അസ്മാബിയുടെ ഗർഭം!

കാലം 1989.

ചീനിക്കുഴി ഹമീദ് ഹാജി, നാരോത്ത്കാവ് എന്ന നാട്ടിൽ എല്ലാവരും ബഹുമാനിക്കുന്ന വ്യക്തിയും പള്ളി കമ്മിറ്റി പ്രസിഡന്റ് കൂടിയാണ്.

വയസ്സ് അൻപത്തിയഞ്ചു ആയിട്ടുണ്ട്. കുറേ വർഷങ്ങളായി ഗൾഫിൽ ആയിരുന്നു. ഭാര്യ അലീമയും മൂന്ന് ആണ്കുട്ടികളും ആയി സമാധാന ജീവിതം..

മുപ്പത്‌ കിലോമീറ്റർ അകലെ മൂന്നര ഏക്കർ റബ്ബർ തോട്ടമുണ്ട്. എല്ലാ ഞായറാഴ്ചയും രാവിലെ ബസ്സിൽ അവിടെ പോവും. പണിക്കാരെ നോക്കലും കൂലി കൊടുക്കലും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് വൈകുന്നേരം വീട്ടിലെത്തും. തോട്ടത്തിന്റെ ഒരരികിൽ റബ്ബർ ഷീറ്റ് ഷെഡ് ഉണ്ട്. അതിലാണ് ഷീറ്റ് അടിക്കുന്ന യന്ത്രങ്ങൾ ഉള്ളത്.

ഒരു അതിരിൽ ഒരു കുടുംബം താമസിക്കുന്നുണ്ട്. പണ്ട്, ഹമീദ് ഹാജിയുടെ ഉപ്പാന്റെ കാളവണ്ടിക്കാരൻ പരേതനായ അബുവിന്റെ പ്രായമായ ഭാര്യയും പത്തൊൻപത് വയസ്സുള്ള മകൾ അസ്മാബിയും ആണ് അവിടെ ഉള്ളത്.

അസ്മാബി ആണ് റബ്ബർ പാൽ ഷീറ്റ് ആക്കുന്നത്. ടാപ്പിംഗ് തൊഴിലാളികൾ രണ്ട് പേർ കൊണ്ടുവരുന്ന റബ്ബർ പാൽ സൂക്ഷിച്ച് വെച്ച് ഷീറ്റ് ആക്കുന്നത് അസ്മാബി എന്ന ഇരുനിറമുള്ള യുവതിയാണ്.

തന്റെ ഉപ്പാന്റെ കാളവണ്ടിക്കാരന്റെ മകൾ എന്നത് കണക്കിലെടുത്തു അസ്മാബിക്ക് കൂലിക്ക് പുറമേ സാമ്പത്തിക സഹായം ഹമീദ് ഹാജി നൽകിയിരുന്നു. അവൾക്ക് പുറംവേദന ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവളേയും ഉമ്മയെയും കൂട്ടി ഒരിക്കൽ കോഴിക്കോട് ഏതോ വൈദ്യരെ കാണിക്കാൻ കൊണ്ടുപോയിരുന്നു ഹമീദ് ഹാജി. ചെറിയ പെരുന്നാൾ, വലിയ പെരുന്നാൾ വരുമ്പോൾ ഹമീദ് ഹാജി അസ്മാബിയെ തന്റെ മകൻ സജീറിന്റെ ഒപ്പം നാട്ടിലെ തുണിപ്പീടിക നടത്തുന്ന അബ്ദു ഹാജിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ബ്ലൗസും പാവാടയ്ക്കും ഉള്ളത് എടുക്കാൻ വിടുമായിരുന്നു. 

സജീറിന്റെ കൂടെ നിരത്തിലൂടെ നടന്ന് പോവുന്ന അസ്മാബിയെ നോക്കി സജീറിന്റെ കൂട്ടുകാർ കളിയാക്കി ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ച് സജീർ നടത്തത്തിന്റെ വേഗം കൂട്ടും. 

അബ്ദു ഹാജിയുടെ തുണിഷോപ്പിൽ നിന്നും രണ്ട് സെറ്റ് ബ്ലൗസ്, പാവാട കട്ട്പീസ് തിരഞ്ഞെടുത്തത് നോക്കി നിൽക്കുന്ന സജീറിനോട് "നിനക്ക് ഷർട്ട്, പാന്റ് തുണി വേണ്ടേ?" എന്ന് അബ്ദുഹാജി ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൻ ഇപ്പോ വേണ്ട, ഉപ്പാനോട് ചോദിച്ച് പിന്നെ വരാ എന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞുമാറും.

"നാട്ടിൽ നല്ല തയ്യൽക്കാരൻ ഉണ്ട്, എന്നെയൊന്ന് ബസ്സ് കേറ്റി വിടൂ" അസ്മാബി പറഞ്ഞത് കേട്ട് "തുണിയുടെ പൈസ ഉപ്പ തരും" എന്ന് സജീർ അബ്ദു ഹാജിയോട് പറഞ്ഞ് ബസ്സ് സ്റ്റാന്റിലേക്ക് നടന്നു. അവളെ ബസ്സ് കേറ്റി വിട്ടിട്ട് സജീർ വീട്ടിലെത്തി.

എല്ലാ ഞായറാഴ്ചയും ഹമീദ് ഹാജി റബ്ബർ തോട്ടത്തിൽ മുടങ്ങാതെ പോയി വന്നു. മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് ഒരു ദിവസം അസ്മാബിയുടെ നാട്ടുകാർ അഞ്ചാറു പേർ ഹമീദ് ഹാജിയുടെ വീട്ടിലെത്തി.

വന്നവരോട് എന്താ കാര്യം എന്ന് ചോദിച്ച് സിറ്റിംഗ് റൂമിൽ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.

വന്നവരിൽ ഒരാൾ കാര്യം പറഞ്ഞു.

അസ്മാബി ഗർഭിണി ആണ്.

"അതിന്? നിങ്ങൾ എല്ലാവരും കൂടി എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്?"

ഹമീദ് ഹാജി ചോദിച്ചു.

അന്നേരം സജീറും രണ്ട് അനുജന്മാരും അടുക്കളയിൽ വന്നവർക്ക് ചായ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഉമ്മ അലീമയോട് കാര്യം പറഞ്ഞു, അസ്മാബി ഗർഭിണിയായ വിവരം. അലീമ സിറ്റിംഗ് റൂമിൽ ഇരിക്കുന്ന ആളുകളെ നോക്കി പറഞ്ഞു

"ആരോ ഉണ്ടാക്കിയ ഗർഭത്തിന്റെ ഉത്തരവാദി എന്റെ ഭർത്താവ് അല്ല. വെറുതെ നുണ പറയാൻ നോക്കണ്ട"

"ഹമീദ് ഹാജി എല്ലാ ഞായറാഴ്ചയും അവിടെ വരാറുണ്ടല്ലോ. റബ്ബർ ഷീറ്റ് അടിക്കുന്നത് അസ്മാബിയാണ്. ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതും ഓളെ വീട്ടിൽ നിന്നാണ്. ഓള് ഉടുക്കുന്ന വസ്ത്രങ്ങൾ ഹമീദ് ഹാജി വാങ്ങിക്കൊടുത്തത് ആണ്.

അപ്പോ ഓളെ ഗർഭത്തിന്റെ ഉത്തരവാദി വേറെ ആരാ? ഞങ്ങളാരും അല്ല"

"എന്നിട്ട് അസ്മാബി ഹമീദ് ഹാജിയുടെ പേര് പറഞ്ഞോ? ഇല്ലല്ലോ?" അലീമ ചോദിച്ചത് കേട്ട് വന്നവർ "അത് പിന്നെ, ഇത് പിന്നെ" എന്നിങ്ങനെ ബ ബ്ബ ഭ അടിച്ചു.

"ഇതിനൊരു പരിഹാരം കണ്ടിട്ടേ ഞങ്ങൾ നാട്ടുകാർ പോവുകയുള്ളൂ" വന്നവരിൽ ഒരാൾ പറഞ്ഞു.

ഹമീദ് ഹാജി എണീറ്റ് കൂട്ടത്തിലെ ഒരാളെ ആംഗ്യത്തിൽ വിളിച്ച് മുറ്റത്ത് ഇറങ്ങി.

ഹമീദ് ഹാജി അയാളോട് സ്വകാര്യമായി ചോദിച്ചു

"എല്ലാ എന്താ നിങ്ങളുടെ ഉദ്ദേശ്യം? എന്താ നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടത്. അത് പറ"

അയാൾ ഒരു മിനിറ്റ് എന്നും പറഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് പോയി കൂട്ടുകാരോട് രഹസ്യ ചർച്ചയായി. എന്നിട്ട് ഹമീദ് ഹാജിയുടെ അടുത്തെത്തി പറഞ്ഞു.

"ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു മുപ്പതിനായിരം തന്നാൽ അസ്മാബിയുടെ ഗർഭം വേറൊരാളെ തലയിൽ വെക്കാം. എന്താച്ചാൽ ഇപ്പോ അഭിപ്രായം പറയണം"

ഹമീദ് ഹാജി ഞെട്ടിയില്ല. കൂൾ ആയി പറഞ്ഞു "ശെരി, നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഇരിക്ക്. ഞാൻ ബാങ്കിൽ പോയി കാശ് എടുത്ത് വരാം."

കേട്ടയാൾ സന്തോഷത്തോടെ ആയിക്കോട്ടെ എന്നും പറഞ്ഞു സിറ്റിംഗ് റൂമിൽ പോയി കൂട്ടുകാരോട് ഒപ്പം ഇരുന്നു.

"എന്റെ ഭർത്താവ് ഒരു പെണ്ണിനെ പോലും നോക്കാത്ത പടച്ചോനെ പേടിയുള്ള ആളാണ്" അലീമ അവരോട് പറഞ്ഞു.

"അതിന് ഹമീദ് ഹാജി ആരേയും പീഡിപ്പിച്ചു എന്ന് ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. കല്യാണം കഴിയാത്ത അസ്മാബി ഗർഭിണിയായ സത്യം പറഞ്ഞു. അതിന് ഉത്തരവാദി വേറെ ആരാ?"

അന്നേരം ഹമീദ് ഹാജി പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി എസ്. ഐ യോട് സംഗതി അറിയിച്ചു. നാട്ടിലെ മാന്യവ്യക്തി, ഇതുവരെ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ കയറിയിട്ടില്ലാത്ത ആള് ഹമീദ് ഹാജി പറഞ്ഞത് കേട്ടു.

"വേറെ ആരുടെയോ ഗർഭം നിങ്ങളുടെ മേൽ ചാർത്തി കാശ് പിടുങ്ങാനുള്ള ബ്ളാക്ക് മെയിൽ ആണിത്."

എസ് ഐ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഹമീദ് ഹാജി സന്തോഷിച്ചു. ഇനിയെന്ത് ചെയ്യണം എന്നാരാഞ്ഞപ്പോൾ യൂണിഫോമിൽ അല്ലാത്ത മഫ്തി വേഷത്തിൽ ഒരു പോലീസുകാരൻ നിങ്ങളുടെ കൂടെ വരും. അത് ബാങ്ക് മാനേജർ ആണെന്ന് അവർക്ക് തോന്നും. മഫ്തിയിൽ ഉള്ള ഒരു പോലീസുകാരൻ എസ് ഐ വിളിക്കുന്നത് കേട്ട് വന്നു. അയാളോട് എസ് ഐ കാര്യങ്ങൾ അറിയിച്ചു.

ഹമീദ് ഹാജി ബാങ്ക് മാനേജർ ഒന്നിച്ച് വരുന്നത് കണ്ട ആളുകൾ എണീറ്റു. അവരോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞ മഫ്തി പോലീസുകാരൻ ഒരു കസേരയിൽ ഇരുന്നു. ഹമീദ് ഹാജിയും ഇരുന്നു.

ഭാര്യ അലീമയും മക്കളും വാതിൽക്കൽ നിന്നു.

"ഞാൻ ബാങ്ക് മാനേജർ. നിങ്ങളുടെ ആരുടെയെങ്കിലും ബാങ്ക് അക്കൗണ്ട് തന്നാൽ ചോദിച്ച കാശ് അതിലേക്ക് ഇട്ട് തരാം."

"ഞങ്ങൾക്ക് ആർക്കും ബാങ്ക് അക്കൗണ്ട് ഇല്ല സർ, പണമായിട്ട് മുപ്പതിനായിരം ഇന്ന് കിട്ടണം. അസ്മാബിയുടെ ഗർഭം നാട്ടിലെ വേറെ ആരുടെയെങ്കിലും തലയിൽ വെച്ചോളാ" കൂട്ടത്തിൽ ഒരുത്തൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് 

പോലീസുകാരൻ ചാടി എണീറ്റ് "ഭ റാസ്‌കൽ, എണീക്കേടാ എല്ലാവരും"

എല്ലാവരും ചാടിയെഴുന്നേറ്റു.

"ഞാൻ ബാങ്ക് മാനേജർ അല്ല. പോലീസ് ആണ്. നിങ്ങളെന്താ വിചാരിച്ചത്. മാന്യമായി ജീവിക്കുന്ന ഹമീദ് ഹാജിയെ അപായപ്പെടുത്തി കാശ് പിടുങ്ങാമെന്നോ.. എല്ലാവരെയും ഞാൻ അഴിയെണ്ണിക്കും"

"കേസൊന്നും എടുക്കേണ്ട. അവരെ ഒന്ന് പറഞ്ഞയച്ചാൽ മതി" ഹമീദ് ഹാജി അറിയിച്ചു.

"എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു പോണം. ഹമീദ് ഹാജിയുടെ നല്ല മനസ്സ് കൊണ്ട് നിയമ നടപടി എടുക്കുന്നില്ല." പോലീസ് പറഞ്ഞതും വന്നവർ വേഗം പുറത്ത് ഇറങ്ങി ഓടി.

മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് അസ്മാബി ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ പ്രസവിച്ചു. ആരാണ് കുട്ടിയുടെ പിതാവെന്ന് അവൾക്കും അവളുടെ ഉമ്മയ്ക്കും ഓർമ്മയില്ല എന്നാണ് നാട്ടിൽ പാട്ട്.

ഈശ്വരന്‍ ഒരിക്കല്‍ വിരുന്നിന് പോയി..

രാത്രിയില്‍ വിജനമായ വീഥിയിലൂടെ കറുത്ത ബൈക്കോടിച്ച് പോവുന്ന സിറാജ് ആകെ അസ്വസ്ഥനാണ്. ലക്ഷ്യം ഗുരുവായൂരാണ്. റോഡിലെ ബോര്‍ഡില്‍ നൂറ് കിലോമീറ്റര്‍ എന്ന് കണ്ട് ബൈക്കിന്‍റെ വേഗം കൂട്ടി. ഗുരുവായൂരപ്പനെ കണി കാണണം, തന്‍റെ സങ്കടങ്ങള്‍ പറയണം, ദൂരെ നിന്നിട്ട് എങ്കിലും.. അതാണ്‌ അയാളുടെ ആഗ്രഹം.

ചെറുപ്പത്തിലേ ശ്രീകൃഷ്ണ കഥകള്‍ സിറാജിന്‍റെ മനസ്സില്‍ ചേക്കേറിയിരുന്നു. കണ്ണനും തോഴിമാരും വൃന്ദാവനവും, മഹാഭാരത യുദ്ധത്തില്‍ അര്‍ജുനന് നല്‍കിയ ഗീതോപദേശങ്ങളും അയാളെ ചെറുപ്പത്തിലേ ആകര്‍ഷിച്ചു. തനിച്ച് ജീവിക്കുമ്പോള്‍ വല്ലാതെ ഒറ്റപ്പെട്ട അയാള്‍ ഒരു രാത്രി പെട്ടെന്ന്‍ കണ്ണനെ കാണാന്‍ മോഹമുദിച്ച് വീട് പൂട്ടിയിറങ്ങി ബൈക്കില്‍ പുറപ്പെട്ടതാണ്.

ഏറെദൂരം ബൈക്കോടിക്കുമ്പോള്‍ സിറാജിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ഉറക്കം വന്ന് അടയാന്‍ തുടങ്ങിയതും ബൈക്ക് ഒരു ഗട്ടറില്‍ വീണതും പെട്ടെന്നായിരുന്നു. അയാള്‍ തെറിച്ച് വീണു. ഹെല്‍മെറ്റ്‌ ഉള്ളതിനാല്‍ ഒന്നും പറ്റിയില്ല. കാലില്‍ തൊലി പോയിട്ടുണ്ട്. അയാള്‍ എണീറ്റ് വേച്ച് വേച്ച് നടന്ന് ബൈക്ക് താങ്ങി സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ നിറുത്തി. എന്നിട്ട് അടുത്തുള്ള പീടിക കോലായില്‍ കിടന്നു ക്ഷീണം മാറ്റി, വീണ്ടും യാത്ര തുടര്‍ന്നു. ‘ഒരു നേരമെങ്കിലും കാണാതെ വയ്യെന്‍റെ ഗുരുവായൂരപ്പാ നിന്‍..’ സിറാജ് എത്രയാവര്‍ത്തി ഈ ഗാനം പാടി എന്നോര്‍മ്മയില്ല.

നേരം വെളുക്കുമ്പോള്‍ സിറാജ് ഏതോ ഗ്രാമത്തില്‍ എത്തിയിരുന്നു. അടുത്തുള്ള റെയില്‍പാളത്തിലൂടെ ഒരു ട്രെയിന്‍ കുതിച്ചുപോയി. അതിനുമപ്പുറം ഒരു ചെറിയ അമ്പലത്തില്‍ നിന്നും ഭക്തിഗാനം കേള്‍ക്കായി. സിറാജ് ബൈക്ക് നിറുത്തി, അങ്ങോട്ട്‌ നടന്നു. അമ്പലപ്പറമ്പില്‍ ആരുമില്ല. അവിടെയുള്ള കിണറില്‍ നിന്നും വെള്ളം കോരി തലയിലൂടെ ഒഴിച്ച് പ്രതിഷ്ട നോക്കി കൈകൂപ്പി തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒരു വൃദ്ധ തൊഴാന്‍ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവര്‍ അയാളെ നോക്കി ‘മോനേതാ? ഇവിടെ ഇതിനു മുന്‍പ് കണ്ടിട്ടില്ലാലോ?’ എന്ന് ചോദിച്ചു. ‘ഞാനൊരു വഴിപോക്കന്‍’ സിറാജ് മറുപടി കൊടുത്ത് നടന്നു. വീണ്ടും ബൈക്കില്‍ യാത്ര തുടങ്ങി. ഗുരുവായൂര്‍ വഴി ഏതാന്ന് ഒരെത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല. പാടത്തിന് നടുവിലൂടെയുള്ള റോഡിലൂടെ അയാള്‍ പോവുമ്പോള്‍ ചിലരോട് വഴി ചോദിച്ചു. അപ്പോഴാണ്‌ തനിക്ക് വഴി തെറ്റിയ കാര്യം സിറാജ് അറിയുന്നത്. താന്‍ പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ ഏതോ ഭാഗത്ത് എത്തിയിരിക്കുന്നു!

അയാള്‍ കുറച്ചൂടെ മുന്നോട്ട് വണ്ടി ഓടിച്ചപ്പോള്‍ ഒരു ക്ഷേത്രത്തിന്‍റെ ബോര്‍ഡ് കണ്ടു. റോഡില്‍ നിന്നും അങ്ങോട്ട്‌ തിരിയുന്ന മണ്പാതയിലൂടെ അയാള്‍ ബൈക്കില്‍ ചെന്നു. വണ്ടി സൈഡാക്കി, സിറാജ് ഭക്തിപുരസ്സരം കാട് മൂടിക്കിടക്കുന്ന ക്ഷേത്രമുറ്റത്ത് പ്രവേശിച്ചു. വിജനമായ അവിടെ കൌണ്ടറില്‍ ഇരിക്കുന്ന ആളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് തനിക്ക് ഗുരുവായൂര്‍ ആണ് പോവേണ്ടതെന്നും വഴി തെറ്റി ഇവിടെ എത്തിയതാണെന്നും സിറാജ് അറിയിച്ചു. ‘ഗുരുവായൂരപ്പനെ കാണാന്‍ താങ്കള്‍ക്ക് സമയം ആയില്ലാന്ന്‍ കരുത്യാ മതി. സാരല്ല്യ, ഇവിടേം എല്ലാ ദൈവങ്ങളുടേയും സാന്നിധ്യമുണ്ട് എന്ന് വിചാരിച്ചോളൂ..’

ഭക്തിയോടെ നിന്ന സിറാജ് ‘എനിക്ക് ഒരു ശത്രു സംഹാരോം ഒരു പുഷ്പാഞ്ജലിയും നേരണം.’

‘അവരുടെ പേരും നാളും പറഞ്ഞോളൂ.. ചീട്ടാക്കാം..’ അയാള്‍ പറഞ്ഞു.

തന്‍റെ ശത്രുവായ ചതിയന്‍റെ പേരും നാളും പിന്നെ തനിക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടമായിരുന്ന കൂടെ പഠിച്ച കോലോത്തെ തമ്പ്രാട്ടികുട്ടിയുടെ പേരും നാളും സിറാജ് കൊടുത്തു. കാശ് അടച്ച് ചീട്ടാക്കി. കൌണ്ടറിലെ ആള്‍ പുറത്ത് വന്ന് സിറാജിനോട് ഷര്‍ട്ട് ഊരിവെച്ച് തന്‍റെ കൂടെ വരാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു. സിറാജ് ഷര്‍ട്ട് ഊരി ഒരിടത്ത് വെച്ച് അയാളെ പിന്തുടര്‍ന്നു.

ക്ഷേത്രത്തിന്‍റെ ഒരു ഭാഗത്ത് എല്ലാ അവതാരങ്ങളുടെയും പ്രതിമകള്‍ സ്ഥാപിച്ച ഒരു കല്‍മണ്ഡപം. സിറാജിന്‍റെ ശ്രദ്ധ ശ്രീകൃഷ്ണ വിഗ്രഹത്തില്‍ ചെന്നുടക്കി. അയാള്‍ അടുത്ത് ചെന്ന് അതില്‍ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മാറാല കൈകൊണ്ട് തട്ടിമാറ്റി തഴുകി. പൂജാരി ‘വരൂ..’ എന്നറിയിച്ചപ്പോള്‍ സിറാജ് ചെന്നു. ക്ഷേത്രത്തിന്‍റെ അകത്തളത്തില്‍ പ്രവേശിച്ചപ്പോള്‍ സിറാജിന് എന്തോ ഒരനുഭൂതി അനുഭവപ്പെട്ടു. വേറൊരു പൂജാരിയും അവിടെയുണ്ട്. അദ്ദേഹം നിവേദിച്ച പൂക്കളും തീര്‍ത്ഥവും സിറാജ് കൈകുമ്പിളില്‍ സ്വീകരിച്ചു. അവനെ ശ്രദ്ധിച്ച ആ രണ്ട് അമ്പലവാസികള്‍ക്കും മനസ്സിലായി അയാള്‍ ഹിന്ദുവല്ല എന്നത്. അവര്‍ അയാളെ കൂടെനിന്ന് ആരാധനാ കര്‍മ്മങ്ങളില്‍ സഹായിച്ചു. ക്ഷേത്രം വലം വെച്ച് പുറത്ത് വന്ന അയാളെ അവര്‍ നാഗദേവന്മാരുടെ പ്രതിഷ്ടകള്‍ വെച്ച കാവില്‍ കൊണ്ടുപോയി. അവനോട് കണ്ണടച്ച്  തൊഴാന്‍ പറഞ്ഞു. സിറാജ് കൈകൂപ്പി കണ്ണടച്ച് നിന്നു.

കണ്ണ്‍ തുറന്നപ്പോള്‍ ക്ഷേത്രത്തിനകത്ത് നിന്നും ഒരു പൌരുഷ ശബ്ദം: ‘അയാള്‍ പോയോ?’ സിറാജ് തിരിഞ്ഞുനോക്കി. ഇരുനിറത്തിലുള്ള നല്ല വടിവൊത്ത ശരീരമുള്ള കളരിയഭ്യാസിയുടെ പോലെ തുണിയുടുത്ത ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന്‍ തന്‍റെ നേരെ മന്ദഹസിച്ച് നടന്നുവരുന്നത് കണ്ടു. നിലം തൊടാതെ ഒരു കാറ്റിന്‍റെ അകമ്പടിയോടെ ഒഴുകിവരുന്ന പോലെയാണ് സിറാജിന് തോന്നിയത്. ചെറുപ്പക്കാരന്‍ അരികില്‍ വന്നുനിന്നു. സിറാജ് അയാളെ ആകെമൊത്തം നോക്കി. നെറ്റിയില്‍ ഒരു ചെറിയ കുറി. ദേഹത്ത് നിന്നും നല്ല ചന്ദനത്തിന്‍റെ വാസന. താന്‍ വരുമ്പോഴും ക്ഷേത്രം വലം വെച്ചപ്പോഴും ഉണ്ടായിരുന്ന ആ രണ്ടു പൂജാരികള്‍ എവിടെ പോയി? സിറാജ് ചുറ്റും നോക്കി. ഇല്ല അവരെ അവിടെയൊന്നും കാണുന്നില്ല. വരുമ്പോള്‍ കാണാതിരുന്ന ഇപ്പോള്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട ഈ ചെറുപ്പക്കാരന്‍ ആരാണ്? എവിടെയായിരുന്നു? സിറാജ് ആകെ ചിന്താകുഴപ്പത്തിലായി.

‘മനസ്സും ശരീരവും എപ്പോഴും ശുദ്ധമാക്കി വെക്കുക. ചിന്താകുഴപ്പം ഇല്ലാതാവും. ഏത് മതത്തില്‍ വിശ്വസിച്ചാലും ഏത് ദൈവത്തില്‍ പ്രാപിച്ചാലും പ്രാര്‍ത്ഥന മുടക്കരുത്.’ ചെറുപ്പക്കാരന്‍ വിദൂരതയില്‍ നോക്കി മുഴങ്ങുന്ന ശബ്ദത്തില്‍ ഉപദേശിച്ചു.

എന്നിട്ട് സിറാജിനെ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞുനോക്കി ചോദിച്ചു: ‘എന്താണ് നിങ്ങളെ അലട്ടുന്നത്? എന്തായാലും മനമുരുകി താങ്കള്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന ദൈവത്തോട് പറയുക. പരിഹാരമില്ലാത്ത പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഒന്നുമേയില്ല ഈ ലോകത്തില്‍.’

‘ഞാന്‍ തീവ്രമായി ആഗ്രഹിച്ചവ, ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവ എന്നില്‍ നിന്നും നഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഞാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവ, എന്നില്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിച്ചവ എന്നില്‍ നിന്നും അകന്നും പോയിട്ടുണ്ട്. ജീവിതത്തില്‍ ഒരു മനസമാധാനവും കിട്ടുന്നില്ല. അതാണെന്‍റെ പ്രശ്നം.’ സിറാജ് ആഗതനോട് അറിയിച്ചു.

ചെറുപ്പക്കാരന്‍ മന്ദസ്മിതത്തോടെ തല കുലുക്കി മുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു ‘നിങ്ങള്‍ ധൈര്യമായി മടങ്ങി പോവൂ.. എന്‍റെ ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു. ഞാന്‍ പോവുന്നു.’

അയാളുടെ കഴുത്തിലെ മാലലോക്കറ്റില്‍ സിറാജിന്‍റെ കണ്ണുടക്കി. ശ്രീകൃഷ്ണന്‍റെ ചിത്രം! അയാളുടെ മുഖത്ത് നോക്കിയ സിറാജിന് അവിടേയും ആ മുഖചൈതന്യം അനുഭവപ്പെട്ടു. സിറാജ് കണ്ണടച്ച് കൈകൂപ്പി ‘ഭഗവാനേ ഗുരുവായൂരപ്പാ!’ എന്ന് മന്ത്രിച്ചു. കണ്ണ്‍ തുറന്നപ്പോള്‍ ആ ക്ഷേത്രമുറ്റത്ത് താനല്ലാതെ വേറെ ആരുമില്ലെന്ന് സിറാജിന് ബോധ്യമായി!

കാട് മൂടിക്കിടക്കുന്ന ആ ക്ഷേത്രപറമ്പില്‍ നിന്നും അയാള്‍ തന്‍റെ ഊരിവെച്ച ഷര്‍ട്ട് എടുത്തണിഞ്ഞ് വേഗം നടന്ന്, ബൈക്ക് സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ചെയ്ത് ഓടിച്ചുപോയി. താന്‍ കണ്ടതും കേട്ടതും സത്യമോ മിഥ്യയോ എന്നറിയാതെ വന്ന വഴി അയാള്‍ മടങ്ങി.

തോമാച്ചന്റെ വീട്ടിലെ യേശുകൃസ്തുവിന്റെ പടം

തോമാച്ചൻ പുതിയ വീട് പണിത് താമസമായി. കൂടെ അമ്മയും കുട്ടികളില്ലാത്ത ഭാര്യയും.. ദൈവഭക്തിയില്ലാത്ത തോമാച്ചനോട് അവർ മുട്ടിപ്പായി പ്രാർത്ഥനയിൽ പങ്കെടുക്കാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും അതിൽനിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറാൻ അങ്ങേര് ഒരു പോംവഴി കണ്ടു. യേശുകൃസ്തുവിന്റെ നല്ലൊരു പടം കളിമണ്ണിൽ ചുട്ടെടുത്തത് വീട്ടിൽ വെയ്ക്കാം, എന്നിട്ട് പ്രാർത്ഥന തുടങ്ങാം..

നാട്ടിലെ അറിയപ്പെടുന്ന ചിത്രകാരൻ കൃഷ്ണനെ കണ്ട് കാര്യം അറിയിച്ചു പെട്ടെന്ന് ഏർപ്പാടാക്കി. തിരക്കിനിടയിൽ കൃഷ്ണൻ യേശുവിന്റെ ചിത്രം കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ തയ്യാറാക്കി തോമാച്ചന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോവാൻ നേരത്ത് ഒരു സംഗതി കണ്ണിൽ പെട്ടു. യേശുവിന്റെ ഒരു ചെവിയുടെ സ്ഥാനത്ത് ഒരു വിടവ്! ചെവി വിട്ടുപോയിരിക്കുന്നു. കൃഷ്ണന്റെ പണിക്കാരൻ ബംഗാളി വേഗം അല്പം കളിമണ്ണ് കുഴച്ച് അവിടെ ഒട്ടിച്ച് വെച്ചു. തോമാച്ചന്റെ തുടരെയുള്ള വിളി വന്നപ്പോൾ ആ പടവുമായി അവരവിടെ ചെന്ന് ചുമരിൽ സ്ഥാപിച്ച് കാശിനുവേണ്ടി നിന്നപ്പോൾ അടുത്ത ആഴ്ച്ച വിളിച്ചിട്ട് വരാൻ തോമാച്ചൻ അറിയിച്ചു.

ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞ് കൃഷ്ണൻ തോമാച്ചനെ ഫോൺ ചെയ്തു, യേശുക്രിസ്തു പടത്തിന്റെ കാശ് റെഡിയല്ലേ എന്നാരാഞ്ഞപ്പോൾ തോമാച്ചൻ ഞെട്ടിക്കുന്ന കാര്യമാണ് അറിയിച്ചത്.

'അല്പം ഭ്രാന്തുള്ള അമ്മയ്ക്ക് മുഴുഭ്രാന്തായി ചികിത്സയിലാണ്. കാരണം കൃഷ്ണൻ ഉണ്ടാക്കിയ യേശുകൃസ്തുവിന്റെ പടമാണ്!'

ഞെട്ടിപ്പോയ കൃഷ്ണൻ എന്താ ഉണ്ടായേ എന്ന് ചോദിച്ചു.

'ഒരു ദിവസം അമ്മ പ്രാർത്ഥിക്കാൻ യേശുവിന്റെ പടത്തിന് മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ അതാ യേശുവിന്റെ ഒരു ചെവിയിൽ നിന്നും മൂളികൊണ്ടൊരു വലിയ വണ്ട് വട്ടമിട്ട് പറന്നുപോവുന്നു! അതു കണ്ട അമ്മ സ്തോത്രം ചൊല്ലി ബോധം കെട്ട് വീണു. വെള്ളം തളിച്ച് ഉണർത്തിയപ്പോൾ പിച്ചും പേയും പറഞ്ഞു വട്ട് മൂത്തു. എവിടെയോ കന്യാമറിയത്തിന്റെ കണ്ണിലൂടെ പാലൊഴുകി, ഇവിടെയിതാ കൃസ്തുവിന്റെ കാതിലൂടെ വണ്ട് പറക്കുന്നു! ഹലേലൂയ്യാ, സ്തോത്രം!'

കൃഷ്ണൻ ഫ്‌ളാഷ്ബാക്കിൽ കൃസ്തുവിന്റെ പടത്തിൽ ചെവിയുടെ ഒഴിഞ്ഞ ഭാഗത്ത് ബംഗാളി പണിക്കാരൻ കളിമണ്ണ് കുഴച്ച് ഒട്ടിച്ചത് ഓർത്തു.

'അപ്പോൾ എന്റെ പണിക്കൂലി?' കൃഷ്ണൻ ചോദിച്ചു.

'അമ്മയുടെ ഭ്രാന്ത് മാറിയിട്ട് തരാം. പക്ഷെ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് കുറേക്കാലം എടുക്കും നോർമൽ ആവാനെന്നാണ്. അമ്മയ്ക്ക് ഇല്ലാത്തത് കണ്ടതായി തോന്നിയതാന്നാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്. ഞങ്ങളും കണ്ടതാ യേശുവിന്റെ പടത്തിൽ ചെവിയിലൂടെ വണ്ട് പാറുന്നത്. ഞാനതിനെ തല്ലിക്കൊന്ന് ഡോക്ടറെ കാണിച്ച് ഉള്ള കാര്യം പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടും ഡോക്ടർ അമ്മയെ ഡിസ്ചാർജ് ആക്കാതെ ചികില്സിക്കുവാ.. അപ്പൊ ശരി, രോഗം ഭേതമായിട്ട് കാശ് തരാം. എല്ലാം കൃഷ്ണൻ ഉണ്ടാക്കിയ ചിത്രം കാരണമല്ലേ?'

ഫോൺ കട്ടായപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ ബംഗാളി പണിക്കാരന്റെ ഒരു ദിവസത്തെ കൂലി വെട്ടി, ചുട്ടെടുത്ത കളിമണ്ണ് ചിത്രത്തിൽ വെറും കളിമണ്ണ് കൊണ്ട് ചെവി കൃസ്തുവിന് വെച്ചതിലാണ് വണ്ട് കൂട് കൂട്ടിയത്!

ഇത് കഥയല്ല, നടന്ന സംഭവവും ആവാം..