<br />
പിന്നീട് സന്ദര്ശിച്ചത് വിശ്വവിഖ്യാതമായ വിവേകാനന്ദപാറയാണ്. അഭൂതപൂര്വ്വമായ തിരക്കായിരുന്നുവന്ന്. നാനാദേശക്കാരായ ആളുകള് നിരന്ന് ബോട്ടിനുവേണ്ടി കാത്തുനിന്നു. കൊള്ളാവുന്നതിലധികം ആളുകളെ കുത്തിനിറച്ച ഒരു വലിയ ബോട്ടില് ഞാനും സഖിയും ബദ്ധപ്പെട്ട് കയറിക്കൂടി. ബോട്ട് ആടിയുലഞ്ഞ് ഓളങ്ങളെ വകഞ്ഞുമാറ്റി ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് കുതിച്ചു. ശരിക്കും ഭയപ്പാടുണ്ടാക്കുന്ന യാത്രയായി. ഉത്സവത്തിരക്കിലകപ്പെട്ടവരെ പോലെ ഞെരുങ്ങിനില്ക്കേണ്ടിവന്നു ഞങ്ങളിരുവര്ക്കും. ആയുസ്സിന്റെ ബലം കൊണ്ടോ അതോ ഭാഗ്യമാണോ എന്നറിയില്ല ചുരുങ്ങിയ സമയത്തിനുള്ളില് ബോട്ട് അവിടെയെത്തി.<br />
<br />
ഭകതിസാന്ദ്രമായ അവിടെയെല്ലാം നടന്നുകണ്ടപ്പോള് മനസ്സിനൊരുണര്വ്വ് കിട്ടിയത്പോലെ. പ്രധാനസൗധത്തിലുള്ള സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്റെ മാര്ബിള്പ്രതിമ നോക്കിയല്പനേരം നിന്നുപോയി. എന്തൊരു ആകാരവും മുഖകാന്തിയും! ചൈതന്യമേറിയ ആ വ്യക്തിയുടെ പ്രഭാക്ഷണം ശ്രവിച്ച സായിപ്പന്മാര് ശിശുക്കളെപ്പോലെ ഇരുന്നുപോയില്ലെങ്കിലേ ആശ്ചര്യപ്പെടേണ്ടതുള്ളൂ. പിന്നിട് ഞങ്ങള് എത്തിയത് തികച്ചും നിശ്ശബ്ദമായ ധ്യാനസ്ഥലത്താണ്. സര്വ്വമതവിശ്വാസികളും മങ്ങിയ പ്രകാശം മാത്രമുള്ള ഒരു ഹാളിലെ മാര്ബിള്തറയില് ചമ്രം പടിഞ്ഞിരുന്ന് അവരവരുടെ ദൈവങ്ങളെ സ്മരിച്ച് നിശ്ചലരായി ഇരിക്കുന്നു. സഖിയുടെ കൈപിടിച്ച് ഞാന് അങ്ങോട്ട് ചെന്നു. ഇരുളില് ഹിന്ദുക്കളുടെ അടയാളമായ 'ഓം' എന്നത് മാത്രം സ്വര്ണ്ണലിപിയില് തെളിഞ്ഞു കാണാം. ചന്ദനത്തിരിയും മറ്റ് സുഗന്ധവസ്തുക്കളും പുകയുന്നതിന്റെ മാസ്മരികാനുഭൂതി നാസാരന്ധ്രങ്ങളെ തഴുകിയുണര്ത്തി. കുറച്ച് സമയം കണ്ണുകടച്ച് കൈകൂപ്പി ഇരുന്നുപോയി. സമീപമിരുന്ന സഖിയുടെ സ്പര്ശം കിട്ടിയപ്പോള് മാത്രമാണ് ധ്യാനത്തില് നിന്നുമുണര്ന്നത്.<br />
<br />
അവിടെ നിന്നും അടുത്തുള്ള ശ്രീതിരുവള്ളുവര്പ്രതിമയുള്ള സ്ഥലവും സന്ദര്ശിച്ചു. അതും ഒരല്ഭുതചാരുതയുള്ള നിര്മ്മിതിയാണ്. ഭയങ്കരകാറ്റില് ബോട്ട് അവിടെയെത്തി. ആകെ ജനസാന്ദ്രമായിരുന്ന ചുറ്റുപാടില്നിന്നും കാറ്റില് നിന്നും ഞങ്ങള് അജാനുബാഹുവായ തിരുവള്ളുവര്പ്രതിമയ്ക്കുള്ളില് പ്രവേശിച്ചു. അതേകദേശം ഒരു നാലുനില കെട്ടിടത്തിന്റെ ഉയരത്തിലാണുള്ളത്. കരിങ്കല്ലുകള് മാത്രമുപയോഗിച്ച് നിര്മ്മിച്ച ഏതുഭാഗത്തുനിന്നും കാറ്റെപ്പോഴും അകത്തു പ്രത്യേകരീതിയില് അനുഭവപ്പെടുന്ന രീതിയിലാണ് സംവിധാനം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. അവിടം ചുറ്റിനടന്ന് കണ്ട് ഒരു ജാലകത്തിനരുകില് ഞങ്ങളിരുന്നു. പിന്നെ മടക്കയാത്ര തിരിച്ചു.<br />
<br />
വൈകുന്നേരം നാലുമണിയായപ്പോള് കന്യാകുമാരിയോട് വിടവാങ്ങി. രണ്ടുവര്ഷം കഴിഞ്ഞതേയുള്ളൂവെങ്കിലും ഈ യാത്രയുടെ ഓര്മ്മകള് ഞാന് മായാതെ നെഞ്ചിലേറ്റി മനസ്സിന്റെ തിരശ്ശീലയില് ദര്ശിക്കാറുണ്ട്. സഖിയും അങ്ങിനെയാണോയെന്നെനിക്ക് നിശ്ചയമില്ല.<br />
<br />
കാരണം ഒരു നിസ്സാരപിണക്കം മറ്റുള്ള ചിലര് പെരുപ്പിച്ചിട്ടൊടുവില് ഞങ്ങള് ജീവിതയാത്രയില് വേര്പിരിയേണ്ടിവന്നു. ഒരു ഗാനത്തിന്റെ വരികള് കടമെടുത്തോട്ടെ:<br />
<br />
'പറയാതെയറിയാതെ നീ പോയതല്ലേ..<br />
ഒരു വാക്കും മിണ്ടാഞ്ഞതെന്തേ?<br />
എന്നുമോര്ക്കുന്നു ഞാന്<br />
വീണ്ടുമോര്ക്കുന്നു ഞാന്...'<br />
<br />
എന്നാലും ഒരിത്തിരി പ്രതീക്ഷകള് ബാക്കിയുണ്ട്. പിണക്കം മറന്നൊടുവില്, ഒരു പക്ഷേ.. പ്രാര്ത്ഥിക്കുക സുഹൃത്തുക്കളേ..</div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com51tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-86043132233580450582011-04-10T22:46:00.002+04:002011-04-10T22:46:37.268+04:00കണ്ണാടിയില് കണ്ടത്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="MsoNormal"><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">പഴയ തറവാട്ടില് കഴിയുന്ന പ്രായമുള്ള മറിയുമ്മ വാതില്ക്കല് വന്നുനിന്ന് കോലായില് ചാരുകസേരയില് സ്വസ്ഥമായി ഇരിക്കുന്ന ഭര്ത്താവ് ഹസ്സനാജിയെ എത്തിനോക്കി നെടുവീര്പ്പിട്ടു. എന്നിട്ട് വീണ്ടും തന്റെ ലോകമായ പുകപിടിച്ച അടുക്കളയിലേക്ക് അവര് പോയി.</span><span style="font-family: ML-TTKarthika; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">പണ്ട് പ്രവാസിയായിരുന്ന ഹസ്സനാജി എന്നും രാവിലെ മുതല് കോലായിലെ ചാരുകസേരയില് വന്നിരിക്കും. ദിനപത്രം പലയാവര്ത്തി മറിച്ചുനോക്കും. പിന്നെ ഗതകാലസ്മരണകളുടെ ലോകത്ത് സ്വയം മുഴുകി കഴിഞ്ഞുകൂടും. ഭാര്യ വന്ന് ഭക്ഷണസമയം അറിയിക്കുമ്പോള് അയാള് കസേരയില് നിന്നും എഴുന്നേല്ക്കും.</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 14.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;"> </span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">നിസ്കാരനേരത്തും ആ ചാരുകസേര നേരിയ ചൂടോടെ കാലിയായിരിക്കും.</span><span style="font-family: ML-TTKarthika; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">കോലായയുടെ ഒരറ്റത്ത് തൂണില് ചൂടിക്കയറിനാല് കെട്ടിവെച്ച പഴയൊരു സൈക്കിള്കണ്ണാടിയുണ്ട്. ഇളയ മോന് പത്താംക്ലാസ്സ് നല്ലമാര്ക്കോടെ വിജയിച്ചപ്പോള് മേടിച്ചുകൊടുത്ത സൈക്കിള് വര്ഷങ്ങള്കഴിഞ്ഞ് തെങ്ങുകയറ്റക്കാരന് നാഡിയുടെ മകന് കൊടുത്തപ്പോള് എടുത്തുവെച്ചതാണ് ഈ കണ്ണാടി. ചാരുകസേരയില് ഇരുന്ന് അതില് നോക്കിയാല് പിറകിലെ പാതയിലൂടെ കയറ്റം കയറിയും ഇറങ്ങിയും പോകുന്ന വാഹനങ്ങളും ആളുകളും എന്നും മുടങ്ങാതെ ഞൊണ്ടിപ്പായുന്ന നായയേയും എല്ലാം നല്ല തെളിമയുള്ള പ്രതിബിംബങ്ങളായി ഹസ്സനാജിക്ക് കാണാനാവും. കണ്ണാടിയില് മാറിമറിയുന്ന ദൈനംദിന ജീവിതത്തിന്റെ പകര്പ്പില് കണ്ണുംനട്ട് മൂകനായി കഴിയുന്നതില് അയാള് സമാധാനം അനുഭവിച്ചുപോന്നു. മാസത്തിലൊരിക്കല് പോസ്റ്റുമാന് കൊണ്ടുവന്നു കൊടുക്കുന്ന ഗള്ഫില് കഴിയുന്ന രണ്ടാണ്മക്കളുടെ കത്തുകളും ഡ്രാഫ്റ്റും പൊട്ടിച്ചു വായിക്കുമ്പോള്പോലും അയാളുടെ കണ്ണുകള് അധികനേരവും തൂണിന്മേല് കയറിനാല് ബന്ധിച്ച കണ്ണാടിയിലെ പ്രതിബിംബങ്ങളിലായിരിക്കും.</span><span style="font-family: ML-TTKarthika; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">ഉച്ചഭക്ഷണം സാവധാനം കഴിക്കുന്ന ഭര്ത്താവിനെ നോക്കി വാതിലില് ചാരിനിന്ന് മറിയുമ്മ പഴയ കാലമോര്ത്തു. ഹസ്സനാജി ഗള്ഫിലായിരുന്നു. നാട്ടില്നിന്ന് അന്നധികമാരും കടല്താണ്ടി ജോലിതേടി പോകാന് തുടങ്ങിയിട്ടില്ലായിരുന്നു. പേര്ഷ്യയില് പോയ ഹസ്സനാജി നാട്ടില് ഒരത്ഭുതമായിരുന്നു. വിമാനത്തില് കടല്കടന്ന് പേര്ഷ്യയില് പോയ ഹസ്സനാജിയെ പറ്റി കൂട്ടുകാര് ചന്ദ്രികപത്രത്തില് വാര്ത്ത കൊടുത്തിരുന്നു. കര്ക്കിടകം വന്നാല് നാട്ടില് പട്ടിണിയായിരുന്നു. ഭക്ഷണം തേടിവരുന്നവരെക്കൊണ്ട് തറവാട് നിറയുമായിരുന്നു. അവരൊക്കെ വയര് നിറഞ്ഞ് സന്തോഷത്തോടെ പ്രാര്ഥിച്ചുകൊണ്ടാണ് തറവാട്ടില് നിന്നും പോയിരുന്നത്.</span><span style="font-family: ML-TTKarthika; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">മക്കള് രണ്ടുപേരും കുഞ്ഞുങ്ങളായിരുന്നപ്പോള് പഴയതറവാട്ടില് ഒരാണ്തുണയില്ലാതെ കഴിഞ്ഞിരുന്ന മറിയുമ്മയ്ക്ക് എവിടെനിന്നോ വന്നുകൂടാറുള്ള ആരോരുമില്ലാത്ത ഏതാനും കിളവിസ്ത്രീകള് ഒരുകണക്കിന് നല്ലൊരു കാവലായിരുന്നു. ബിയ്യാത്ത, ബമ്മാതാത്ത, പാന്താത്ത, കണ്ണടവെച്ച പാത്വാത്ത എന്നിവരായിരുന്നു ആ കാവല്കിളവികള്. ഊരും മേല്വിലാസവും അക്ഞാതമായ ഇവര് പല സ്ഥലങ്ങളും സഞ്ചരിച്ച് അവിടങ്ങളിലുള്ള തറവാടുകളില് ഓശാരത്തില് കഴിഞ്ഞുള്ള വരവിലാണ് മറിയുമ്മയുടെ അടുത്തും എത്തുന്നത്. ഇവര് നാലും നാല് ദിക്കില് നാല് നേരങ്ങളില് ആയിരിക്കും ദേശാടനം. മറിയുമ്മയുടെ അടുക്കല് ആദ്യം എത്തുന്ന കിളവി തറവാട്ടില് ഒരിടം തന്റെ മാറാപ്പ് വെച്ചുകൊണ്ട് കൈക്കലാക്കിയിട്ടുണ്ടാവും. അത് ബിയ്യാത്ത ആണെങ്കില് ബമ്മാതാത്ത എത്തുമ്പോള് ബഹളമാവും. നീണ്ടമൂക്കും തുറിച്ച കണ്ണുകളുമുള്ള ബമ്മാതാത്ത തുന്നിക്കെട്ടിയ മുഷിഞ്ഞവസ്ത്രമിട്ട് ഒരു ദുര്മന്ത്രവാദിനിയെ പോലെയായിരുന്നു. </span><span style="font-size: 11.0pt; mso-bidi-language: ML;">“</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">പടച്ചോന് എല്ലാരേയും തിരിച്ച് വിളിച്ച്.. എന്നെമാത്രം അങ്ങട്ട് വിളിക്കുന്നില്ല</span><span style="font-size: 11.0pt; mso-bidi-language: ML;">”</span><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;"> എന്ന സ്ഥിരംപരാതിയും പറഞ്ഞ് പടികയറിവരുന്ന പാന്താത്ത അവരുടെ കലഹം കൊഴുപ്പിക്കും. തന്റെ കണ്ണട എവിടെയെങ്കിലും കണ്ടോ എന്നുറക്കെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് പിന്നെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത് പാത്വാത്തയാണ്. കണ്ണട പിന്നീട് സ്വന്തം മാറാപ്പില്നിന്നും അവര് തന്നെ എടുത്ത് തുടച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും മാറാപ്പില്വെച്ച് തറവാട്ടില് ഒരു മൂലയില് അവകാശം ഉറപ്പിക്കും. നാലാളും തമ്മില് കണ്ടാല് കുറ്റംപറഞ്ഞ് ദിനങ്ങള് കഴിയും. അവര്ക്ക് തോന്നുമ്പോള് ഒരു സുദിനത്തില് എങ്ങോട്ടോ ഊരുതെണ്ടാന് മാറാപ്പുമായി ഓരോരുത്തരായി പുറപ്പെടും.</span><span style="font-family: ML-TTKarthika; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">ഇവരുടെ ബഹളം അസഹ്യമായിട്ടും ഒന്നും പറയാതെ മറിയുമ്മ അവര്ക്ക് വകഭേതമില്ലാതെ നല്ല ആഹാരം വെച്ചുകൊടുക്കും. കുഞ്ഞുങ്ങള്ക്കും അവര് വരുന്നത് സന്തോഷമാണ്. കിളവികള് കഥപറഞ്ഞും നാടോടിപ്പാട്ട് കഴിയുമ്പോലെ പാടിയും അവരുടെ കരച്ചില് ഇല്ലാതാക്കും. കണ്ണീകണ്ട തെണ്ടികിളവികളെയൊക്കെ വിളിച്ചുകയറ്റി സല്ക്കരിക്കുന്നതിനും അവര് കാരണം വീട് അലങ്കോലമായത് കാണുമ്പോഴും എപ്പോഴെങ്കിലും വരാറുള്ള ബന്ധുക്കാര് മറിയുമ്മയോട് കുറ്റംപറയും. എന്നാല് കിളവികള് ഉള്ളതിനാല് താന് അനുഭവിക്കുന്ന സുരക്ഷിതത്വം മാത്രം മറിയുമ്മ ആരെയും അറിയിച്ചില്ല.</span><span style="font-family: ML-TTKarthika; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">ഭര്ത്താവ് ഭക്ഷണംകഴിച്ച് എമ്പക്കമിട്ട ഒച്ചകേട്ടപ്പോള് മറിയുമ്മ ഓര്മ്മയില് നിന്നുണര്ന്നു. ഹസ്സനാജി വീണ്ടും കോലായിലെ ചൂട് മാറിയ ചാരുകസേരയില് വന്നിരുന്നു. ചുറ്റുമുള്ള യഥാര്ത്ഥലോകത്ത് നടക്കുന്നത് കാണാതെ, അറിയാന് ഇഷ്ടപ്പെടാതെ തൂണില് പിടിപ്പിച്ച കണ്ണാടിയില് മിന്നിമറയുന്ന പ്രതിബിംബലോകം കണ്ട് കാര്യങ്ങള് മാറിമറിയുന്നതിന് മൂകസാക്ഷിയായി അയാള് കഴിഞ്ഞുപോന്നു. എന്നും ഉച്ചതിരിഞ്ഞാല് അവരവരുടെ ചിന്തകളില് തളച്ചിട്ട ഇരുവരേയും നോക്കി തറവാട്ട്മച്ചില് അള്ളിപ്പിടിച്ചുകിടന്ന് കീഴ്മേല് മറിഞ്ഞ ലോകം കണ്ട് ഒരു പല്ലി ചിലക്കുക പതിവാണ്. അപ്പോള് തലയുയര്ത്തി അതിനെ നോക്കുന്ന ഹസ്സനാജി ചിന്തിക്കാറുണ്ട്. ചാരുകസേരയില് ഇരിപ്പ് തുടങ്ങിയ അന്നുമുതല് മച്ചിലെ പല്ലിയെ കാണുന്നതാണ്. പടച്ചവന് പല്ലിയ്ക്ക് നല്കിയ ആയുസ്സ് എത്രയെന്നറിയില്ല. ചിലപ്പോള് തറവാട് ഉള്ളകാലം മുതല് തലമുറകളായി കൈമാറിവരുന്ന ചര്യയാവാം പല്ലി മുടങ്ങാതെ ചെയ്യുന്നതെന്ന നിഗമനത്തിലെത്തി ഹസ്സനാജി വീണ്ടും കണ്ണാടിയില് എന്താണ് കാണുന്നത് എന്ന് നോക്കി.</span><span style="font-family: ML-TTKarthika; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">തന്റെ നല്ലകാലം അയാളോര്ത്തു. അവധിക്ക് നാട്ടില് എത്തിയിരുന്ന നാളുകള്. ഒരു അവകാശമെന്നപോലെ താന് കൊണ്ടുവരുന്ന ഫോറീന് സാധനങ്ങള് എടുത്തുകൊണ്ട് പോയിരുന്ന ബന്ധുക്കാരും ചോദിച്ചതിലും കൂടുതല് കിട്ടിയതുംകൊണ്ട് പടികടന്നു പോയിരുന്ന നാട്ടുകാരും പലരും മണ്മറഞ്ഞുപോയി. അവരുടെ ആത്മാക്കള്ക്ക് പടച്ചതമ്പുരാന് സ്വര്ഗത്തില് ആരുടെ മുന്നിലും കൈനീട്ടാത്ത അവസ്ഥ പ്രദാനം ചെയ്യട്ടെയെന്ന് ഹസ്സനാജി പ്രാര്ഥിച്ചു. അവരുടെ മക്കളും പേരക്കിടാങ്ങളും ഏതായാലും ആ സ്ഥിതിയിലല്ല. അവരൊക്കെ കടല്താണ്ടി മരുഭൂമിയില് വിയര്പ്പൊഴുക്കി പൊന്ന് വിളയിച്ച് പുത്തന്പ്രതാപികളായി ആഡംബരകാറുകളില് കുടുംബസഹിതം ഹോണടിച്ചുകൊണ്ട് കുതിച്ചുപായുന്നത് ഹസ്സനാജി കോലായതൂണിലെ പഴയ സൈക്കിള്കണ്ണാടിയില് പതിയുന്ന പ്രതിബിംബത്തിലൂടെ നോക്കി ഇരുന്നുകൊണ്ട് നിശ്വസിച്ചു. പണ്ട് തന്റെ പോളിസ്റ്റര്കുപ്പായവും ബ്രൂട്ട്സ്പ്രേയും എടുത്തുപോയിരുന്നവരുടെ പിന്തലമുറയിലെ ചിലര് എണ്ണപണമിറക്കി സ്വന്തമാക്കിയ തൊട്ടപ്പുറത്തെ സ്ഥലങ്ങളില് ആകാശംമുട്ടുവാന് വെമ്പി ഉയരുന്ന കോണ്ക്രീറ്റ് കാടുകള് വളരുന്നത് കണ്ണാടിയിലൂടെ ഹസ്സനാജി കണ്ടു. പണ്ട് ചുളുവിലയ്ക്ക് കിട്ടുമായിരുന്ന കുറ്റിക്കാട് പിടിച്ചുകിടന്നിരുന്ന ആ സ്ഥലങ്ങള് നഷ്ടപ്പെട്ടതില് സങ്കടപ്പെടുന്നത് അയാളുടെ ഭാര്യയാണ്. </span><span style="font-family: ML-TTKarthika; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Kartika; mso-bidi-language: ML;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><span lang="ML" style="font-family: Kartika; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: ML-TTKarthika; mso-bidi-language: ML; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US; mso-hansi-font-family: ML-TTKarthika;">ലോകം മാറിമറിയുന്ന മായാജാലകാഴ്ചകള് കണ്ണാടിയില് കണ്ട് എല്ലാം മുന്കൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചത് എന്നാശ്വസിച്ച് പ്രപഞ്ചസൃഷ്ടാവിന്റെ കളികള് ആസ്വദിച്ച് അയാളങ്ങനെ ഇരുന്നു. സന്ധ്യയാവുന്നേരം മൂളിപ്പറന്ന് രക്തമൂറ്റാന് എത്തിയ കൊതുകിനെ കൈയ്യില് ഇരിക്കാന് സമയം അനുവദിച്ച് ഒറ്റയടിക്ക് ഇല്ലാതാക്കിയ അയാളുടെ മുഖത്ത് അപ്പോഴും നിസ്സംഗതയായിരുന്നു. എന്നിട്ട് അതിനെ എന്നുമെന്നപോലെ നിലത്തിട്ടു. അതറിയാവുന്ന ഒരുപറ്റം ഉറുമ്പുകള് ആ ശവശരീരം പേറി ചുമരിലെ വിള്ളലില് പോകുന്ന ചര്യ അന്നും തെറ്റിച്ചില്ല.</span></div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-90174122393016126952011-03-19T20:40:00.002+04:002011-03-19T20:40:33.403+04:00എന്തിനാ ആ കുതിര ചിരിച്ചത്?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
ജീവിതത്തില് ആദ്യമായി ഒരു കുതിര എന്റെ കാലിനടിയിലൂടെ കടന്നുപോയി!<br />
അല്ല.<br />
ആദ്യമായി കുതിരയുടെ മുകളിലൂടെ 'ഹൈജംപ്' ചെയ്ത ആള് ആയി ഞാന് !!<br />
<br />
ഖലീഫ പാര്ക്കില് കണ്ട കുതിരയുടെ മുകളില് കയറാന് പൂതിയായപ്പോള് അതിനെ പിടിച്ചുനില്ക്കുന്ന അറബിചെക്കനെ സോപ്പിട്ട് മുകളില് കയറാന് ശ്രമിച്ച എന്റെ ഭാരം സഹിക്കാനാവാതെ കുതിര ചെരിഞ്ഞു നിന്നു. ഞാന് ഒരു ഊക്കില് മറ്റേ കാല് അപ്പുറത്തേക്ക് വെച്ചതും ഇപ്പറത്തെ കാല് ഉയര്ന്നതും, പിന്നെ കുതിരയെ തൊടാതെ 'റ' വട്ടത്തില് ശൂം എന്ന് വായുവിലൂടെ അപ്പുറത്തെ പുല്ലിലേക്ക് കൂപ്പു കുത്തിയതും പെട്ടെന്ന് കഴിഞ്ഞു.<br />
<br />
(ആരും ഇത് ശ്രമിക്കരുത്. ഞാന് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ചെയ്തതല്ല.)<br />
<br />
അതിനു ശേഷം ആ കുതിര പല്ല് കാട്ടി ഇടയ്ക്കിടെ ചിരിച്ചു നില്ക്കുന്നത് കണ്ടു മോന്ത അടക്കി ഒന്ന് കൊടുക്കാന് തോന്നിപ്പോയി.<br />
</div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-24970495.post-74718928870945847562010-11-02T00:06:00.001+04:002010-11-02T20:29:25.711+04:00പടച്ചവന് തന്ന പണി!<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">നമ്മുടെ സ്നേഹിതന് ഫിര്സു എനിക്ക് ഇത്തിസലാത്തില് പണി കിട്ടിയത് നിലമ്പൂരിലെ പഴയ അയല്പക്കക്കാരെ ഒക്കെ ഓടി നടന്നു അറിയിച്ചത് ഇങ്ങനെ...</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">കല്ലായ് സ്കൂളിന്റെ അരികിലെ പൊതുടാപ്പിലെ വെള്ളം എടുത്ത് നില്ക്കുന്ന നാട്ടിലെ പല പ്രായത്തിലും കോലത്തിലും ഉള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ അവന് അറിയിച്ചു. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">"നമ്മുടെ ഹംസാജീടെ മോന് ഇത്തിസലാതില്<b>*</b> പണിയായി."</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">അവര് ഒന്നടങ്കം ചോദ്യം: "ഏത് ? ആ സില്മാപിരാന്തന് മോനോ?"</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">അവന് അതെ എന്ന് തലകുലുക്കി. അപ്പോള് പെണ്ണുങ്ങള് മൂക്കത്ത് വിരല് വെച്ച് പറയുകയാ..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">"ഇതാ പടച്ചോന്റെ കളി. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">സില്മ തലയില് വെച്ച് കണ്ട സില്മാക്കാരുടെ മൂട്ടില് നടന്ന ചെക്കനല്ലേ.. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">ഇനി ഇള്ളകാലം കുത്തിരുന്ന് കൊറെ ഇത്തി-സലാത്ത് <b>*</b> ചൊല്ലിക്കോട്ടേ!! </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">മനുഷ്യന്റെ കാര്യം ഇത്തിസലാത്ത് ആക്കാന് പടച്ചോന് തന്നെ വിചാരിക്കണം!"</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"></span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">മരിച്ചുപോയ എട്ടുമറിയാത്തയുടെ മൂത്ത മോള് എട്ടുപാത്തുമ്മ കണ്ണ് നിറഞ്ഞത് തട്ടം കൊണ്ട് തുടച്ച് മൂക്ക് ചീറ്റി ഗദ്ഗദം.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">"ഇന്റെ മോന് <i>(എട്ടു)</i> യൂസഫിനും പടച്ചോന് ഒരു ഇത്തി-സലാത്ത് തോന്നിപ്പിക്കട്ടെ. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">ഇന്നാള് ഇബടെ വന്ന സര്ക്കസ്സാളുകള് കുറ്റിം പറിച്ച് പോയപ്പം </span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">ഓനും </span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">കൂടെ പോയതാ. രാജസ്ഥാനിലോ മറ്റോ എത്തി എന്ന് ഒരു കാര്ഡ് വന്നിട്ട് കൊല്ലം മൂന്ന് കയിഞ്ഞു."</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;">ഫിര്സു സഹായിക്കാന് വേണ്ടി വെള്ളം നിറച്ച അലൂമിനിയകുടം താങ്ങി അവരുടെ തലയില് വെച്ചു കൊടുത്തു. ആ ഭാരവും കൊണ്ട് ചരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള് എട്ടുപാത്തുമ്മ പറഞ്ഞു :</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">"പടച്ചോനേ ഇജ്ജ് ഓനും ഒരു ഇത്തി-സലാത്ത് കൊടുക്ക്!"</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">ഫിര്സു എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവരുടെ മനസ്സിലെ "ഇത്തി-സലാത്ത് " തിരുത്താന് ആയില്ലത്രേ!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span><br />
<div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;">കൊല്ലത്തില് ഒരിക്കല് കിട്ടുന്ന പരോളില് നാട്ടിലേക്ക് പോകാന് ഇനി എനിക്ക് മൂന്ന് ദിനങ്ങള് മാത്രം. അന്നേരം ഈ സംഭവം വെറുതെ ഓര്ത്തു. അത് നിങ്ങള്ക്ക് സമര്പ്പിക്കുന്നു.</span></div><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 16px;"><br />
</span></div><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;">ഇനി ഞാന് തന്നെ അവരുടെ "സലാത്ത്" തിരുത്തണം എന്നോര്ക്കുമ്പോള് ...</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><b>* ഇത്തിസലാത്ത് = യു.എ.ഇ ടെലികോം കമ്പനി </b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><b>* സലാത്ത് ചൊല്ലല് = മുസ്ലീങ്ങള് ദൈവത്തോട് ചൊല്ലുന്ന ഒരു പ്രാര്ത്ഥന (അറബിയില് )</b></span></div></div>ഏറനാടന്http://www.blogger.com/profile/01288575433805266737noreply@blogger.com16